2

60 8 2
                                    

Oyunu kazandıktan sonra üç günlük bir vize kazanmıştım yani üç gün oyunlara girmeyebilirdim bu konuda rahattım ama bir yandan içim rahat etmiyordu arisuları bırakmıştım ve üstelik giderken kartı alıp kaçmıştım kart ne işe yarayacak bilmiyordum ama boş bir şey olsa niye versinler diye düşündüm belkide dünyayı eski haline döndürmeme, aileme kavuşmama yardımcı olacaktı böyle düşünerek içimi rahatlattım ve yorulduğum için yakınlarda bir ev buldum içinde yiyeceklerde vardı orada idare ediyordum bir gün geçti ve o bir gün boyunca evden bile çıkmadım sadece yattım akşam olduğunda içim rahat etmedi ve başka bir oyun alanı bulmaya karar verdim belki bu oyunlarla ilgili birkaç bilgi öğrenebilir ve yeni insanlar bulabilirdim. Evden çıktım yürümeye başladım ama oyun alanını bulamadım artık umutsuzluğa kapıldım geri dönecektim ki bir ışık gördüm hemen ışığa doğru gittim evet orası bir oyun alanıydı ve büyük bir binaydı oyuna kayıt oldum ve başlamasını bekliyordum yanımda bir kız ısınma hareketleri yapıyordu biraz onu izledim daha sonra karşımda duvara yaslanmış beyaz ceketli bir çocuk gördüm dikkatimi çekmişti birazda onu izledim bir iki dakika geçtiğinde arkamda tanıdık sesler duydum biri "acaba zor bir oyun mu olacak" dedi diğeri "bilmiyorum umarım olmaz ve birkaç bilgi öğrenebiliriz" dedi arkamı döndüğüm gibi karube ve arisuyu gördüm beni görmelerini istemiyordum çünkü bana kızgın olduklarını düşünüyordum onlar görmeden siyah kapşonumu geçirip beyaz ceketli çocuğun yanına gittim. Çocuk bana baktı ve "bir şey mi istiyorsun" dedi bende "hayır şu arkamdakilerden saklanıyorum" dedim çocuk karubelere bakmaya yeltendiğinde "sence bunu sana onlara bak ve dikkati üzerimize çek diye mi söyledim?" Dedim çocuk "seni saklamak zorunda değilim daha seni tanımıyorum bile." dedi Bende "beni belli etmemen için tanıman gerekiyorsa ben Yoko oldu mu?" Dedim çocuk "bende chishiya ve tanışmamızın yeterli olduğunu söylememiştim" dedi tam bir şey söyleyecektim ki bir ses yükseldi "oyun başlıyor süreniz yirmi dakika süre bitince binadaki bomba patlayacak kural ebeden kaçın ve güvenli bölgeyi bulup bombayı durdurun" herkes dağılmaya başladı karube ve arisu beni görmemişlerdi bende yalnız kalmak istemedim ve chishiyanın peşine takıldım. Binanın üst katlarında balkonun en kenarında durdu ve insanları izlemeye başladı gerçekten sadece izliyordu bende dayanamadım ve "neden burada bekliyoruz" dedim oda "başlamak için en iyi yer burası" dedi bende "neden insanlara yardım etmediğimizi soruyorum" dedim chishiya "bu benim fikrim sen gidip yardım etmek istiyorsan git seni burada zorla tutmuyorum" dedi biraz sinir oldum ama haklıydı bana gel dememişti ben onun peşine takılmıştım. Orada bir süre daha bekledim sonra yine aynı ses duyuldu "süreniz 15 dakika" aşağıya baktığımda karube ve iri yarı bir adam ebeyle savaşıyorlardı ebe kafasında at maskesi olan yapılı bir adam gibi görünüyordu. Tanımadığım adam umrumda değildi ama karube ile tanışıyordum ve yardım etmek istedim daha fazla dayanamayınca "burada boş boş oturmak güzel ama insanlar zor durumda ve süre azalıyor patlamak istemiyorum" dedim ve merdivenlere koştum yanlarına geldiğimde karube yaralanmıştı ve ebe iri yarı olan adamın gözünü kesmek üzereydi ilk önce adamı bırakması için ebenin ayağına sert bir tekme attım ve evet ebenin dikkati artık benim üzerimdeydi ne yapacağımı bilmiyordum tam bana saldıracağı sırada iri yarı olan ebenin üzerine atlayıp beni kurtardı bende karubenin yanına gittim "iyi misin?" Dedim karube "sen bizimle aynı oyundaydın hatırladığım kadarıyla ismin yoko ve bir anda kayboldun giderken söylesen daha iyi olurdu değil mi?" Dedi bende "uzun hikaye ve şuan bunun sırası değil bence ha" deyip geçiştirdim iri yarı olan adam ben ve karube ebeyle bir süre daha savaştık daha sonra bir ses duyduk bu ses arisunun sesiydi "güvenli bölgeyi buldum birisi daha gerekiyor!" Karube gitmemi halledebileceklerini söyledi merdivenlere koştum ama sonra bir kızın yukarı tırmandığını gördüm arisunun yanına gidiyordu karube ve o adamda zor durumdaydı kalmaya karar verdim yanlarına geri döndüm ebe adamın üstündeydi yardım etmem gerekiyordu ebenin üstüne atladım ve bir ses duydum "kalan süre 30 saniye" içinden umarım yaparlar diye düşündüm aklım dağılmıştı ve ebe beni üstünden fırlattı bana silahını doğrulttu o an öleceğimi düşündüğüm ve gözlerimi kapattığım sırada karube ebenin kafasına yangın tüpünü geçirdi ebe sendeledi ve hemen karubeye döndü o sırada aynı ses tekrar geldi "kalan süre 5 saniye" eğer yapamadılarsa patlayacaktık ebe tam karubeye sıkacaktı ki olduğu yerde yığıldı evet başarmışlardı ve ebenin maskesi çıkmıştı oyunun başındaki oyunculardan birisiydi orta yaşlı bir kadındı onun o halini görünce üzüldüm ve "özür dilerim" dedim hemen ardından kadının kafası patladı korkmuştum olduğum yerde öylece duruyordum iyi yarı olan adam "adın ne?" Diyene kadar tabi. "Yoko seninki?" Dedim adam "ismim aguni ve bizimle geliyorsun" dedi bende "neden sizinle geliyor muşum ben?" Dedim aguni "potansiyelin var sahilde işe yararsın sen sormadan sahil bizim topluluğumuz" kalacak bir yerim yoktu ve böyle bir durumda tek başıma kalamazdım yapacak bir şeyim olmadığını anlayınca kabul ettim aguni "sizi chishiya ile beraber gördüm onu tanıyorsun onu bul gel aşağıda arabada bekliyorum" dedi bende tamam dedim bunu dediğimde bir şey farkettim karube yoktu hemen gitmişler galiba, şimdi ilk oyunda yaptığım şeyin nasıl hissettirdiğini anladım işte. Daha fazla oyalanmadan chishiyayı bulmaya gittim katlarda görünmüyordu onu mavi kapılı bir odada buldum ve "aguni bizi bekliyor" dedim chishiya "bizi derken sende mi geliyorsun?" Dedi ben "evet potansiyelimin olduğunu ve sahile gelmemi söyledi sahil tam olarak ne ve sende mi oradansın?" Dedim chishiya "evet oradanım nasıl bir yer oldugunu gidince öğrenirsin" dedi ve arabaya gittik.

𝑻𝒉𝒂𝒕𝒔 𝑴𝒚 𝑩𝒐𝒚- 𝑪𝑯𝑰𝑺𝑯𝑰𝒀𝑨 𝑺𝑯𝑼𝑵𝑻𝑨𝑹𝑶Where stories live. Discover now