BEDELLİ AŞK

BAŞLANGIÇ

Ben Aleda'ya ablamdan uzak durmasını söylüyordum.Ablam ise bana Aleda'dan uzak durmamı söylüyordu.Ben nasıl bir işin içine düşmüştüm!?

"Tamam,Fulya.Şimdi bitti mi?"

Sabrımın son demlerindeyken artık tahammülüm kalmamıştı.Fulya'da bunu fark etmiş olacak ki daha fazla durmadı.

"Bitti!"

Fulya,arkasına dahi bakmadan direkt kapıya doğru ilerledi ve kapıyı çarpıp gitti.

"Sonunda."

Derin bir nefes aldım ve Aleda'nın yattığı odama girdim.Hâlâ uyuyordu.Fulya'nın ablam olmasını öğrenmesi ona büyük bir şok olmuştu.Bir de üstüne ona baya bağırmıştım.Her şey üst üste gelmişti.Bu durumda bayılması normaldi.

Aleda'nın hemen uyanmasını istedim çünkü onun o güzel gözlerini görmeden ben kendime gelemeyecektim.

Aleda'yı kucağıma aldım ve odamdan çıkardım.Uyandırmamaya dikkat ederek salona götürdüm.Koltuğun üstüne yatırdıktan sonra karşıdaki masaya doğru ilerledim.Ardından kalçamı masaya dayadım ve Aleda'yı izlemeye başladım.

🍷

ALEDA'NIN ANLATIMIYLA

Yoğun amber kokusunu solurken gözlerimi açtım.Bir an nerede olduğumu düşündüm fakat karşımdaki adamı görmemle yutkundum.Karşımdaydı,buradaydı.Kalçasını masaya dayamış beni izliyordu.En son bayılmıştım ve hatırladığım şey onun beni kollarına almasıydı.

Eve kısaca göz attığımda genellikle koyu renklerin hâkim olduğu ortalama büyüklükteki bir salonda olduğumuzu fark ettim.

Gözlerim tekrardan onu bulduğunda yoğun bakışlarıyla bana baktığını gördüm.Koltukta oturur pozisyona geçtim.Hiçbir şey söylemeden bana bakıyordu.Yine simsiyah gözleri beni içine çekiyordu.Odada yoğun bir amber kokusu hâkimdi.Hem o kullandığından hemde ben kullandığımdan dolayı yoğundu.Bundan şikayetçi değildim.Amber kokusu benim rahatlamamı sağlıyordu.

Bana söylediği sözleri hâlâ kafamın içerisindeydi.Fulya,onun ablasıydı!Ben sevgili olabileceklerini düşünmüştüm fakat kardeş olabilecekleri aklımın ucundan dahi geçmemişti.Baktığım zaman aralarında benzerlik de yoktu.Sadece ikisininde gözleri siyahtı fakat onun gözleri çok daha farklıydı.O gözler beni içine çekiyordu.

Daha fazla susmak istemedim ve konuşmaya başladım.

"Fulya,senin ablan...Yani siz kardeşsiniz.Onun için o yazıyı yazdın.Fulya'ya bulaşmamamı bunun için söyledin."

Yeni anladığım gerçekleri onun yüzüne söylerken sabit bir şekilde yüzüme bakmaya devam etti.

"Hiçbir şey söylemeyecek misin?"

Sorduğum soruyla masaya dayanmayı bıraktı ve birkaç adım bana doğru attı.

"Boynunun arkasında dinleme cihazı var.Kulağının dibinden mermi geçtiği gün ben koymuştum cihazı.Hatırlarsan o zaman arkadan sana yaklaşmıştım.Sana fark ettirmeden boynunun arkasına cihazı taktım.Bu sayede bütün konuşmalarını duyuyordum."