Monasterio Series 8: Nights in Casa Vallejo

Chapter 26

"Hindi ko na alam, Mommy. I think this is a set up. It's not possible that taking a picture of us kissing was just an accident. Sinadya 'yon, Mommy."

"What do you mean? Sinadya ni Michael ang puntahan ka doon at halikan ka? Maybe he wants to ruin your image? Hindi kaya may kasabwat siya? That son of a bitch!"

Maybe? For sure? Wala akong makitang dahilan para mangyari ang lahat ng ito. Kung hindi niya sinadya, kung wala siyang kinalaman sa nangyari, dapat walang litrato.

"Anong sinabi ni Terrence? I assumed you first told him about it just before it went viral, Priscilla?" pukaw ni Mommy sa atensyon ko.

Hindi ako nakasagot kaagad. Pakiramdam ko ay alam na alam niya ang takbo ng isip ko kahit hindi pa man ako magsabi sa kaniya.

"I didn't. I kept it from him. Hindi ko naman alam na may lalabas na ganito, My. Hindi ko po sinabi sa kaniya kasi ayaw kong magtalo kami pagdating sa bagay na 'yon."

I heard her groan over the line.

"Daughter, for you to build a strong relationship, you have to be open to your partner. Hindi lang sa'yo umiikot ang relasyon ninyong dalawa. In times like this, Terrence is the only one who will save you from trouble. Isipin mo na sa isang gulo, siya lang ang kakampi mo. Hindi ka dapat maglihim sa kaniya."

I only realized it now that he's angry and gone. Maling mali ako sa bagay na ito. Hindi ako dapat naglihim at sa halip ay sinabi sa kaniya ang nangyari. It's just that... fear embraced me first .

"Don't worry about Tatiana. Ako na ang bahala magpaliwanag sa kaniya. Just calm down, alright? You are pregnant so you can't be stressed. I'll call you again later."

"Thanks, Mommy."

Wala sa sarili kong ibinaba ang cell phone. Panay ang tunog nito, mga chat mula kung kanino. Nagtatanong kung totoo ba ang nasa picture.

I honestly don't know what to do. Gusto kong kausapin si Michael tungkol sa bagay na 'yon. I want to confront him. But it would be nonsene because for sure, he'd just deny it.

Pero kailangan ko linisin ang pangalan ko sa publiko lalo pa at hindi lingid sa kaalaman ng karamihan kung sino ako.

"Si Terrence kaya?" tanong ko sa sarili at huminga nang malalim.

Gusto ko siyang tawagan pero nasisiguro kong hindi niya rin ako sasagutin. I know when he's mad. Mas gusto niyang nag-iisa para pakalmahin ang sarili. Baka kaya hindi na rin niya pinahaba ang diskusyon namin kanina ay dahil alam niyang matindi na ang galit niya at ayaw niyang makita ko 'yon. Lalo pa at buntis ako.

I sighed. "This is your fault, Priscilla. Sana umpisa pa lang ay hindi mo na kinausap ang Michael na 'yon."

Nanatili ako sa kwarto sa mga sumunod na oras. I stopped myself from checking my phone. Lalo na ang pumunta sa social media. I hate to see the people I know talking about me.

The scandal even dragged the Monasterio into this mess.

Lying down the bed, my phone rang. Nagmamadali akong pumihit paharap sa bed side table at nakita ang pangalan ni Tita Tate na tumatawag. My heart suddenly forgot to beat for a little while.

Ayaw kong sagutin dahilan pakiramdam ko, wala akong maisasagot sa mga tanong niya tungkol sa nangyari. I'm worried that she's angry or she might even say that she's disappointed in me.

But I still have to answer her... and face my worries.

"Tita Tate," bungad ko.

"Hi, Priscilla. How are you doing right now? Are you fine?"