Unknown Connection (Completed).

Chapter 25.

“… Ang mga tao ngayon ay nagkakagulo dahil sa bedyong kumakalat ngayon sa internet. Bedyo ito galing sa isang babaeng nandoon mismo sa pangyayari. Sa bedyo ay nagkakagulo ang mga tao sa loob ng isang sikat na bar. Panoorin niyo ang bedyong ito.”

Nagulat ako nang makita ang isang videong nagkakagulo ang mga tao nang makita ang isang babaeng nakahiga sa sahig at puno ng dugo. Biglang naalog ang video, hudyat na tumakbo ang may hawak ng camera. Nahagip doon ang mga bampirang naglabasan at sinugod ang mga tao. Panay sigaw ang narinig namin sa video.

Maya-maya ang biglang nag-steady ang camera. Parang nagtatago ang may hawak at pinapanood ang nangyayari. Isa lamang ang masasabi ko sa kaniya kung nakita ko man siya. She or he is brave to not run. Sobrang tapang niyang panoorin ang mga bampirang papatay sa kaniya kapag nakita siya ng mga ito.

Bigla akong kinabahan nang mahagip ang sarili sa video. All the vampires are running towards me and attacked me. Even though nakatalikod ako sa camera ay kilala ko ang sarili, lalo pa’t iyon din ang suot ko. Kitang-kita sa video kung paano ako lumaban at pinugutan ang ulo ng mga bampira. Kung paano ako huminto at sumabi ang salitang ‘Die’. Kung paano napaluhod ang lalaki sa aking harapan at mapugutan ng ulo. Nakita rin ang mga kasama kong pinapatay ang mga bampira sinusugod sila. Hindi masyado kita ang mukha nila dahil ang bilis ng kanilang kilos at halos hindi na sila mahagip ng camera.

Mas lalo akong kinabahan nang nang lilingon na ako sa camera. Bago pa man makita ang mukha ko ay may mabilis na tumakbo papunta sa kinaroroonan ko at saka niyakap ako dahilan para hindi makita ang aking mukha. At bigla lamang may usok na bumulusok papunta sa kinaroroonan ng camera at doon na iyon natapos.

“Wala pang nakakapagbigay ng proweba noon tungkol sa mga nilalang na ito. Ngunit ngayon ay may proweba. Basi sa mga editor, hindi iyon edit o ano dahil ang bedyong pinakita namin ay totoo. Totoo nga ba ang mga bampira? Sa tingin niyo?” Saad ng lalaking anchor.

“Tila totoo ang nasa bedyo, Partner. Basi sa mga taong nandoon ay totoo ngaang pangyayari. Nakita nila mismo sa kanilang dalawang mata. Ang ilan sa kanila ay sugatan sa pangyayari,” sabi ng babaeng anchor.

“Totoo ba, Partner?”

“Oo. Totoo ang aking sinasabi. Ngayon ay hinahunting na ng mga pulis at mga sundalo ang bampirang naninirahan sa pilipinas,” sagot ng babaeng anchor.

“Nakakatakot naman iyan—”

Agad na pinatay ni Ama ang television at saka bagsak na nilagay ang remote sa lamesa. He was glaring at the TV like it did something to him. Parang gusto niya iyong gibain.

Tila na-gets ko naman kung bakit niyakap ako ni Yeron. It’s because he don’t want to see my face on the camera. Pero bakit parang disappointed ako. Iba kasi ang akala ko kung bakit niya ako niyakap. I thought he missed me that's why he hugged me. I thought he want to—snap out of it, Lavander! Hindi ka niya miss. He left you, right? He will never missed you. Kaya ‘wag kang mag-expect sa kaniya ng kung ano. You will get disappointed! That jerk will never ever missed you or even loved you. He just lied about his feelings for you.