Zamanla dağılan bir gurup genç, yıllar sonra eski dostlarının cenazesinde bir araya gelirler. Neden ayrılıp küstüklerini bile hatırlamazken tek bir soru küstahça sorar onlara.
"Ayrı kaldık onca yıl, yaşansaydı, devam etseydi dostluğumuz yine tarih b...
Eğer buradaysan, şu an zihnimdesin. Beynimi kemiren her parça karesiyle bana yazma fırsatı tanıyan karakterlerimle tanışacaksın. Onları sevmen dileğiyle. Çünkü onlar, kafamın içinde her anlamda çok heycanlılar.
Heyecanıma ortak olan herkese itafen.
❤️🔥
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
*içerisinde size ait olmayan kırgınlıklara raslayabilirsiniz.*
I. BÖLÜM "Yaşlı Adam."
Gelecekten bir anı. II.
Dünya hassas kalpliler için neyse oydum.
Arkadaşlık yeminiettiğimizgün, gök yüzü sancılı toprak ıslaktı. Derimizi kesen rüzgar vardı, parmak boğumlarımızda toprağın kana karışmış lekesi. El ele gözlerinikaçırankardeşlerim birbirlerinin üstlerine yemin etti. Ya yemini bozduk, ya da o gün yemin ederken bir şeyiçok fena görmezden geldik. O günün gecesi diye bir şeyolmadı, bizolmadık, dostluğumuzolmadı. Ve evvel sonra yıllar geçtifakat biz yine bir araya gelemedik.
Yıllaröncediyebaşlayan hikayelerimiz güngeçtikte silikleşti, ölebileceğimiz akıllara geldi. Sonsuza dek genç kalmayacağımızın gerçekliğiaralıkkapıdanbaşını uzattı ve gözleriniüzerimize dikti.
Ahesteyle yaşlandık.
Tanrı bizim hikayemiz için kaderin son sayfasınıkalplerimize giren yabancı sevgilerle adadı.
Güldüğümüz anlar çoğaldıkça eskiyi unuttuk. Bizi unuttuk. Unutmak ne acı, biliyor musun? Biliyordun, onu da unuttuk.
