გათენდა ჯიმინი თვალებს ძლივს ახელს გუშინ იმდენი დალია
რომ გონია ახლა სადაც არის ყველაფერი ეჩვენება,
ირგვლივ მიმოიხედა მაგრამ ოთახი არ ეცნო ადგომა ცადა და ვერ დგებოდა რაღაც აკავებდა გვერდით გაიძედა და თეჰიონი რომ დაინახა უცებ წიხლი კრა და სწოლიდან გადააგდო, თეჰიონი კი მაშინთვე გამოფხიზლდა და მიხვდა რაც ხდებოდა, ჯიმინი კი შეშინებული თვალებით იყურებოდა
_ თეჰიონ სად ვარ ან აქ ერთად რატო გვეძინა
_ ჯიმინ დაწყნარდი და მომისმი...
მაგრამ ვინ მოუსმინა ჯიმინი ყვირილზე გადავიდა
_ ჩემთან რატო გეძინა მეთქი!
მოცა შშენთან ვიწექი?
_ არა ჯიმინ დამერწმუნე მასეთი არაფერი არ მომხდარა არც კი გვიკოცნია უბრალოდ მთვრალი იყავი და აქ წამოგიყვანე.
_ კარგი მაშინ მე სახლში უნდა წავიდე.
ჯიმინი ადგა თეჰიონმა არც კი შეაჩერა რადგან მაინც ვერსად ვერ წავიდოდა მანქანა მოშორებით დააყენა, სახლის კარებიც ჩაკეტა ამიტომ ჯიმინი ვერსად ვერ წავა,
თეჰიონი ჯიმინს უკან გაყვა ჯიმინი კარებთან იდგა და სახელურს აწვალებდა, ბოლოს რომ ვერ გააღო თეჰიონს მუბურნდა.
_ თეჰიონ კარები გააღე
_ შენ თვითონ გააღე მე არსად არ ვაპირებ წასვლას შენ თუ გინდა წადი არავინ გაკავებს
უთხრა წყნარი ხმით
_ თეჰიონ კარები გამიღე მეთქი!
თუ არ მაკავებ აბა ეს რა არის კარებს რო არ მიღებ.
ჯიმინი უფრო გაბრაზდა და ხმას აუმაღლა მაგრამ თეჰიონი ისევ წყნარი ხმის ტონით ესაუბრება
_ ჯიმინ თხოვნას აზრი არ აქვს
რამდენიც არ უნდა მიბრძანო ან თუნდაც შემეხვეწო მაინც არ გაგიღებ და თუ გააღე მაინც ვერსად ვერ წახვალ რადგან შუაგულ ტყეში ვართ.
_ არ მაინტერესებს კარგადაც გამიღებ ამ იდიოტურ კარებს და სახლში დამაბრუნებ.
DU LIEST GERADE
IN YOUR HEART
Fanfictionისტორია ჯიმინზე რომელიც ინვალიდია. ის როდესაც შეხვდება თავის ჭეშმარიტს მიიღებს თუ არა ჭეშმარიტი მეწყვილე ისეთს როგორიც არის?
