"h-hindi ka g-galit?" alanganing tanong nya perp bumuntong hininga lang ako.

"alam kong may dahilan ka, mapaglaro ka pero hindi ka g*ago." Sabi ko.

Hindi sya nakapagsalita hanggang sa nakarating kami sa isang park malayo sa school. Bumaba ako nakaramdam ng hilo pero inindi ko lamang at basta basta na lamang umupo sa dulo ng park at naupo sa damo sa ilalim ng puno. Sumunod sya at tumabi sakin pero hindi nagsalita.

"Tumupad ba sya sa usapan?" tanong ko kaya taka syang tumingin sakin.

"usapan?"

"Ni Mitch thr bitch." maikling sagot ko kaya natigilan syang napatitig sakin.

"alam kong maganda ko, sa sobrang ganda nga magmumukang basura si Mitch eh pero wag mokong titigan." diretso kong sabi kaya napatikim sya.

"a-anong usapan?" kunwa'y walang alam na tanong nya.

"magsasalita ka o ako mismo ang magtatanggal ng Scholarship mo?" seryosong sabi ko kaya sumeryoso sya at kita ko syang napasandal sa puno.

"I'm sorry, bumagsak ang kompanya namin hindi na ko kayang pag aralin ng parents ko sa school na pinapasukan natin so kailangan ko talaga ng scholarship na to. Unlike before na wala kong pake kasi sabi ko hindi ko naman kailangan dahil mayaman kami." mahabang sabi nya.

"m-may k-kapatid pa kong pinapaaral ni mama at papa, yung papa ko-"

"alam ko ma yan ano ba! bakit ba laging ang lalayo ng sagot nyo sa tanong ko isang tanong isang sagot hindi ba pwede yun!?" inis na sabi ko at inis ding einuklay yung buhok. Natigilan sya at maya maya ay malalas na tumawa.

"HAHAHAHAHA plfftttt im s-sorry, Oo tumupad sya pero hindi ko alam if hanggang kelan yun d-dahil mukang wala pa rin syang pag asa kay Ramirez." natatawa ngunit seryosong sabi nya. Hindi ako sumagot at nanaig ang katahimikan samin nang magsalita sya.

"Hindi ka ba galit sakin?"

"hindi."

"bakit?"

"eh sa hindi eh, anong magagawa mo?" mataray kong sagot.

"hahahahha parang bumalik ang pagiging mainitin ng ulo mo" tawa nya at ginulo yung buhok ko.

"yung h-hinalikan k-kit-"

"saan yung halik don?" diretso kong sabi kaya natigilan sya at namula.

"ni hindi ko man lamg naramdaman ang labi mo dahil pinagmuka mo lamag naman tayong naghahalikan tsk" diretso kong sabi at humarap sa kanya.

"dali pakita mo yung halik" natigilan sya kaya tinaasan ko sya ng kilay.

"a-ano" sya kaya umirap ako.

"halikan kaya kita ngayon para mag away kayo ng bebe mo na nasa malayong nakatingin satin" ngisi kong sabi kaya bahagya syang kinabahang tumingin sa paligid.

"HAHAHAHAH" tumawa ko "stop acting like we didn't kissed before Gerald" ngisi ko bago tumayo kaya dali dali rin syang tumayo bago sumunod papasok sa kotse ko.

"thank you." sincere na sabi nya kaya tumingin ako sa kanya.

"About sa scholarship mo... ako ng bahala don wag ka ng susunod sa mga gusto nya. Hindi ka na nga kagwapuhan ginagawa ka pang sunod sunuran" biro ko kaya sinamaan nya ko ng tingin.

"faul at least napayakap ko bebe ko" ganting asar nya kaya inirapan ko lang sya bago nagdrive.

Binaba ko sya sa bahay nila, iba na ang bahay nila hindi naman sy maliit pero wala na syang second floor. Sakto lang ang laki para sa isang pamilya at muka pa rin silang may kaya. Gulat syang tumingin sakin ng bumaba ako kaya dali dali syang bumaba.

KALINAHWhere stories live. Discover now