"Predator And Prey" (Nederlands)

Hoofdstuk 1: Lila's Droom

Hey ik wou gewoon even zeggen dat dit m'n eerste keer is dat ik een verhaal schrijf dus tips zijn altijd welkom.

Ik hoop dat jullie van dit verhaal kunnen genieten en laat me gerust weten wat je ervan vind.

Iedere zaterdag een nieuw hoofdstuk :)

Veel leesplezier <3

~~~
Het was donker, Lila kon de slaap maar niet vatten, ook al lag ze op een zacht kussentje van mos. Ze draaide zich op in een bolletje en kroop zo dicht mogelijk tegen haar moeder aan want dat was hoe ze het liefst sliep. Het gaf haar een veilig gevoel niet omdat het niet veilig was waar ze waren, maar gewoon zomaar, het was een soort instinct. Zie je, Lila was niet zoals de "normale " mensen. Nee, ze was speciaal ze kon veranderen in een dier net zoals iedereen uit haar dorpje. Om precies te zijn kon ze veranderen in een hert, dat had ze van haar moeder. Zij en haar moeder behoorden tot de groep van de prooi. Niet dat dat ertoe deed want de groepen predator en prooi jaagden al eeuwen niet meer op elkaar en ze leefden in vrede met elkaar samen. Plots werden Lila's gedachten verstoord door geritsel in de struiken tegenover haar en ze spitste haar oren. Haar ogen kneep ze tot spleetjes om alles beter te kunnen zien. Waren dat 2 gele ogen die haar aanstaanden vanuit de struiken? Ze stond op en liep op haar 4 poten naar de struiken toe. Ze snoof met haar neus over de grond in de hoop iets te kunnen ruiken, maar rook enkel vochtige aarde. En dan uit het niets sprong een groote gedaante uit de struiken recht op Lila af. Haar adem stokte een wolf...
Voordat Lila kon reageren sprong haar moeder tegen de bloeddorstige wolf aan en dreef hem weg van Lila. Ze snapte er niets van, predators jaagden toch niet meer op hen? Lila keek toe toen haar moeder de wolf met haar achterpoten een flinke schop gaf tegen zijn kaak en hoe de wolf hierdoor nog kwader werd, haar moeder rende weg en de wolf liep achter haar aan. Lila hoorde gepiep en gejank en toen werd het stil. Ze kon niets zien maar ze wist dat het geen goed teken was. Even bleef ze heel stil staan en toen liep ze de richting uit die haar moeder had genomen. Daar lag ze op een open stukje gras tussen de bomen, onbewegelijk...
Het gras rond haar kleurde rood. Lila rende naar haar toe en lekte haar gezicht... geen reactie. Ze ging tegen haar moeder liggen, in een bolletje. Pas toen voelde ze een stekende pijn in haar rechter voorpoot. De Wolf had haar tijdens zijn aanval met zijn scherpe klauwen geraakt. Ze zag hoe het bloed langzaam uit de wonde liep en voelde zich duizelen. Alles werd wazig en ze hoorde haar tante bezorgd roepen 'Laurette, Lila waar zijn jullie, wat is er gebeurt!?' Lila's oogleden werden zwaar en ze zag nog net de schim van haar tante die nu naar hen toe liep.'oh nee!' Hoorde Lila en toen werd alles zwart.

~~~
Hey!
Bedankt aan iedereen die het verhaal tot hier heeft gelezen, vote/comment ik zou het appreciëren!

Love y'all <3