"ចាំបាច់មកវិញធ្វើអី??"ម្តងនេះថេយ៉ុងគេក៏បានសួរធម្មតាមិនស្រែកមិនយំដូចមិញនេះទៀតទេ
"ក៏មករកប្រពន្ធក្មេងនោះអី!"ជុងហ្គុក
"ទីនេះគ្មានប្រពន្ធរបស់លោកទេ"ថេយ៉ុង
"ថេយ៉ុងហេតុអីអូនប្រើពាក្យ"លោក"ជាមួយបងធ្វើអីទោះយើងទាំងពីរនាក់ឈ្លោះគ្នាក៏ដោយក៏អូនមិនត្រូវនិយាយពាក្យនេះចេញមកដែល!!"ជុងហ្គុកនៅពេលដែកបានឬបែបនេះហើយរាងអន់ចិត្តបន្ទិចនេះចាំបាច់ដល់ថ្នាក់ប្រើពាក្យលោកផងហេ៎ស!!
"យ៉ាងមិចខ្ញុំនិយាយមិនបានមែនទេ??រឿងខ្ញុំសិទ្ធខ្ញុំជីវិតខ្ញុំទាក់ទងអីនិងលោក!!!"ថេយ៍គេក៏រឹតតែផ្គើនគុណ10គេមិនខ្វល់ថាជុងហ្គុកនិងយ៉ាងមិចទេសំខាន់គេចង់និយាយ
"ហេតុអីថាមិនទាក់ទងគ្រែងអូនជាប្រពន្ធបងហីហើយបងក៏ជាប្តីអូន!!"ជុងហ្គុក
"ហឹស..ប្តីឯណាទៅរហូតដល់កាណាដាមិនប្រាប់ប្រពន្ធមួយម៉ាត់ទុកឱ្យប្រពន្ធអង្គុយចាំប្តីចេញពីសាលារៀនតាំងពីម៉ោង5ដល់ម៉ោង7ហើយក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញដើរផ្លូវងងឹតសូន្យឆឹងហ្ហឹកដឹងទេថាខ្ញុំវាខ្លាចរហូតដល់ដើរមកផ្ទះអង្គុយចាំប្តីមកពីធ្វើការទាំងដែលមិនដឹងថាគេទៅកាណាដាបាត់ហើយចាំបាត់ៗរហូតដល់ខ្លួនត្រូវគេងលក់លើអ្ហឹកៗៗគេងលក់លើការ៉ូដ៏សែនត្រជាក់រហូតដល់ព្រឹកបើកភ្នែកមកក៏មិនឃើញប្តីដ៏សែនល្អទៀតគិតមើលថាលោកឯងជាប្តីបែបណា??"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងដង្ហក់ខ្យល់ចេញមកទឹកភ្នែកនៃការភ័យខ្លាចក៏ស្រក់ចុះមកមិនដាច់ទាល់តែសោះគេនិយាយហើយក៏បានជ្រុលមាត់និយាយពាក្យពេចជ៍ដែលគេខ្ញុំលាក់ចេញមកឡើងអស់គេខ្លាចតែមានរឿងដល់អ្នកបើកឡានទេ(គេចង់ប្រាប់យើងដែលតែយើងលេងរឹកសុទ្ធតែដើរចេញមិនស្តាប់គេនិយាយដល់ពេលទៅបាត់អាងមកបន្ទោសគេថាគេខុសតាមពិតខ្លួនឯងអ្នកខុសសោះ)
"ថេយ៍...ថេយ៍បងសុំទោសបងខុសហើយលើកលែងទោសឱ្យបងម្តងទៅចុះ..."ជុងហ្គុកនិយាយទាំងសំឡេងស្រទន់បេះដូងរបស់គេធ្លាក់ដល់ដីនៅពេលដែលបានឮថេយ៉ុងនិយាយចប់ពេលនេះគេបន្ទោសខ្លួនឯងហេតុអីក៏ធ្វើបែបនេះគេអាណិតប្រពន្ធក្មេងម្នាក់នេះណាស់
आप पढ़ रहे हैं
រឿង ទាសករម៉ាហ្វៀរចន
एक्शनJk:គីម ថេយ៉ុងជាមនុស្សរបស់ ចន ជុងហ្គុកតែម្នាក់គត់បើអ្នកណាហ៊ានប៉ះមនុស្សរបស់យើងជីវិតគឺស្មើសូន្យត្រូវចាំទុកឱ្យច្បាស់ក្នុងខួរក្បាល!! ស្នេហាដែលកើតចេញពីការធ្វើជាទាសកររបស់អ្នកដែលមាននាមជាម្ចាស់...វាយធ្វើបាបគ្រប់សព្វបែបយ៉ាងប៉ុន្តែក៏វាឈានទៅដល់ចំណុចមួយគឺពួ...
ភាគ21:ទីនេះគ្មានប្រពន្ធរបស់លោកទេ
शुरू से प्रारंभ करें:
