,,Krótkie poezje o naszych sercach"

2. Wspomnienia z gwiazd

Mimo, że Cię tu nie ma, wszędzie czuję twoją obecność.

Odbite dłonie na płótnie, wszystkie pluszaki od Ciebie, rysunki, kwiaty, które mi uszyłeś, mówiąc, że przestaniesz mnie kochać, kiedy zwiędną.

Twoje ubrania, twoje rzeczy, twoje listy, twoje zdjęcia.

Wiem, że tu jesteś.

Słyszę nasz śmiech w kuchni, podczas pieczenia ciasteczek. Słyszę nasze szczere rozmowy w moim pokoju, czuję twój zapach, bo wszystko już tobą przesiąkło. Słyszę nasz wspólny płacz, każde wyznanie miłosne i ciche szepty.

Wspomnienia ukształtowały nas. Zbudowały fundament tego związku i nie pozwolę, żebyś i ty stał się jednym z wspomnień.

Trzymam w szafie pudełko z rzeczami, które Cię dotyczą. Bilety z pociągów, opaski na rękę z naszych maratonów w kinie, twoje pierścionki, muszelki, które uzbierałeś mi w Chorwacji, listy, nawet jebany młotek, którym rozwalaliśmy to różowe serce z diamentem w środku i masę innych rzeczy.

Trzymam to, bo chciałam na naszą rocznicę zrobić Ci album ze wspomnieniami i tymi właśnie poprzyklejanymi rzeczami.

Jadąc do Ciebie pociągiem, zabrałam Stefcię, żeby ją ściskać i trochę mniej się bać.

Pamiętasz, jak na pierwszym spotkaniu podarowałeś mi swój pierścionek, na którym wyryte były miesiące? Powiedziałeś wtedy, że będziesz mnie kochał każdego tego miesiąca i tak już do końca życia.

Obietnic na mały paluszek się nie łamie, kochanie.

Nie tych naszych.

Bo były zbyt silne i trudne do złamania.