CH-3 HOME#2

10 3 0
                                    

Ellura's(olivia) POV:

                      "Hey kid wake up,were here bring your things and follow us. Nagmamadali akong tumayo at bumaba sa sasakyan,  I saw trees while walking and I saw many traps .Alam ko kung anong claseng mga patibong iyon nakikita ko ang mga bagay na yun sa libro o kaya sa Telebisyon.
 

              Huminto kami sa isang malaking gate.Pagkabukas ng gate ay napahawak ako sa bag ng mahigpit napakalaking bahay ang bumungad sa akin mas malaki pato kaysa bahay ampunan na kinalakihan ko.
"From now on this is your home you understand me Ellura?"yes madam . I politely answered her ,she taps my chicks " good girl I know  you'll gonna love it here like those kids. she said while grinning at me.

        May inutusan siyang babae na mag dala sa akin sa magiging kwarto ko mula ngayon.After a long walk we finally arrived it looks like a bunkbed or a cabin.
       Pagbukas niya ng pinto may limang batang babae akong nakita.
      It seems that they expected me to arrive today .Hindi ko nalang sila pinansin kasi mukhang wala naman silang balak makipag-usap sa akin.Sumunod nalang ako sa babae patungo sa kwarto ko.

         "Starting today this is your room.I'll give you five minutes to take a bath and fix yourself .she said habang seryosong naka titig sa akin.

         Dali-dali akong naligo at nagbihis  I think wala pang five minutes ay tapos na ako."not bad huh?'' the lady snorted while looking at me."all of you follow me.sabay niyang sabi at naglakad na palabas.

"hi what's your name"?the blond girl asked me and since its my first time here I should be nice."im Ellura,I answered "oh nice name,I'm Eden by the way, at inilahad niya ang mga kamay niya at nakipag kamay sakin .

     
     "Where did you came from?she asked me again"Orphanage I replied.
While talking at her I saw some kids at tantiya ko ay magka edad lang kami o di kaya ay mas matanda pa sa akin yung iba.Nakikita ko na nahihirapan sila sa pag takbo at hinihingal na.

     Ang ibang bata naman ay naka upo sa lupa hapang naghahabol nang hininga nila."Anong nangyari sa kanila?tanong ko kay Eden."You'll know tomorrow but for now you should eat at magpaka busog ka.sagot niya sa akin.

     Naguguluhan man ako sa sinabi niya ay sumunod nalang ako I don't have a choice but to follow what she says .Kasi mas nauna pa siya sa akin dito."wag muna silang intindihin at kumain ka nalang para bukas hindi ka mabilis manghina.
Mataas niyang sabi sa akin."just remember this Ellura don't show them any emotions sa harapan nila kung gusto mo pang mabuhay nang matagal ,believe me that's what I did thats why I survived,, dagdag niya pa sa akin.

Eden's POV:

              Im Eden and I'm ten years old.

I was five when I get here and they trained me like the other kids.I saw many kids died and tortured.Alam ko ang mga patakaran nila dito at batas na kailangan naming sundin.

  That's why I told her anything I know.Isa lang dapat ang kailangan mong pairalin yun ay dapat wala kang maging emosyon kahit na kunti.

I've been punished many times dahil sa  pagiging malambot ko.Kapag may napaparusahan sa amin ay bawal kaming tumulong o kaya makipag-usap man lang.

I've got my first kill when I was seven.Natatakot ako nung una sa murang edad ko na dapat laruan ang hawak sa halip mga killing weapons.Kalaunan ay nasanay na ako sa amoy ng dugo .

Kagagaling ko lang sa isang misyon ko nang dumating si Ellura she's young but I feel shes the same as us.When she arrived our cabin she didn't bother to talk to us.Instead she just follow the lady in front of her with out looking at us.

"Do you think she can survive? Emy asked me."Who know's Emy  she's not like you ,when you arrived her you always cried. Faye answered .
"And you begged  them to let you go.You even peed on your pants.hahahhaahha ,Mailey added.
Tumawa silang lahat maliban sa akin.

We live on a same roof but we're not friends.Because friends will betrayed you when the time comes.

I just looked at her when she entered her room.Pagkalabas namin I walked beside her"what's your name?
"I'm Ellure ,she answered napahinto ako dahil sa boses niya ."where did you came from?I asked again."Orphanage she answered.Napakatipid niyang magsalita I know this kind of people marami na akong nakasalamuha.

I saw her looking at the other kids who's late again.I think she's puzzled of what happened to them.Since its her first her I'll tell her something I know."anong nangyari sa kanila?Ellura asked me."You'll know tomorrow but for now you should eat at magpaka busog ka, I told her

."wag muna silang intindihin at
kumain ka nalang para bukas hindi
ka mabilis manghina.And just remember this Ellura don't show them any emotions sa harapan nila
kung gusto mo pang mabuhay nang,
matagal ,believe me that's what I
did thats why I  survived. " Paliwanag ko sa kanya.

Sinabi ko lang yan sa kanya hindi dahil sa gusto ko siyang maging kaibigan .Im just giving her a warning besides all of us wants to live anyway.

And I don't need to have a friend,ayaw ko nang maulit yung nangyari dati.
Just like the others mabait ako sa kanila pero hindi ko sila ituturing na kaibigan.


#A/N:that's EDEN  hahaha sana magustuhan niyo.

INTO Another WORLD(On Going)Onde histórias criam vida. Descubra agora