ŞEY BELKİ|texting

19

Helin:
Gel sonra gerilirim ben şuan iyiyim

Lâl:
Tamam

Burçak:
Gelme şuan
Dur

Lâl:
Neden

Helin:
Burçak sıçtın sıvıyorsun
Afferin

Lâl:
Noluyor

Burçak:
Ne olacak bir şey yok

Lâl:
Geliyorum Burçak

Helin:
Dat
🙆🏻‍♀️

>

|Lâl'den|

Ne sen baktın ardına ne ben!
Hep ayrı yollarda yürüdük.

Kafamın içinde dönüp duran şarkı bir saniye olsun beni terk etmezken Doruk ve gülüşerek konuşan kızı izlemek canımı sıkmıştı.Hangi dramanın içindeydim bilmiyordum ama hoş değildi.

İnsan yaşattığını yaşamadan ölmezmiş derler ve şuan anlıyordum ki ben Orkun ile yakınken Doruk tam olarak böyle hissediyordu.
Ki o ve Orkun'un arası oldukça kötüyken benim yaptığım affedilemez bir şeydi benim gözümde.

Kimin ayrıldığı umurumda olmazdı onun yerinde olsam ve o buna rağmen bana yine adım atmıştı.

Ne zaman birbirimizden uzaklaştığımızı hatırlamıyordum ama ayrılmadan yaklaşık bir ay öncesine dayanıyordu bizim aramızdaki gerginlik.Babam ve annemin boşanma haberini aldığımda düştüğüm çöküşü ona yansıtmamak için uzak durmamdı belki hatam.
Konuşmadan kaçmam mıydı yoksa?

Üzgün olduğum için ağladığım geceler ona sığınmayıp bir şey yokmuş gibi davranmam mıydı yoksa bizim problemimiz?

Bilmiyordum.Bir sürü cevapsız soru vardı zihnimde ve ben artık çözemiyordum.Nihayet Doruk'u suçlama evresinden kurtulmuştum ve olaya geniş pencerede bakmaya çalışıyordum.

Bu ise daha da canımı sıkıyordu ve hatalı olduğum bazı noktaları bulmak Doruk ile konuşma isteğimi doğuruyordu.

O bana hiç kötü konuşmamıştı.Ne ayrılırken ne de sonrasında ağzından hakkımda tek kötü laf çıkmamıştı.Doruk Alaca hiç yapmayacağı şeyleri yapmış bana neredeyse yalvarmıştı barışmak için.
Şimdi ise ellerim arasından kayıp gitmişti.

Birilerinin değerlerini onları kaybedince anlardık,doğruydu bu ama ben Doruk'u kaybetmiş gibi hissedemiyordum ki.Daima kalbimdeydi,zihnimi kurcalıyordu. Hâl böyleyken zaten kaybetmiş gibi değil sadece bedeninden uzaklaşmış gibi hissediyordum.

"Gözlerinden ateş çıkacak." Burçak'ın mırıldanması ile kavuşturduğum kollarım ile birlikte omuz silktim. "Okulunuzu hiç sevmedim." Sevmeme sebebim ise tam karşımdaydı. "Aslında güzel okul..." cümlesine başlayan Burçak benim bakışlarımı ona çevirmem ile kesmiş ve "Aman be!" demişti.

"Sence de uzamadı mı gerçekleri öğrenmeme işi?" Helin'in sakince sorduğu soruya karşılık "Uzadı." dedim. "Uzadı ve benim aptal gururum yüzünden uzadı.Şimdi de tükürdüğümü yalarsam ne olacak?"