evden çıktı ve ailesi merak etmesin diye masaya „açil bi işim var 10 gelirim"yazıp bıraktı ve sakın aramyın diyede ekletti tabi...
Mekana vardığında ilk Sezgin piçinin odasına girip „lan piç ben sana kaçkere diyorum beni bu şekilde buraya çarma diye bi daha kinde affetmem ona göre dua et şimdi şu pezevengin işini halledileyim"dedi ve hemen giyinme odasına gitti normalde burda herkesin giyinme odası yoktu ama sezginin bir numaralı dövüşçüsüydü Gül o yüzden bişey demiyor du sadece Gül dövüştüğünde yüzüne maske takar ve dövmeleri beli olur çünkü onun adı yılandı hayatı her zaman tehlikedeydi ama yüzünü göremeyince kimse kim olduğunu bilmediği için bişey yapamıyorlardı hem 1numaralı dövüşçü oldu için başı belaya girerdi maskesini çıkarsa hem şirketi zarar görürdü hoş zaten şirkete sadece çalışanları görebiliyordu yüzünü magazine hiç göstermezdi kendisini Gül maskesini takıp hazır bi şekilde kafesin içine girdi herkes bağırıyordu yılan yılan diye Gül bişey yapmıyordu ama sonra karşıdakı o piç güle yumruk attı Gül her zaman ilk o taraftan atak beklerdi sonra onu yere sererdi bu seferde böyle olmuştu ve Gül kazanmış bi şekilde kafesten çıktı ve Sezgin'den parasını alıp eve geri döndü saat saten 10:30 olmuştu ama neyseeee...
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
Gül maçta sadece üstüne crop giyip dövmesini belli etti ve yaraları bi kaç kat fondötenle kapatı... ve yüzünüde maskeyle kapatı..
Eve geldiğinde herkes salondaydı Levent bey hemen kızına sordu„nerdeydin kızım"dedi kaşları çatıktı herkesin çatıktı gülde „işim vardı baba"dedi Levent bey „ne işi olduğunu öğrenebilir miyim"dedi hiç kimse güle bakmıyordu gülün bi garibine gitti ama bişey demedi ve „baba önemli bi işti nolduki"dedi Levent bey kafasını kaldırıp kızına baktı ve yüzü anında endişeli bi hal alıp„Kaşına noldu Gül"dedi herkes aniden güle baktı „önemsiz siz neyiniz olduğunu söyliçekmisin"dedi Gül ama herkes gülün tavrını sinirlenmişti Polat'a aya kalkıp „kesin bu saate sevgilin yatağına gittin demi"dedi ben ne diyo bu mal bakışlarımı atarken kimse bişey demiyordu en çokta annem veya babam bişey demiyordu bende yine o yalnız gülümsemeyle „gerçekten Polat sana teşekkür ederim sen olmasan bu evdeki değerimi anlamıcam ve eğer yine sen olmasan kimsenin bana bu evde güvenmediğini anliycam gerçekten teşekkür ederim gözümü açmamı saladın ama bunu sadece senin değil bu evde ki herkesin kafasındaki düşünceyi yok etmek için diyorum senin bahsettiğin gibi yani orosbuluk için gitmedim sadece açıl bi işim vardı merak etme orosbu olmamak için büyük küçüklük travmalarım var"dedi Gül ve „ben çıkıyorum merak etmeyin gerçi sizin bahsettiğiniz gibi bi yerlere gitmiyorum sadece kafamı toplarım sonra eve gelirim malum daha 17yaşındayım gitmek istesem bile beni alabilirsiniz uyumak için gele bilir im eve"dedi ve evden çıktı Gül..
Lale hanım ağlamaya başlamıştı Polat kızına öyle şeyler söylerken ben nasıl diye bir şey demedim diye düşüne biliyordu Koçasıyla beraber demişti yaralarını sarıcaz diye ama daha çok yara açtıklarını biliyordu lale hanım herkes salonda sesiz sesiz birbirine bakarken Levent bey konuştu „haaa aferin bize kızımda sadece bi şansım vardı onuda kendi ellerimle yok ettim çünkü abisi ona lafları derken ben bir şey yapmayıp kızımı korumadım"dedi ve salonu terk etti lale hanımda eşinin arkasından gitti ve eşini sakinleştirmeye çalıştı o sırada abiler hepsi kaşları çatıktı Polat'a bakıyorlardı Ege ve Baran bile Polat'a „hiç öyle bakmayın ben derken biriniz bile bir şey demedi şimdi bence susun çünkü bende pişmanım"dedi ve odasına gitti..
