ချစ်စရာ မိထွေး နှင့် သူ(မ)၏ ချစ်စရာ ကလေးများ ( မြန်မာ ဘာသာပြန် ) 1

🧑‍🤝‍🧑အခန်း ( ၁၁ )🧑‍🤝‍🧑

     စုရှောင်ရှောင်သည် သူ(မ)၏ နောက်ဆုံးဘဝတွင် 1990 ခုနှစ်များတွင် ပထမတန်းမြို့၌ မွေးဖွားခဲ့တယ်။ သူ(မ)ရဲ့ မိသားစုနောက်ခံ ကောင်းတာကြောင့် သူ(မ)ရဲ့ အတန်းဖော် သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ မိသားစု နောက်ခံကလည်း ကောင်းမွန်ပါတယ်။

     ကောလိပ်တက်တဲ့အချိန်အထိ ကျေးလက်က ထွက်လာတဲ့ ကျောင်းသား တော်တော်များများနဲ့ ဆုံတွေ့ခဲ့ရပေမယ့် အဲဒီတုန်းက ရွာနဲ့ မြို့ကြားက ကွာခြားမှု သိပ်မရှိဘဲ ကျေးလက်ဒေသတွေမှာ နေထိုင်မှု အခြေအနေ ၊ နယ်မြေတွေက မြို့တွေထက်တောင် ပိုကောင်းတယ်။

     ထို့ကြောင့် ကျေးလက်နေ ကလေးများအပေါ် သူ(မ)၏ အထင်အမြင်မှာ အဓိကအားဖြင့် အချို့သော ဗီဒီယို အတိုချုံးတစ်ခုမှ လာခြင်း ဖြစ်သည်။ တခါတရံ ဘယ်ဘက်အနောက်မှ ကလေးများကို ကြည့်ခြင်းသည် အလွန်ဝမ်းနည်းစရာကောင်းသော်လည်း သူ(မ)သည် ထိုအဖြူ ၊ အဆီနှင့် ချစ်စရာ လူသားကလေးငယ်များကို ကြည့်ခြင်းကို နှစ်သက်တယ်။ သူ(မ)ဟာ နေ့တိုင်းစားနေတဲ့ လူသားလေးတွေရဲ့ ဗီဒီယို ရာနဲ့ချီကို စမ်းကြည့်ပြီးနောက်မှာ လုံလောက်အောင် မရနိုင်သေးပါဘူး။

     ရွာရဲ့ တကယ့် အထင်ကရဆုံးကတော့ စုကျားရွာက ကလေးတွေပါပဲ။ အမဲသားကို လအတော်ကြာအောင် မတွေ့ရတာ များနေပေမယ့် အာလူး ၊ ကန်စွန်းဥ ၊ ပီလောပီနံနဲ့ တခြား အစေ့အဆန်ကြမ်းတွေကတော့ ပြည့်နေပါသေးတယ်။ နေ့တိုင်း နေပူထဲထွက်ပြီး အသားအရေက မဖြူဘူး။ ပန်းရောင်တုတ်နဲ့ ဖြူဖွေးတဲ့ အဆီကျတဲ့ လူသားကလေး မရှိပေမယ့် တပေါင်နဲ့ ရှောင်ပေါင်လို အလွန်ချစ်စရာကောင်းပြီး ပါးနပ်ပါတယ်။

     ဟန်ချန် လက်ထဲရှိ ကလေးနှစ်ဦး၏ အဝတ်အစားများသည် ဖာထေးမှုများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေပြီး သူတို့သည် အလွန်ညစ်ပတ်နေသဖြင့် အမှိုက်ပုံထဲတွင် လှည့်ပတ်နေပုံရတယ်။

     ဟန်ချန်က သူ့လက်ထဲမှာ ဂေါ်ဖီထုပ်ကို ကိုင်ထားတယ် ၊ မဟုတ်ဘူး ၊ ဂေါ်ဖီထုပ်က ဖြူနေတယ် ၊ ​​ဒီကလေးက နှပ်ချေးတွေ ပြည့်နေတယ် ၊ ​​အဲဒါ ဘာမှန်း မသိဘူး ၊ မျက်နှာတခုလုံး မည်းညစ်ပြီး အရေပြားတွေပဲ ကျန်တော့တယ်။ လေမရှိတဲ့ မျက်လုံးကြီးနှစ်လုံး။