Bir at ve bir kız

Bölüm 13: Aile gezisi

Bildiğiniz üzere, ailem bana beraber bir gün atlara binip geziceğimizi söylemişti ve işte o gün geldi!!

sabah erkenden kalkıp binicilik kıyafetlerimi giydim, ailem daha doğrusu beni hiç binicilik kıyafetlerimle görmeyenler çok şaşırmışlardı...

Baktım daha vaktimiz/beklediğimiz kişiler var bende odama geçip defterlerimi düzeltmeye başladım,

-B-bir dakika okulun açılmasına neredeyse bir aydan daha az kaldı!, ve ben hala hiç ders çalışmadım,

binicilikle o kadar meşguldüm ki her şeyi unutmuşum, neyse bari bu bir hafta içersinde çalışırım ya da kursa götürürüm boş zamanlarımda çözerim.

Annem;
-Nehir, hadi hazır mısın?, çıkıyoruz.

–evet, hazırım geliyorum.

Hep beraber bir arabaya sığamadığımız için dedemin minibüsüne binmeye karar verdik, aynı küçüklüğümdeki gibi...

yaklaşık 1 saat yolda geçirdikten sonra denizin yanında bir yere geldik, bu at çiftliğini ilk defa gördüm.

herkes atlarını seçerken ben de seçmeye karar verdim, tam atlara doğru gidiyordum ki babam beni durdurdu.

babam;
-hadi gel nehir, sana bir süprizim var.

–Ne süpriz mi?

arka tarafa doğru gidince bizim binicilik kursunun isminin yazılı olduğu bir at taşıma aracı gördüm,

-yoksa, baba?

Babam;
-evet, roket!

ben şok içindeyken babamın da arkamdan güldüğünü duyuyordum.

hemen aracın yanına gidip roketi arabadan çıkardım, ona sımsıkı sarıldım,
sanki rokette bana sarılıyormuş gibi kafasını sırtıma bastırıyordu,

roketi hazırlayıp bizimkilerin yanına gittim, ilk defa roketi gördükleri için 'bence' büyülenmişlerdi...

önce dedem gelip roketin kafasını okşamaya başladı, dediğim gibi hayvan sevgim dedemden gelmiş...

Atlara binip denizin kenarında dolaşmaya başladık, hava kararana kadar galiba dolaştık, koştuk ve denize girdik.

sanki film de gibiyim, çok güzel bir an atlarla dolaştıktan sonra buranın çok yakınında olan bir restoranda yemek yemeye karar verdik.

roketi tekrardan arabaya götürüp hazırladım,

-ahh, roket bu bizim için çok güzel oldu değil mi?
en azından tatilde de beraber eğlendik...