Blue Sea

19🧜‍♂️

"ငါ့သားကိုမထိခိုက်လာစေနဲ့သေချာစောင့်ရှောက်ပေးပါ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါဘောစ့် "

ဦးလေးနှစ်ရဲ့တည်နေရာကိုသိရပြီမို့ သွားရန်ပြင်နေခြင်း

"ဆရာ ဖြေးဖြေးမောင်းပါ အန္တာရယ်များပါတယ်"

"..............."

ကားလမ်းမထက်အရှိန်အမြင့်ဆုံးနဲ့သွားနေသောကားတစ်စီး

*ဘေဘီ ကိုကိုလာပြီမို့ခဏလေးသီးခံထားပေးပါ*

လမ်းမထက်တွင် စိုးရိမ်စိတ်အပြည့် ဖြင့် ကားမောင်းနေသော လူတစ်ဦး

"ခင်များ ကြီး ဖယ်ပေး "

အာ့ !!မင်း

ရုန်းကန်နေတုန်း ရှေ့ကလူရဲ့မျက်နှာအား လက်သည်းများဖြင့်ခြစ်မိသွားသည် သွေးများစိမ့်လာပြီးထိုသူကအတော်ဒေါသထွက်သွားသလို ရိပေါ်ကို စူးရဲတဲ့မျက်လုံးများစွာဖြင့်ကြည့်နေသည်

"မင်းကငါ့ကို လုပ်တယ်ပေါ့ဟမ် "

"အင့် ~~~အာ့ ~~အာ့"

ဆံပင်ကနေစောင့်ဆွဲလို့ ဘေးနားရှိ နံရံနှင့်ခေါင်းကိုစောင့်သည် ဘယ်လောက်ပင်နာကျင်နေပါ‌စေ ငါဟာကိုကို့ကိုစောင့်မည် ငါအိပ်ပျော်သွားလို့မဖြစ်ဘူး ငါသတိရှိနေမှဖြစ်မှာ

‌သုံးချက်လောက်ပစ်ဆောင့်လိုက်လျင်ဖြင့် ဦးခေါင်းထက်သွေးနီနီ တို့က နေရာယူသည်

"ကဲဘယ်လိုခံစားရလဲ ဟမ် "

"ကိုကို ~ဟင်းး ကိုကိုလာရင်ခင်များ သေပြီပဲ "

"မင်းရဲ့သုံးစားမရတဲ့ကိုကို ကိုလေ တမ်းတမနေနဲ့သူမလာဘူး "

*ကိုကို သားတောင့်မခံနိုင်တော့ဘူးအရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ*

ဒုန်းးးးး!!!ဘေဘီ !

"လက်မြောက်ထား "

"ဟာ !"

ရှောင်းခိုင်ရဲ့တည်နေရာဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့အပန်းဖြေအိမ်ကိုရောက်ရောက်ချင်း အခန်းတိုင်းကိုရှာဖွေပေမယ့်သူတို့ကိုမတွေ့ လူရုံဖြစ်ပုံရသည့်ကောင်တွေကိုတော့ ပါးရဲ့မိတ်ဆွေကဖမ်းဆီးထားသည် ဘယ်နေရာမှမတွေ့တဲ့အဆုံးစိတ်ဓာတ်ကျနေစဉ် အသံ ဘေဘီ့ရဲ့အသံကိုသူကြားလိုက်တယ် သေချာပေါက်ဒီနားတစ်ဝိုက်မှာပဲ ထိုအချိန် အနည်းငယ်ဟနေသော နံရံတစ်ဖက် တွန်းဖွင့်ကာ ဝင်လာခဲ့သော ရင်ထဲစို့နစ်စေတဲ့မြင်ကွင်းကစီးကြိုတယ်