មកមើលជីនវិញពេលនេះឈរយំនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកអន់ចិត្តខ្លាំងមែនទែនយំឡើងក្រហមមុខអស់ហើយ
ណាមជូនវិញគិតតែគោះទ្វាអង្រួនទ្វានៅខាងក្រៅដោយសារតែអង្រួនខ្លាំងពេកទ្វាបន្ទប់ក៏របើកទាំងផ្ទាំងរលំទៅម្ខាង(ចង្រៃយ៍មិនប្តូរ😌)ឮសម្លេងខ្ទរចង់ផ្អើលភូមិគ្រិះ
មិនគិតច្រើនរឿងទ្វាទុកមួយដុំសំខាន់មកលួងសង្សារដែរមិនដឹងថាយំរឿងអីសិន
"ជីនអូនកើតអីហេតុអីក៏យំ បងធ្វើអីខុសបងសុំទោស"ណាមជូនយកដៃជូតទឹកភ្នែករាងតូចចេញឯជីនគិតតែអង្គុយយំមិនបាត់
"បងសុំទោសៗៗ ឈប់យំទៅ អាណិតបងផងបងមិនចង់ឃើញអូនយំទេ"រាងក្រាសចូលទៅអោបជីនយ៉ាងណែនលួងលោមរហូរជីនឈប់យំនៅដង្ហក់តិចៗ
"ប្រាប់បងបានឬនៅថាយំរឿងអី"
"អន់ចិត្ត"និយាយប៉ុននឹងក៏ឈប់និយាយទៀតឯអ្នកស្តាប់ឮចង់ស្ទះខ្យល់
"អន់ចិត្តរឿងអីបានជារត់មកយំដូចកូនក្មេងខឹង"
"ខួបបងទាំងមូលអូនគ្មានបានជួយធ្វើអីទេ ចំជាអត់បានការមែន"ជីននិយាយរួចក៏រកយំទៀតឯណាមជូនក៏ដឹងថាដោយសារតែនាយសរសើរថាអតីតប្រពន្ធរៀបចំខួបអោយដូចដឹងចិត្តនាយទើបជីនអន់ចិត្តបែបនេះ(ទើបដឹងហ៎បង😌)
"អន់ចិត្តដោយសារមិនបានរៀបចំខួបអោយបងមែនទេ កុំអន់ចិត្តអីឆ្នាំនេះមិនបានរៀបចាំឆ្នាំក្រោយក៏បានណាយ៉ាងណាក៏បងនៅតែស្រឡាញ់អូនដែរ"
"មែនហ៎"ជីន
"បាទ ស្រីជីន"ណាមជូនក្រោយឃើញជីនញញឹមវិញទើបនាយឆ្លៀតញោះលេងហើយបណ្តើរគ្នាមករៀបចំខួបកំណើតវិញ
គ្រាន់តែដើរចូលមកដល់ជីនក៏ទទួលបានការសម្លឹងលើសម្លឹងក្រោមក្រសែភ្នែកម្តាយណាមជូនដែរទើបតែមកដល់មុននេះបន្តិច ទោះជាមិនបានធ្វើពិធីធំដុំអីក៏គាត់នៅតែឆ្លៀតមកណាមួយក៏ចង់មកផ្សះផ្សារកូនប្រុសជាមួយនឹងអតីតប្រពន្ធរបស់នាយដែរ
(បើម្តាយរកមកផ្សះផ្សារតែទំនាក់ទំនាងជីននឹងណាមជូនអាចបន្តបានទេ🙂)
#Skip
#ភូមិគ្រិះអាន់ផេណា
ថ្ងៃនេះថេយ៉ុងបានមកផ្ទះដោយសារតែល្ងាចបន្តិចមានកម្មវិធីតម្រូវអោយគេត្រូវទៅចូលរួមជាមួយនឹងគ្រួសារព្រោះបងប្រុសគេថារវល់មិនបានទៅទើបថេយ៍ជាអ្នកជំនួស ដោយទាំងពីរនាក់ម្តាយកូននោះទៅដែរ
មុនដំបូងលោកអាន់ផេណាមិនអោយទៅទេតែពីរនាក់ម៉ែកូននោះទទូចខ្លាងពេកទើបនាំមកជាមួយដែរ
ថេយ៉ុងទម្រាំតែរកលេសប្រាប់ជុងគុកបានគេនោយាយឡើងចង់បែកពពុំមាត់ទៅហើយ មិនចង់អោយមកចោលគេទេ
"លោកប៉ា ខ្ញុំពិតជាត្រូវទៅពិតមែនហ៎"ថេយ៉ុងសួរមិនដឹងជាលើកទីប៉ុន្មានហើយទេទោះបីជាពេលនេះកំពុងត្រូវគេចាប់តែងខ្លួនក៏ដោយ
"គិតថាប៉ានិយាយលេងមែនទេ"លោកអាន់ផេណា
"តែលោកប៉ា/គ្មានតែស្ករអំបិលបី៑ចេងអីទេ កូនត្រូវតែទៅ "និយាយរួចក៏ដើរចេញតៅក្រៅបាត់នៅតិចទៀតកូនសួរមិនឈប់ទេ
"ហ៉ើយធុញមែនទែន"ថេយ៍រអ៑ូឡើងទាំងមុខក្រមូវ
តោះទៅមើលបងគុកវិញល្ងាចនេះក៏ត្រូវចូលរួមក្មមវិធីផងដែរតែមិនដឹងថាកម្មវិធីជាមួយថេយ៍ឬក៏អត់ មុនដំបូងថាមិនទៅទេទុកពេលនៅជាមួយថេយ៉ុងដល់ពេលថេយ៍ទៅផ្ទះបាត់
នាយក៏សម្រេចចិត្តថាទៅចូលរួមវិញ គិតទៅតាមមិនទាន់ ជំនិតរត់ទៅរកខោអាវចង់ដាច់ខ្យលើចង់ទៅភ្លាមៗគ្មានគម្រោងសោះ
ថេយុ៉ងទម្រាំតែចេញពីបន្ទប់បានល្ងាចដល់ម៉ោងទៅកម្មវិធីល្មមគ្រប់គ្នាចាំតែថេយ៍មកដល់នាំគ្នាចេញទៅកម្មវិធីតែម្តង ចេញមកគឺថាស្អាតៗហួសថ្លែងប្រយសត្រូវសរសើរថាសង្ហាតែសម្រាប់រាងតូចមួយពាកកយនេះមិនសមជាមួយគេទេ បើនិយាយថាស្រស់ស្អាតសមជាង
ឯជុងគុកវិញក៏រៀបចំខ្លួនរួចដូចគ្នាទាំងសង្ហារទាំង Perfectមើលទៅជ្រះអំណាចសាយភាយតែម្តង សង្ស័យតែស្រីៗនាំគ្នាជ្រួលជ្រើមងាប់ហើយបើ Perfectម្លឹងៗ
"ចាហ្វាយនៅសុខចង់ទៅវិញក្រែងថាមិនទៅហេស"ម៉ាយ៍ដែរដកដង្ហើមមិនចង់ដល់គ្នាហត់ដោយសារតែជុងគុកតឿនអោយរកខោអាវអោយបានលឿននឹងឆាប់បំផុត ទម្រាំរកបានម៉ាយ៍ចង់ដាចើខ្យល់ហើយ
"យើងចង់ទៅមិនទៅវាមិនទើសអីឯងទេ"ជុងគុកនិយាយរួចក៏ដើរចេញទៅទុកអោយម៉ាយ៍នៅឈរធ្វើមុខជូរ
"សួរតិចក៏មិនបានឆើស/នៅឈរដល់ណាទៀតឯងទៅឬមិនទៅ"កំពុងតែឈរពេបនាយកម្លោះក៏ស្រែកមកពីក្នុងឡានធ្វើអោយអ្នកជាជំនិតប្រញាប់រត់ចូលទៅក្នុងឡានបើកចេញទៅ
To be Comment.......................🥰
VOUS LISEZ
💫កែប្រែវាសនា តួចិត្តអាក្រក់💫
Fiction généraleអភូតហេតុដល់អស្ចារ្យបាននាំក្មេងប្រុស គីម ថេយ៉ុង ដែលជាអ្នកនិពន្ធ ឆ្លងចូលក្នុងសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរដើម្បីកែសាច់រឿងធ្វើយ៉ាងណាអោយចុងបញ្ចប់នែតួចិត្តអាក្រក់បញ្ចប់ទៅដោយរីករាយ ។ តើគេអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកែសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរ?
💫Episode45 : បងសុំទោស
Depuis le début
