*Pus:Görüşü azaltmayan sis.*
Etkisiz,önemsiz.
14 yıl önce
-"Merhaba çocuklar! Ne yaptınız yaz tatili boyunca? Hepsini konuşacağız."
Çocuklardan biri,dudaklarındaki çikolatayı üzerinde hırkaya sildikten sonra konuştu,
Efnan kendisi hakkında konuşulacağını hissetmiş gibi gözlerini yumup,başını aşağıya eğmişti.
-Hocam! Yeni biri geldi sınıfa!
Çocukların bakışları Efnan'a ilişti.
Herkes bir ağızdan birden konuşmaya başladı.
-Çocuklar! Tamam sessiz. Tanışalım arkadaşınız ile.
Dedi,yumuşak bir de ses tonu ile.
Efnan yavaşça başını,eğdiği yerden kaldırdı.
Hocaya baktı,
-Merhaba..? İsmin nedir canım?
-Efnan..
-Öyle mi? Ne kadar güzel! Benim ismim Duygu.
Senin artık yeni öğretmeninim Efnan. Biraz daha tanışmak ister misin?
Efnan kafasını salladı. Konuşmak istiyordu ama susmak zorunda hissediyordu.
-Hmm Nerden geldin Efnan?
-Eskişehirden geldim İstanbul'a.
-Ailen ne iş yapıyor?
Gözleri doldu. Ama cevabı ezberletmişlerdi.
Beklenen soru.
-İş yapmıyorlar. Ölüler çalışamaz.
Öğretmenin bakışları donuklaşmıştı. Kim öğretmişti bu çocuğa bu lafı? Efnan'a bunu annesi öğretmişti.
Annesinin ölümünden 17 dakika önce.
-Anne! Uçurtmama bak! Ne kadar güzel!
-Efnan. Çalışıyorum!Görmüyor musun! Meşgulum. Sesini kes ve otur.
-anne hep çalışıyorsun! Çalışmadığın bir an var mı? O zaman gösteririm uçurtmamı.
Annesi oflayarak yanından kalktı.
-Öleyim de kurtul Efnan! Ölürsem çalışmam ancak!
Efnan dolu gözler ile annesine baktı,baktı,baktı.
Annesi teras katına çıkmıştı. O bahçedeydi.
Annesini teras katında camın önünde elinde telefon ile gördü,büyük ihtimal ile iş hakkında konuşuyordu. Konuşma siddeti arttı,annesi birden sinirlenmişti.Aşağıya inerken Babasına seslendi,
-Kenan! Neredesin? Bir işe yaradığın yok zaten,bir de ortadan kayboluyorsun.
-Ne bağırıyorsun be kadın! Yeter artık senin dırdırın. Ne istiyorsun benden!
Ailesi kavga ederken,sesleri duyup evin içine girdi Efnan. İçeriye adım attığında, yerde 2 tane cesed vardı. Babasının sağ tarafında bir silah,annesinin alnının ortasından akan kanlar. Efnan anlamamıstı. Küçücüktü. Nası anlayabilirdi?
Annesinin yanına gitti,
-anne bir şey mi yaptım? Neden yerde uyuyorsun?
-baba,annem yerde uyuyor. Sen neden yanındasın?
15 dakika sonra
-baba,uçurtmama bakacaktın ya hani,dün söz vermiştin. Bakacak mısın? Hava çok güzel
30 dakika sonra
-Anne telefonun çalıyor! İş için biri arıyor olabilir.
Annesine gelen aramayı açtı
-Alo..?
-Merhaba Efnan. Ben Teyzen,bir sorun mu var,Hale nerede?
-Teyze şey..Annem uyuyor. Çok uzun zaman oldu,basından kırmızı bir şey geliyor git gide beyazlasıyor. Neden böyle uyuyor?
Teyzesi telefonu kapattı,ve eve geldi
Geri kalanı kabustu
