နှလုံးသားနီးနီး...စည်းပါးပါး(Love And Pride)[Completed]

Part(35)

"အဲ့တော့ဘာဖြစ်လဲ အခုလောလောဆယ် ကျွန်မရေချိုးချင်တယ် ရှင်ဖယ်ပေး"

"မချိုးရဘူး ဖျားလိမ့်မယ် မင်းဖျားရင်လွယ်တာမဟုတ်ဘူး"

"ရှင့်အပူမပါပါဘူး ဖယ်စမ်းပါရှင်!.."

အတင်းတွန်းတိုက်ကာ ရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အထဲကနေလော့ချပြစ်ကာ မမြင်ရသူကို မျက်စောင်းထိုးမိသေးသည်။ ကျေးဇူးကြောင့် တဘက်မေ့လာ၏။ ရေမချိုးခင်က သတိမရတာဆိုးသည်။ အခုတော့ အပြင်ရောက်ရင် အဝတ်ကထပ်လဲရဦးမည်။

ရေချိုး ခေါင်းလျှော်ပြီးအပြင်ထွက်လာတော့ သူက ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်စောင့်နေသည်။ ခေါင်းလျှော်လာသည့်အနှစ်ကိုမြင်တော့ မျက်မှောင်ကြီးကြုတ်ကာကြည့်သည်။ အကြည့်နဲ့တင်ပြောချင်တဲ့စကားကိုခန့်မှန်းမိသည်။ ညဘက်ကိုခေါင်းလျှော်တာ ရူးနေလားဆိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့။

စက်ဝန်းအလွန်က ကမ္ဘာမှာလူဘယ်လောက်များများ သူ့ကိုယ်သူကလွဲရင် ကျန်တဲ့သူကို အကောင်းမြင်မှာမဟုတ်။ ယခုလည်း သူမခေါင်းလျှော်လာတာကို ကြိုက်ပုံမရပါ။

"မင်းအသက်ကို (၁၈)နှစ်အရွယ်များထင်နေလား ညဘက်ကိုခေါင်းလျှော်နေတယ်"

"ကျွန်မဆံပင်က တိုတိုလေး ဂုတ်ထောက်ယုံပဲရှိတာ...အသက်အရကြည့်မယ်ဆိုရင်တောင် တစ်ချို့တွေလို သုံးဆယ်နားနီးတာမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဆယ့်ငါးကျော်ယုံလေးပဲ ဒီလောက်ကအေးဆေး"

အသက်နှစ်နှစ်ကွာတာကို လှည့်ပတ်ပြောလာသည့် အနှစ်က သူ့ကို အရမ်းအနိုင်ရချင်ပုံပင်။

"စကားတတ်တိုင်းလျှောက်ပြောမနေနဲ့ ကိုယ်ကဖျားမှာဆိုးလို့တစ်ကယ်စိတ်ပူလို့ပြောတာ"

ပြောရင်းမှသူက ဗီရိုထဲမှ တစ်ဘက်တစ်ခုထုတ်လာကာ သူမကိုသုတ်ပေးဖို့ပြင်သည်။ ကိုယ့်ဘာသာလုပ်မယ်လို့ပြောတော့ စိတ်မရှည်သည့်သူက လူကို ကုတင်ပေါ်အတင်းထိုင်ချခိုင်းကာ ဆံပင်ကိုသုတ်ပေးလာသည်။ အတင်းကုန်းထတော့ အားနဲ့ဖိထားသည့်သူ့ကြောင့် ဘယ်လိုမှထမရ။ ထို့ကြောင့် ငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။