SAKLI「ʜᴀʀʀʏ ᴊ. ᴘᴏᴛᴛᴇʀ」

⚵5 - profesör vandeleur.

Ertesi sabah ilk derslerinin Karanlık Sanatlara Karşı Savunma olduğunu öğrenmek Alora'yı pek mutlu etmemişti. Huysuz bir bakışla kahvaltısını ediyor, öte yandan da Harry ile Ron'un konuşmasını dinliyordu.

"Acaba diğer okullardan gelecek olanlar nasıllar? Fred'in anlattığına göre şu Fransız okulundakiler çok kibirliymiş. Fransızlar genel olarak kibirli oluyormuş zaten."

Alora tabağından başını kaldırıp Ron'a dik dik baktığında Harry bu bakışları görmüş ve "Alora'nın babası da Fransız, Ron." diyerek arkadaşına ufak bir açıklamada bulunmuştu. 

Kulakları kızarmaya başlayan Ron utandığını Alora'ya belli ederken mavi gözlerini tekrar tabağına döndürdü kız. Harry ise sırıtmasını güçlükle bastırmıştı bu durum karşısında.

"Pardon, Alora." dedi Ron alçak sesle.

"Önemli değil." Alora kahvaltısını bitirip önündeki çayı içerken öğretmenler masasına kaçamak bir bakış attı. Babası orada oturuyordu işte. Masanın en ucundaydı ve yanındaki Flitwick ile sohbet ediyordu.

Sonra masanın diğer ucunda oturan Remus'a döndü. Remus'u bile babasından daha çok görüyordu, onunla daha derin bir bağı vardı. Şaka gibiydi ama maalesef Alora hiç gülmüyordu.

Remus'un bakışları da arada Pierre'e kayıyordu ve bu bakışlar hiç güzel bakışlar değildi, sertti, öfkeliydi.

Alora saçlarını omzunun gerisine atıp çantasını yerden aldı ve ayaklandı. Onun ayağa kalktığını gören Harry sorarcasına bakarak "Nereye?" diye sordu.

"Dersliğe gidiyorum, biraz orada oturacağım." 

"Bekle biraz, birlikte gidelim." dedi Harry. Hala tabağında yiyeceği birkaç şey duruyordu. 

"Acele etme." dedi genç cadı ona gülümseyerek. "Benim ardımdan gelirsin."

Harry ona içine sinmemiş gibi baksa da yorumda bulunmayıp başını salladı ve Alora eteğini düzeltip Büyük Salon'dan çıktı.

Koridorlar boş sayılırdı ancak kahvaltı bitimine az kaldığı için birkaç öğrenci grubu dersliklerine yürüyordu. Bunlardan birisi de Alora'yı oldukça heyecanlandıran altıncı sınıf Hufflepuff grubuydu.

Bu grubun tam ortasında da Cedric Diggory vardı.

Olduğu yerde dikleşip derin bir nefes aldı Alora. Üzerindeki Gryffindor cübbesini ve eteğinin dışındaki gömleğini düzeltirken saçlarının dalgalarıyla oynadı.

Neden bu kadar heyecanlandığını ve gerildiğini anlamıyordu ancak Diggory'e güzel gözükmek isteyen bir yanı vardı.

Onlara bakmadan yanlarından geçmek üzereydi. Adımları hızlı ve aceleciydi çünkü bir yandan da utanıyordu.

İlk kez böyle hislerle mücadele ettiği için ne yapacağını bilemiyor, tepkilerini dizginlerken zorlanıyordu.

Aptalca bir şey yapıp kendini rezil etmek de istemezdi.