3

1.4K 111 15
                                    

Zaman çok şey öğretiyor
insana...Gün geliyor,yanlış insanlara değer verdiğini öğreniyorsun.Gün geliyor,bazı şeylere boşu boşuna üzüldüğünü...
zamanla herkese değer verilmeyeceğini ve bazı şeylere
üzülmemen gerektiğini öğreniyorsun sonra.Bir bakıyorsun ki seni acıtan
onca yara çoktan kapanmış...
çünkü alışmayı ve kabullenmeyi
öğrendiğinde kendine değer vermeye başlıyorsun.Kendine değer verince iyileşmeye ruhundan başlıyorsun...

Ben doktordum.küçükken büyünce ne olmak istiyorsun dediklerin de cevabım hep doktor olmaktı ve oldum
ama 4 sene önce istifa etmiştim...

Kardeşimin beyninde tümör vardı onu kurtarmak için elimden geleni yapmıştım ama olmadı kurtaramamıştım...

Ameliyatını bizzat kendim yapmıştım başarılı bir doktordum ama o ameliyattan
sonra başarılı bir doktor olmadığımı anlamıştım...

O günden sonra çökmüştüm kardeşim ellerimde ölmüştü
kendimi suçluyordum ve hala suçluyorum kardeşimi kurtarabilirdim...

"Nilüfer nereye daldın"Zehra'nın sesini duymamla bakışlarımı duvardan çektim

"Hiç bir yere"dedim gülümseyerek

"Abim bugün geliyormuş"dedi

Zehra'nın dediği şeyle kendime geldim egemenin gittiği günden 2 hafta geçmişti

Doğruyu söyleyeyim özlemiştim..

Egemeni özleyecek kadar ne kadar yakınız onu bile bilmiyorum...

Ama özlemiştim.

"Nilüfer abim birisine çok aşık biliyor musun"dedi derin bir nefes alarak

Zehra'nın dediği şeyle karnıma bir ağrı girdi

"Ne"dedim

"Evet çok aşık abimi ilk kez böyle
görüyorum biliyor musun aşık olmazdı hiç sevgiliside olmamıştı aşk boş iş diyip geçerdi"

"Böyle dediğinde ona çok sinirleniyordum mesleğini
çok sever.Ona abi aşk nedir dediğimde mesleğim derdi

"Ama şuan sorduğumda mesleği ve aşık olduğu kişiyi dile getiriyor ne zaman abime baksam telefonda o kişinin fotoğrafına bakıyor onda olan fotoğraflarını çıkarttı odasının her yerine astı biliyor musun odası şuan o kişiyle dolu ama kapıyı kilitliyo kimse abimin odasına girmiyor fotoğraflara zarar gelecek diye.

"Hatta şey o kız buraya gelecek diye o kadar heyecanlıydı ki
onu görünce tanımamıştı sence nilüfer aşk bumudur?"dedi

Şaşırmıştım...

"Bilmiyorum hiç aşık olmadım" dedim kısık çıkan sesimle

"Hiç mi olmadın?"dedi

"Hiç olmadım oldum ama aşk değildi sadece dış görüşüne bakarak ben aşık oldum diyip geçerdim ama gerçek aşk nedir bilmiyorum ve hiç bir zaman da bilmicem çünkü beni aşka inandıracak yada bana gerçek aşkın ne olduğunu öğretecek biri çıkmayacak"dedim

"Nerden biliyorsun çıkmayacağını?"dedi

"Bilmiyorum ama çıkmayacak" dedim

İkimizde sustuk

Egemen den uzak durmalıydım
sevdiği kişi var çünkü...

Derin bir nefes alıp telefonumu elime aldım ve instagrama girdim uzun zamandır bir şey paylaşmıyordum

Aklıma gelen şeyle egemenin adını arattım ama bulamadım derin bir nefes alıp telefonu kapattım

"Ben artık gideyim"diyip ayağa kalktım

NİLÜFER Where stories live. Discover now