¹

335 63 63
                                    

Soğuk hava üzerimdeki mavi pelerini savurduğunda kollarımı birbirine sürtüp ısınmaya çalıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Soğuk hava üzerimdeki mavi pelerini savurduğunda kollarımı birbirine sürtüp ısınmaya çalıştım.

Sabah saat 05.45 ve bu dondurucu havada devriye yapmak uykusuzluktan daha çok zorluyordu. Kostümüme ısıtıcı eklemeyi düşünmüyor değildim ancak bu soğuk rüzgârlar beni ayık tutuyor ve işime dikkatimi vermemi sağlıyordu.

Pelerinimin şapkasını örtüp esen rüzgârın kulaklarımı üşütmesini engelleyerek bir ara sokağa girdim. Üç saat daha dayanabilir ve başka bir pro kahramana buraları bıraktıktan sonra eve gidip uyuyabilirdim.

Bu bölgelere güvenilir birileri gelse iyi olurdu böylece gözüm arkada kalmazdı.

Soğuktan titremeye başlayan bacaklarım ara sokağa girmemle kesilirken derin bir nefes alıp etrafı inceledim. İnsanların çöpleri neden birkaç adım uzağındaki çöp kutusuna değil de yere attıklarını anlayamıyordum.

Ara sokaktan çıkıp caddeye çıktığımda hâlâ dışarıda olup eğlenen insanlar bana bakıp fısıldaşıyor sonrasında ise yollarına devam ediyordu.

Onları anlayabiliyordum. Daha doğrusu ne dediklerini kulaklığım sayesinde duyabiliyordum. Destek şirketlerinin birinden iyi bir fiyata aldığım özel yapım kulaklığın tek tarafı en kısık sesleri bile duymama yarıyordu diğer tarafı ise telsiz özellikli, suç haberi dahilinde yakınlardaysa gidebiliyordum. Ayrıca bir olayı hallettiğimde çabucak polisin gelmesini isteyebiliyordum. Oldukça kullanışlı bir cihazdı.

'Daha önce görmedim onu. Stajyer falan mı? Sabahın bu saatinde kafayı mı yemiş?'

'Havalı. Zamane kahramanları gerçekten güzel.'

Yer altı kahramanlarından biriydim. Küçüklüğümde bir numaranın yanında olup onu destekleyerek tanınacak bir kahraman olmayı ne kadar istediysem büyüdükçe ve Eraser Head ile tanıştıktan sonra bu fikrim değişmişti.

Ülkenin üç numaralı kahramanı olsam da bu sadece polis ve diğer kahramanlar arasında biliniyordu. Basın toplantılarına hiç katılmadım ancak işimi ve All For One gibi kötüleri gördükçe medyanın dışında bu işleri halletmek daha mantıklı geliyordu.

Özgünlüğüm sebebiyle duyurulmak istenmedim ve gece devriyelerinde suçluları durduruyor, insanları kurtarıyordum. Son zamanlarda Shigariki Tomura önderliğinde Kötüler Birliği büyük tehditken benim onların eline düşmemden korkuyor olmalılardı.

Polislerin ve kahramanların bu telaşını gereksiz buldum. Geçenlerde yakalanan UA öğrencisi gibi deneyimsiz değildim. Uzak mesafe dövüşte her ne kadar işlevsiz olsam da yakın dövüşte yenilmezdim.

Bir, iki dokunuş ve kazandım.

Kendi kendime gülümseyip derin bir nefes aldım. Soğuk hava ciğerlerimi ve burnumu acıtsa da umursamayıp kaldırımda durdum ve yeşil ışığın yanmasını bekledim.

Elastic Heart - DabiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin