On tane abi.

6 bölüm

Demirciğim:
Tamam güzelim güven bana güvenini asla ama asla boşa çıkarmam hadi seni seviyorum❤️.
Ve bana güvendiğin için teşekkür ederim dünyam🌍.

Gülden:
Bende seni seviyorum Demir ❤️

Demir le konuştuktan sonra yüzümde aptal bi sırıtma vardı ve üstümü değiştirip aşağıya indim

salonda daha kimse yoktu bende dışarıya bakarak düşünüyordum küçüklüğümden beri herkese abi diyordum ama Demir'e hiç demiyordum onunla oynarken bile ona hayran bakışlarımı yolluyordum oda bana hiç kız kardeşi gibi yaklaşmıyordu yada bana öyle geliyordu ama benim ona her baktığımda kalbim heryere koşturuyordu hele bana sadece benim hoşuma giden lakaplarla seslenir ya dünyam yada güzelim hem o günkü moduna bağlı olur üzgün olduğunda bile teselliyi bende arardı çünkü onu sadece ben sakinleştirebiliyorum evet bu kadarda mükemmel bi insanım ben böyle aptal aşık aşık gülerken salona abi tayfası girdi ve en büyüğü Polat kaşlarını çatıp „neye gülüyorsun sen öyle aptal bi gülüş var ağzında"dedi bende „Sanane"dedim o sırada annem gelip „hadi çoçuklar kahvaltı hazır"dedi herkes kalkıp sofraya geçti herkes kahvaltısını yaparken ben Yusuf'a bakıp„yusuf"dedim anında bana bakıp „efendim"dedi masadaki odak noktası biz olmuştuk bende„bugün istiyorsun yapabiliriz o dediklerini"dedim anında parlayan gözlerle bana bakıp „gerçekten mi"dedi bende „evet gerçekten"dedim ve anında bütün aileye dönüp„baba ben bugün işe gitmiyorum evdeyim"dedi herkes merak lanmıştı ve babam sordu„niye oğlum bu aranızdaki konuşmalar neki merak ettim"dedi ben tam ağzımı açıp bir şey söyleyecektim ki yusuf „babaçım aramızda olduğu için size söylemiyoruz saten ama bugün lütfen akşam yemeğine kadar kimse ben ve Gül haricinde evde olmasın"dedi ben ona şok olmuş gözlerle bakarken o bana göz kırpıp omuz silkti o sırada Polat konuşup„sen niye güle evde teksin bende sizinle durcam "dedi Yusuf'ta „hayır abicim evde sadece ben ve Gül olucak konu tartışmaya kapalı"dedi ve ikizim ve Ege ye bakıp „siz ikinizde dışarıya çıkın"dedi böylelikle annem kalmıştı evde ve Yusuf'ta anneme dönüp„annecim sende artık arkadaşlarınla dışarıya çıkarsın"dedi masadaki herkes bu duruma annem ve babam dışında herkes somurtuyordu bende bu sesizli bozup „anne bu akşam yemeğine cihat abiyide davet edebilir miyim"dedim annemde „tabi kızım saten cocuk evde yalnız yaşıyor bide uğraşmasın dışardan"dedi bende gülümseyip „teşekkür ederim anne"dedim herkes anne dememe daha alışamamıştı ama ben alışmıştım her zaman içimden söylemek istiyordum bunu Lale hanıma..

Yusuf abiyle evde tek kalınca ben ona „yusuf sen içeriye geç film bak veya işlerini yap ben yemekleri hazırlarım"dedim Yusuf bana gelip sarıldı ve „tamam ama yardıma ihtiyacın olunca söyle"dedi bende peki deyip onu mutfaktan yolladım ve yemek yapmaya başladım...

Yemeği herkese yetecek hata artacak kadar yaptığımda Yusuf'a yanına gidip „yemekler hazır istersen şimdi yiyebilirsin ama istemesen herkesi bekleyebiliriz" dedim yusuf yanıma gelip„yok güzelim herkesi bekleriz saten gelirler bi iki saate film izleyelimi"dedi bende „olur"dedim ve salona gidik o bi film açarken bende koltukta yatar pozisyona geçtim ve yusuf ya gelip yanıma yatıp üstümüze pike örtüp beni göğüsüne çekti ve filmi izlemeye başladık...

Biz filmi yarısından fazlasını izlediğimizde kapı sesi geldi ben tam kalkacakken yusuf beni durdu ve „anahtarları var gelirler kendileri"deyip daha fazla sarıldı bana bende bişey demedim ve çok hafif kollarımı karnına doladım ve Berat abim kadar olmasada o muhteşem kaslar Yusuf ta da vardı ben bunları düşünürken bütün aile salonun kapısında bize bakıyordu ve abi lerin hepsi kıskanç gözlerle bakıyordu ama annem ve babam bakmıyorlardı o sırada annem konuştu „yaaağğ sizi yerim ama bebeklerim benim bizde bizi evden kovunca merak ettiydik ne yapıyorlar diye ama abi kardeş günü yapçağınız aklımıza gelmezdi"dedi ben de kafamı salladım he he annecim öyle oldu gibisine sonra yusuf konustu„ama anne değerimi bilin sizi beklemeden oturmadık masaya"dedi annem ve babam güldü ama abilerim ve kardeş takımı gülmedi ve o sırada annem „hadi çoçuklar sofraya gelin ben hazırlarım sofrayı ne de olsa selma ablanız hazırlamıştır bir şeyler"dedi yusuf hem itiraz etmek istediği ama ben ona izin vermeden hemen„evet anne geldi ve işi olduğu için bugün biraz erken çıkabilirmiyim dedi bizde tabi dedik"dedim oy sakı yusuf abim ona bugünlük için izin vermişti ben sadece merak ediyordum yemeklerimi beğen çeklerimi diye yoksa beğenmiçek lermi diye sonra annem sofrayı hazırlamaya gitti bende o sırada cihat abi yi aradım ama bana işi olduğunu ona sonra evde yemek yapacaktım yavrucuk yazık hep dışar yemeği yada eve gelenlerin yemeğini yiyordu o sırada annem çağırdı „hadi herkes sofraya"dedi herkes de gitti bende oturdum bu sırada herkesin önüne yemek koymuştuk herkesin kaşları çatıldı yusuf aşık olmuş gibi bakışıyordu yemekle o sırada babam konuştu ve„lale hayatım selma bu kadar lezzetli yemek yapabiliyor mu"dedi bu dediğine güldüm o sırada yusuf „demi baba yemekler lezzetli olmuş hemde fazlasıyla"dedi bana bakıp göz kırparak kimse bişey anlamamıştı herkes benim mükemmel yemeklerimi yerken o sırada annem konuştu „gerçekten çok ama çok güzel olmuş ama selmanın bi anda bu kadar elinin değişmesi şaşırtı hayır eskidende iyi yapardı ama bu ayrı lezzetli olmuş"dedi o sırada yusuf tabağını bitirmiş bana bakıp „ellerine sağlık gülüm"dedi bende „afiyet olsun"dedim masadaki herkes bana ve Yusuf'a bakıyordu ve annem bana„K-Kızım sen mi yaptın bunları"dedi şok olmuştu annem o sırada bende gülüp „evet annecim cihat abinin övdüğü kadar varmış demi"dedim babam „kızım gerçekten Cihat'ın dediği kadar varmış ben bu kadar beklemiyordum"dedi bende „tabi babaçım ne bekliyordun bu kadar mükemmel bi insan bu kadar mükemmel yemekler yapabilir ança"dedim gülüp de bu sırada Polat konuşup „Gerçekten elline sağlık Gül çok güzel olmuş "dedi bende gülümsemeyi kesip„teşekkür ederim"dedim o sırada masada benim ne kadar becerikli olduğum konuşuldu ve içimden geçirdim daha bilmedikleri neler var diye o sırada herkes yine salona toplanmıştı..