" ဒကာမကြီး အလုပ်တွေ ရှုပ် နေတာလား "
"ဘုန်းဘုန်း ဘုရား ရောက်နေတာလား တပည့်တော် ဗိုက်ဆာနေတော့ မီးဖိုချောင်ပဲ မြင်တော့ တယ် ဟီး.."-မေမြင့်မိုရ် မှ ဘုန်းကြီး အား ပြောကာ မင်းမင်း ကို ကြည့်လိုက်သည်
" သူက မောင်လေး နဲ့ အတူတူ ကျောင်းတက်မယ့် သူလား ရုပ်လေးကမဆိုးဘူးနော် "-မေမြင့်မိုရ် မှ ပြုံး၍ပြောလိုက်သည်
" ဟဲ့ နင်ဟာလေ ကိုယ့်မောင်လေးအရွယ်တောင်မချန် ရွကို ရွတယ်"-ဒေါ်ဝေဝေလွင် မှ သူ့သမီး အားဗိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲလိုက်သည်
" ကဲကဲ အားလုံး ပဲ ထမင်းစားပွဲ ပြင်ပြီးပြီ စားရအောင်"-ဘွားတင်မှ ဧည့်ခန်းဘက်ကို လှည့်၍ပြောလိုက်သည်
" အမေ အမေ့ မြေးရော"
"မြေးလေး က အိပ်နေတာမဟုတ်ဘူးလား"
"မဟုတ်ပါဘူး အမေကလည်း စာကြည့်ခန်းထဲမှာ လေ"
" ဟဲ့ ငါ ခုန ကဆင်းလာတော့ စာကြည့်ခန်းထဲမှာ သူ့ကိုမတွေ့ပါဘူး"-ဘွားတင်မှ စိုးရိမ်တကြီးပြောလိုက်သည်
"ဟဲ့ မေမြင့် နင့်မောင်ကို သွားကြည့်စမ်း သူတစ်ခုခု လုပ်မှာစိုးရိမ်တယ် အခြေအနေ ကကောင်းတာ မဟုတ်သေးဘူး"-ဒေါ်ဝေဝေလွင်မှ သူ့သမီးကို အလောတကြီး ပြောလိုက်သည်
Unicode #
" ဒကာမကွီး အလုပျတှေ ရှုပျ နတောလား "
"ဘုနျးဘုနျး ဘုရား ရောကျနတောလား တပညျ့တောျ ဗိုကျဆာနတေော့ မီးဖိုခြောငျပဲ မွငျတော့ တယျ ဟီး.."-မမွေငျ့မိုရျ မှ ဘုနျးကွီး အား ပွောကာ မငျးမငျး ကို ကွညျ့လိုကျသညျ
" သူက မောငျလေး နဲ့ အတူတူ ကြောငျးတကျမယျ့ သူလား ရုပျလေးကမဆိုးဘူးနောျ "-မမွေငျ့မိုရျ မှ ပွုံး၍ပွောလိုကျသညျ
" ဟဲ့ နငျဟာလေ ကိုယျ့မောငျလေးအရှယျတောငျမခနြျ ရှကို ရှတယျ"-ဒေါျဝဝေလှေငျ မှ သူ့သမီး အားဗိုကျခေါကျလိမျဆှဲလိုကျသညျ
" ကဲကဲ အားလုံး ပဲ ထမငျးစားပှဲ ပွငျပွီးပွီ စားရအောငျ"-ဘှားတငျမှ ဧညျ့ခနျးဘကျကို လှညျ့၍ပွောလိုကျသညျ
" အမေ အမေ့ မွေးရော"
"မွေးလေး က အိပျနတောမဟုတျဘူးလား"
"မဟုတျပါဘူး အမကေလညျး စာကွညျ့ခနျးထဲမှာ လေ"
" ဟဲ့ ငါ ခုန ကဆငျးလာတော့ စာကွညျ့ခနျးထဲမှာ သူ့ကိုမတှေ့ပါဘူး"-ဘှားတငျမှ စိုးရိမျတကွီးပွောလိုကျသညျ
"ဟဲ့ မမွေငျ့ နငျ့မောငျကို သှားကွညျ့စမျး သူတဈခုခု လုပျမှာစိုးရိမျတယျ အခွအေနေ ကကောငျးတာ မဟုတျသေးဘူး"-ဒေါျဝဝေလှေငျမှ သူ့သမီးကို အလောတကွီး ပွောလိုကျသညျ
YOU ARE READING
မိုး-Moe(Myanmar Novel)yaoi ❤Book 1
Romanceသို့ "မိုး " ကျွန်တော့် နှလုံးသားက ဒဏ်ရာတွေကို ဆေးပေးပါ ကျွန်တော့် မြင်ကွင်း ထဲကနေ မပျောက်ကွယ် သွားပါစေနဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ မျက်ရည် တွေကိုခေါ်ဆောင်သွားပါ ကျွန်တော့် ရဲ့ ချစ်လှစွာ သော ကောင်းမြင့်မိုရ် #my own creation#bl
