နှလုံးသားနီးနီး...စည်းပါးပါး(Love And Pride)[Completed]

Part(9)

"ကျေးဇူးဆပ်တာက ဒီတိုင်းငွေထောက်ပံ့လည်းဖြစ်တာပဲ မာမီ...လက်ထပ်စရာမလိုဘူး"

"ကျေးဇူးတရားကို ငွေနဲ့ဖြေရှင်းလို့မရဘူးသားငယ် အိမ့်မှူးတို့က ပိုက်ဆံမချမ်းသာပေမဲ့ သိက္ခာနဲ့မာနတရားကချမ်းသာတယ် မာမီတို့ပိုက်ဆံပေးလို့ရရင် သားတို့ကို ဘာလို့ပြောပြနေဦးမှာလဲ ဟင်...မာမီတို့ ဒီတိုင်းထောက်ပံ့ပေးမှာပေါ့"

"စက်ဝန်းကို အန်ကယ်မင်းထက်က ကယ်ခဲ့တာဆို ကျေးဇူးကလည်း စက်ဝန်းပဲဆပ်သင့်တယ်မာမီ...ကျွန်တော်ကတော့ မယူဘူး ကျွန်တော့်မှာ လက်ထပ်ဖို့ထိရည်ရွယ်ထားတဲ့မိန်းကလေးရှိပြီးသား"

ကိုကိုက ပြတ်သည်။ အစပိုင်းက ဇာတ်ကြောင်းမသိသေးတော့ ငြိမ်‌နားထောင်နေပေမဲ့ သူ့ကြောင့်ဆိုတာ သိတော့ သူ့ဆီပုံချသွားသည်။

"ကိုကို ကျွန်တော်လည်း သဘောကျရသူရှိတယ်"

"မင်းက သဘောကျရုံပဲလေ သူကရော သဘောကျလို့လား "

သူပြန်မဖြေနိုင်။ အနှစ်ကမှ သူ့ကိုသဘောမကျတာ။

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်မယူဘူး "

"သားငယ် "

ကျစ်...

မာမီနဲ့ဒယ်ဒီရဲ့အကြည့်က သူ့ဆီရောက်လာ၏။

‌"အိမ့်မှူးရဲ့သမီးတောင် လက်ခံသေးတယ် မင်းကဘာလို့လက်မခံတာလဲ..."

"မြင်တောင်မမြင်ဖူးတဲ့သူကို လက်ခံတာ အဲ့ဒီမိသားစုပဲရှိမှာဒယ်ဒီ ကျွန်တော် ညီမအဖြစ်မွေးစားဆိုရင်လက်ခံမယ် ယူတော့မယူနိုင်ဘူး"

သူ ယတိပြတ်ငြင်းသည်။ မမြင်ဖူးတဲ့သူတစ်ယောက်ကိုယူရလောက်တဲ့ထိ ကျေးဇူးနဲ့သိက္ခာကို မကိုးကွယ်ပါ။

သူပြောပြီး ထွက်ခဲ့၏။ နောက်ကနေ ကိုကိုကပြေးလိုက်လာကာ သူ့ကိုတား၏။

"စက်ဝန်း..."

"မလိုက်လာနဲ့ "

"ဘရားသား စိတ်လျှော့ထား...မင်းလက်မခံရင် ငါယူရမှာ ငါ့ကိုငါချစ်တဲ့သူနဲ့ကွဲစေချင်တာလားဟင်..."

"ဒါဆို ကျွန်တော်က မချစ်တဲ့သူနဲ့ယူပေးရမှာပေါ့ ဟာသပဲကိုကို ကျန်တာအလျှော့ပေးခဲ့ပေမဲ့ ဒါတော့အလျှော့မပေးဘူး ကျွန်တော်လုံးဝလက်မထပ်နိုင်ဘူး"