Silaha korkarak baktığımı görünce dudakları yukarı doğru kıvrıldı.Bu hareketine anlam veremezken gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.
"Seni daha cesur bir kız sanıyordum Aleda."
İsmimi bilmesine çok takılmadım.Sonuçta benim peşime silahla takıldığına göre bir derdi vardı.Hem Sami Karalar'ın kızı olarak tanınan birisiydim.
"Karşımda silahla duran bir adam varken atarlanmak cesurluk değildir.Aptallıktır!"
Bu adam kimdi?Benden ne istiyordu bilmiyordum ama kendimi güçsüz gösterme niyetinde asla değildim.
Bana doğru bir adım attı ve aramızdaki olan mesafeyi de bu sayede kapatmış oldu.O an da birden gök gürledi.İkimizde tepki vermeksizin birbirimize bakıyorduk.
"Bu sadece bir uyarı Aleda Karalar."
Söyledikleriyle yutkundum.Bu adam holdingin duvarına o yazıyı yazan kişi olabilir miydi?
"O yazıyı yazan kişi sendin değil mi?"
Üzerime doğru eğilmesiyle nefes almayı bırakmıştım.
"Yazıyı yazan kişinin ben olmasını mı isterdin?"
Verdiği kaçamak cevaplarla sinirlenmeye başlamıştım.Ellerimi göğsüne koyup onu itmeye çalıştım fakat yerinden bir gram bile hareket etmesini sağlayamamıştım.Kaslı bir vücudu varken onu itmeyi düşünmek zaten aptalcaydı.
Ellerimi eliyle tuttu ve göğsünden çekti.
"Kulağının dibinden geçen mermiyi atan kişi de...O yazıyı yazan kişi de...Bendim."
Bunu zaten tahmin ediyordum.İçimde ufakta olsa bir rahatlama oluşmuştu.En azından artık onu tanıyordum.
"Ne istiyorsun benden?"
Bana samimi olmayan bir gülümseme sundu.
"Sen masum insanlardan ne istiyorsun?"
Sinirlerim iyice artmaya başlamıştı.Zaten bana fazla yakın olduğu için nefes almakta zorlanıyordum.
"Sürekli sorduğum sorulara soruyla mı cevap vereceksin?"
O sırada yağmur şiddetini daha da arttırdı.Her yerimiz sırılsıklam olmuştu.O halinden memnun gözüküyordu fakat benim için aynı şey geçerli değildi.
"Burada kuralları ben koyarım Aleda."
O bana ismimle hitap ederken ben onunla ilgili hiçbir şeyi bilmiyordum.Eminim ki benimle ilgili bildiği tek şey ismin değildi.
"İsmini bana söylemeyecek misin?Sen benim ismimi biliyorsun ama ben seninkini bilmiyorum."
Gülümseyerek söylediklerimle kaşlarını havaya kaldırdı ve bir adım benden uzaklaştı.
"İsmimi bilmene gerek yok Aleda.Belki bir gün öğrenirsin."
Geriye doğru gitmeye başlayınca bende ona doğru adım atmaya başladım.
"Benden ne istiyorsun?"
Bu sorunun cevabını öğrenmem gerekiyordu.
"Senden hiçbir şey istemiyorum Aleda.Sadece uyarıyorum.Fulya'ya bulaşma."
Söyledikleriyle oldukça şaşırmıştım.Konunun Fulyayla ne ilgisi olabilirdi ki?
"Fulya mı?Fulya'yı nereden tanıyorsun sen?"
Kafasını iki yana sallayarak arkasını döndü ve yavaş adımlarla benden uzaklaştı.
"Bilmen gereken tek birşey var Aleda.Fulya'dan uzak dur."
Benden git gide uzaklaşırken bu sefer kaçmadım.Hızlı adımlarla peşinden gitmeye başladım.
"EN AZINDAN ADINI SÖYLE!BUNU HAK EDİYORUM AMA DEĞİL Mİ?"
Yağmur yağmaya devam ederken bağırarak söylediklerimle durdu.Başını hafifçe yana çevirdi.
"Hak edip etmediği zaman gösterecek Aleda."
Son sözleri bunlar olmuştu.Yağmur tüm hızıyla devam ederken onun kayboluşunu izledim.
Her yerim sırılsıklam olmuştu.Yağmur,duracak gibi değildi.
Bugün o kadar çok şey yaşamıştım ki ne düşüneceğimi bilemiyordum.Yerler ıslak bir haldeyken dizlerimin üzerine düştüm.Elbisem ve dizlerim çamur içinde kalmıştı.Bunu sorun etmeden başımı yukarı kaldırdım ve yağmur damlalarının düşüşünü seyrettim.
Bu adam benimle uğraşarak başına büyük bir bela almıştı.
Herşeye inat dudaklarımda bir tebessüm oluştu.
Bu sırada Aleda kendisini izleyen gizemli adamdan habersizdi.
3.bölüm bitti.
Oy ve yorum bırakmayı unutmayın🍷
Kurgumun etkileşimi arttığında yeni bölüm gelecektir!❤️
🍷❤️🔥
YOU ARE READING
BEDELLİ AŞK
Teen Fiction"Beni çok fazla tahrik ediyorsun!" Boğuk çıkan sesi beni kendisine daha da çekerken ikimizin arasındaki elimi çıkardım ve iki elimide yanaklarına koydum.Kafasını bana doğru eğmesiyle yüzlerimiz arasında yok denecek kadar az bir mesafe kalmıştı.Şimdi...
KARŞILAŞMA
Start from the beginning
