Tears Of Loving You

Kabanata 17

Kabanata 17

DAPHNE POV

BUTI na lang at natapos din ang paghihirap ko.

Buti na din talaga at nandyan si Lucas para tulungan ako. He was there to me, medyo nahihiya pa nga ako sa kanya until now dahil sa ginawa niya but I'm so thankful for that.

Ikaw ba naman may pa sweet treats ng lalaking mahal mo e 'di kaya kiligin ka hanggang sa singit mo.

I was busy watching the moon outside and ganda ng buwan ngayong gabi. Sabay hampas din ng hangin sa aking mga balat at ang mga alon ay kakaiba ang kalma nito. Niyakap ko na lang ang aking sarili sa sobrang lamig na dulot nito.

"Why are you here outside?"

Napalingon ako sa aking likuran at nakita siya roon na nakapamulsa habang papalapit sa akin.

"I just like the breeze of the wind. How about you, why are you here?"

"I'm looking for you. Wala ka kasi sa loob so maybe your here, hindi ka ba nabored dito?"

"Medyo, pero it's part of my life to be bored. Nga pala, I accidentally opened your cellphone last night... may tumatawag kasi so I didn't mean to open it. May tumatawag sayo na babae... caller ID... and a text from her," I said to her without looking.

"Sino?"

"Beatrice? Caller ID nya is Bea and sa text she involved her whole name," sagot ko.

"Ahh okay," he said and nodded.

Ano ba itong kausap, okay? Ang gulo ah parang ewan na 'di mo maintindihan sa gusto niyang mangyari.

"Are you already feeling well?" he asked. I'm thinking that he might change the topic.

"Oo naman, one week... kaya okay na ako."

"Good."

Namayani ang katahimikan sa aming dalawa at ni walang may gustong mag-ingay.

Until he broke the silence between me and him.

"I'll go inside, sumunod ka mamaya. Huwag kang masyadong lumayo at baka mawala ka, hindi mo pa naman ganun na kabisado ang buong Isla baka mawala ka," aniya bago pumasok paloob sa rest house.

Tumango lang ako at muling binaling ang tingin sa dagat. Buti pa dito tahimik habang sa city ang ingay, lalo na ang buhay ko hindi ko alam kung saan patungo.

Ilang oras din akong nakatayo roon at 'saka naisipan na umalis at pumasok paloob. Hindi pa ako nakapasok ng may narinig akong nag-uusap sa loob, ang akala ko mga kaibigan niya pero hindi pala dahil mas nagulat pa ako sa nakita ko.

"I'm so glad to see you too, Lucas..."

Hindi nila ako napansin na nandoon dahil busy sila sa isa't isa. Ito na nga ba sabi ko e ang umasa na naman ako dahil sa nagpakita lang ng sweet side.

"Ahem..."

Napalingon sila sa akin at kaagad namang lumapit si Lucas. Nakangiti sa akin ang babae.

"Anyway, this is Beatrice. Bea this is Daphne," pagpapakilala niya sa akin sa babae.

So siya pala ang tumawag kay Lucas last time. Sabagay may itsura siya at maganda e ano nga ba laban ko dyan.

Ngumiti lang ako as exchange. "Hi!"

"Nice to meet you, Daphne..."

"Matutulog na ako, nice meeting you, Bea." Hindi ko na nilingon pa sila at dire-diretso na pumasok sa loob ng kwarto ko.