My Amnesia Girl (my dreamboy's sequel)

MAG♫ Chapter 17.3

At tumapat kay...

Rafael? Tsk. Ayusin mo rafael ka.

“ehem. Ako na lang magtatanong.” Sabi ni..

“go on laine...” – rafael. Wala man lang kabuhay-buhay.

“what if,

si pam and zab ay nastranded sa umaapoy na gusali. And kailangan mo lang isalba ay isa... sino naman ang isasalba mo? At  bakit?” sabi niya.

Tumingin silang lahat kay rafael. Ako nakatingin kay lalaine. Ginagalit niya talaga ako. Mahirap na desisyon yun, kahit na sabihin mong hindi mangyayari yun sa totoong buhay. Pero sa magiging sagot ni rafael, malalaman namin kung sino ang pinaka mahalaga sa buhay niya.

Tiningnan ko si rafael. At nakatitig din siya sakin. our eyes met. I want to know his answer. I want to find out kung anong role ko o halaga ko sa kanya.

Ngumiti lang si rafael at tumingin samin lahat.

“siyempre, kung man may isasalba ako, si .... si.... si pam yun...” sabay tingin sakin. and then kay pam... “pam is one of the important person in my life. she’s my friend, sister and she also acted like my girlfriend. She really cares for me. And i owe her a lot.”

Bawat words na sinasabi niya. Parang tinutusok ang puso ko. Hindi ko napigilan na tumulo ang luha ko. Parang ayoko nang huminga sa sinabi niya. Hindi ako galit sa kanya. Galit ako sa sarili ko. Bakit? Kasi, hindi ko ba nagawa sa kanya yun?para si pam ang piliin niyang iligtas.

Napatayo ako sa kinauupuan ko. Tumingin silang lahat sakin.

“sorry... guys... i want to rest. Geh.. good night...” sabi ko.

In other words, nasaktan ako. Ang sakit sakit ng sinabi niya.

Tumakbo ako palayo. Medyo malayo na ako nung marinig ko silang naghiyawan at nagtatawanan. Bakit? Masaya pa ba sila na ganun yung sagot niya? Ang sakit kaya sana inintindi nila ako.

Pumunta ako sa seaside. May mga bato kasi doon eh. Yung malalaki. Umupo ako at tiningnan ang karagatan. Mukhang uulan ata? Kasi iba yung lamig at ang kalangitan.

Napabuntong hininga ako ng maalala ko ulit yung sinabi niya. Nahihiya tuloy ako sa kanya. Si pam pa ang nagparamdam sa kanya ng mga ganung bagay...

..

..

“why you’re hear?” sabi ni..

“rafael? Anong ginagawa mo dito?” sabi ko. Hindi ba dapat nakikipagsayahan siya doon?

“sinundan ko ang tampururot kong honey...” sabi niya.

 Ang sarap ngitian ng sinabi niya. Pero kahit na ngumiti ako ng matamis, may pait parin iyon. In short, bitter ako sa narinig ko kanina.

“ganyan ka naman lagi eh...” he said as he walk towards me. He sit besides me.

“anong ganito ako?” sabi ko.

“hindi mo ko hinahayaang mag explain.” Tiningnan niya ako. I saw the sincerity in his eyes.

I really love his eyes, they are so expressive, kahit na they were sharp na mukha siyang matapang, they are really expressive for me,.

Yumuko lang ako. I let him explain.

“i said awhile ago, ang ililigtas ko ay si pam...”

“i know.”

“let me finish first. Ok?”

Tumango lang ako.

“ililigtas ko siya kasi, she is really a treasure. She makes me feel na masayang mabuhay. Nung nasa states kami, she understands my mood swing. Para siyang kapatid sakin. a very sweet sister. I never had a sister. All i have is, my mom, dad, twin brother, and you...”