Connor: Não está dando trabalho.- sorri gentilmente e passei o pano úmido em sua bochecha.

Liz: Connor...- segurou meu pulso com delicadeza.

Connor: Sim?- afastei o pano de seu rosto.

Liz: Por que se importa tanto comigo?- olhou em meus olhos.

Connor: Pelo mesmo motivo que você entrou desesperada no meu quarto hoje de manhã.- sorriu.

Liz: Tá frio.- disse se tremendo ainda e tossiu.

Connor: Eu sei minha princesa... Mas não posso deixar mais quente que isso enquanto a febre não baixar.- a olhei com o coração apertado.

Liz: Só espero que você não fique doente também.- disse mexendo na água.

Deixei ela sentada na banheira e fui buscar uma camisola, escova de dentes e uma calcinha para a mesma em seu apartamento.

Assim que voltei, disse para ela sair e fui para a cozinha preparar os remédios. Pedi para que ela deixasse a porta do quarto aberta para eu ficar atento em qualquer barulho, e a mesma concordou, já que não dá para ver o quarto da cozinha.

Liz se trocou, escovou os dentes e se sentou no sofá da sala querendo pegar a coberta.

Connor: Nananão!- fui até a mesma e puxei a coberta.- Nada de cobertor enquanto não passar a febre, senhorita.

Liz: A não, Baker!- reclamou jogando a cabeça para trás.

Connor: Tem nada de A, não.- peguei os remédios.- Esse é o de gripe.- coloquei a colher um um líquido rosa na frente dela e a mesma tomou com a cara emburrada.- Agora esse é para a febre.- coloquei um xarope amarelo na colher e assim que ela tomou, sentiu ânsia mas conseguiu engolir.

Liz: Que negócio horrível! Quer me matar, é?- fez careta e eu acabei rindo.- Credo! Isso aí conseguiu ser pior que o de dor de cabeça.

Coloquei as colheres na pia e voltei para o sofá com ela.

Connor: Vem cá.- me sentei e a puxei para perto.- É para o seu bem, gatinha.- sorri e beijei sua testa.

Liz: Fica me beijando aí, vai ficar doente também.- me olhou.

Connor: Tenho que pensar no seu bem estar agora, o meu a gente cuida depois.- pisquei para a mesma e fiz carinho em seu cabelo.

Coloquei um filme para assistir e pedi almoço no aplicativo. Assim que chegou a comida, busquei no térreo e separei nos pratos para almoçarmos.

Liz: Não quero comer...

Connor: Come um pouquinho pelo menos.- a olhei.

Liz: Mais tarde eu como, pode ser?- neguei e ela revirou os olhos.

Connor: Eita mulher marrenta.- bufei.

Liz: Cê tem chifre mas não é touro não, viu?- a olhei incrédulo e ela riu.

Connor: Otária.- joguei o pano de prato nela e ri junto.

Depois de insistir muito, ela comeu. Ela ficou assistindo e eu fui tomar um banho.

Um tempo depois, a febre já tinha passado e Scott chegou decepcionado em casa. Demos atenção para ele, e o mesmo disse que minha mãe resolveu pagar o carro, pois se dependesse do homem, o carro ia demorar para ser pago.

Ficamos até de noite conversando. Scott fez uma janta simples para nós, e depois que comeu, foi para o quarto dele.

A febre de Liz voltou algumas vezes, mas fraca e passou rápido. Pedi para ela dormir aqui para eu ficar de olho, e preparei um chá para melhorar a garganta que já estava machucada por conta da tosse.

Escovamos os dentes, deitamos e ficamos olhando o Instagram até o sono vir.

Instagram

@_Connor: me humilha de vez em quando, mas eu cuido mesmo assim ❤️

@_Connor: me humilha de vez em quando, mas eu cuido mesmo assim ❤️

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

@Emma._: 💋 @Lucca_

@Liz_: chatonildo 😑❤️

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

@Liz_: chatonildo 😑❤️

O Idiota do Meu VizinhoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon