1

138 8 7
                                    

Ben Yoko Tanaka. Tüm bu olaylar başlamadan önce normal bir üniversite öğrencisiydim ve ingilizce öğretmenliği okuyordum. Okula gidiyor geliyor ve dizi izliyordum hayatım çoğunlukla bundan ibaretti dizi izlemek benim için vazgeçemeyeceğim bir hobiydi aslında şu anda hala öyle ama pek yapamıyorum diyebilirim. Her neyse konumuza dönelim. Bir gün yine okula gitmek için uyandım dersim sekizde başlayacaktı bu yüzden saat yedide kalktım kahvaltımı yaptım hazırlandım ve aileme görüşürüz deyip evden çıktım "görüşürüz anne" babam evde değildi çoktan işe gitmişti "görüşürüz kızım kendine dikkat et" çıktım ve yürüyerek okula gittim evime uzak değildi okuldan nefret ediyordum ama bölümümü seviyordum biraz değişik bir insanımdır. İlk üç ders bitti dördüncü derse girdiğimde karnıma dayanamadığım bir kramp girdi öğretmenden izin alıp tuvalete gittim içeride iki kız daha vardı. İşimi halledip çıktım ellerimi yıkıyordum ve kızların gittiğini farkettim pek umursamadım ve sınıfıma döndüm. Gördüğüm şey beni şok etti sınıftaki herkes gitmişti. İlk başta ne olduğunu anlamadım daha sonra hemen eve gittim kapıyı çaldım açan olmadı annem ev hanımı olduğu için alışverişe gitmiştir diye düşündüm ve yedek anahtarla kapıyı açtım anneme seslendim ama oda yoktu daha korkutucusu eve giderken de kimseyi görmedim annemi aramaya karar verdim telefonumu elime aldım açılmadı bile televizyonu açmaya karar verdim oda açılmadı acıkmıştım ve öğlen olmuştu ne kadar korkmuş olsam da yemek yemem lazımdı olayları daha sonra çözebilirim diye düşündüm ve aklımda evde dünden kalma erişte olduğu geldi onu ısıtıp yedim doymuştum. Evde beklemek doğru gelmedi ve şehri turlamaya başladım gerçek anlamda kimse yoktu ve artık akşam olmuştu hava kararıyordu biraz daha yürüdüm ve karşıma bir ekran çıktı birden ışıklar yandı nasıl olduğunu anlamadım çünkü elektrikler yoktu ve telefonlar çalışmıyordu daha sonra ekrandan bir ses geldi "hoşgeldiniz oyun alanı şu taraftadır" yapabileceğim başka bir şey olmadığı için gösterdiği yere gittim ve karşımda üç kişi vardı aralarından en kısa olanları "yaşayan biri! Bakın!" Dedi galiba en küçükleri olan da bana " burada neler olduğunu biliyor musun?" Dedi bende "bilmiyorum bir anda okulumda ki herkes kayboldu ve şehirde de kimseyi göremedim annemde yok sizi gördüğüme şaşırdım" en büyükleri konuştu "telefonlar da çekmiyor ve oyun alanından bahseden bir ekran gördük" dedi "bende gördüm. Bu arada benim adım Yoko" kısa boylu olan konuştu "ben chota" en büyükleri olan "ben karube" dedi en küçükleride "ben arisu tanıştığımıza memnun olduk" dedi biraz bekledikten sonra gözümüz telefonlara takıldı ve telefonların olduğu odaya girdik telefonları aldığımızda yüzümüzü tarayıp kaydınız tamamlanmıştır dedi şaşırdık bizden sonra bir kadın geldi galiba bir şirkette çalışıyordu kıyafetinden dolayı böyle düşündüm kadına "merhaba burada neler olduğunu biliyor musunuz?" Dedim bana verdiği cevap "tam olarak bilmiyorum ama şöyle bir şey gösterebilirim" oldu hemen sonra chota'nın isim kartını aldı ve fırlattı kart yandı kadın "buraya girdiğiniz zaman çıkamazsınız" dedi korkmuştum daha doğrusu hepimiz korkmuştuk kadında oyuna kayıt oldu. Hemen ardından bir liseli kız geldi "tanrım şükürler olsun Yaşayan birilerini buldum!" Dedi kız içeri girerken karube chota ve arisu girmemesi için garip sesler çıkartıyordu ama çok geçti kız girmişti ve oda telefonu alıp kayıt oldu. Sonra kayıtlar kapanmıştır diye bir ses duyduk ve bir asansör açıldı ilk olarak o kadın girdi "gelsenize" dedi kadının bunu demesiyle hepimiz asansöre girdik asansörden çıkınca bir odaya girdik odada yaşa ve öl yazan kapılar vardı odaya girdiğimizde oyun başlamıştır diye bir ses duyduk "süreniz iki dakika" panikledik ben "bu kapılardan birini seçmeliyiz galiba" dedim o kadın "evet" dedi artık dayanamayıp kadına "seninle tanışmadık benim adım Yoko senin ki?" Dedim kadın "shibuki" dedi herkes kendini tanıttı shibuki "zamanımız azalıyor bir buçuk dakikamız kaldı bir oda seçin ben olsam yaşayı seçerim" dedi birini kurban etmeye çalışıyordu o sırada chota bu gerçek bir oyun diyerek video çekiyordu bir süre boyunca kimse hiç bir kapıyı açmadı korkuyordum ve tekrar aynı ses duyuldu "otuz saniyeniz kaldı" liseli kız "ben artık dayanamıyorum" dedi ve yaşa yazan kapıyı açtı kapıyı açtığı gibi kafasının içinden kırmızı bir lazer geçti neye uğradığımızı şaşırdık böyle bir şey beklemiyorduk shibuki hariç. Shibuki "cevap öl" dedi ve kapıyı açtı o ses "beş saniyeniz kaldı" dedi shibukinin yanına gittim çocuklar hala gelmiyordu "ne duruyorsunuz ölmek mi istiyorsunuz?" Dedim hepsi kapıya koştu ve arkalarından ateşler yükseldi hemen kapıyı kapattık chota kusmaya başladı bir yandanda öleceğiz diyerek ağlıyordu arisu ise yere çökmüş öylece duruyordu "süreniz bir dakika elli saniye" karube arisunun yanına gitti "sürekli oyun oynuyorsun bir çözümün yok mu?" Dedi arisu "bunun çözümü yok" dedi umutsuzca. karube "nasıl yok ben çalışırken sen bütün gün oyun oynuyordun!" Dedi arisu"bunun konuyla ne alakası var?" Dedi ben "bu durumda kavga etmeyeceksiniz değil mi?" Dedim ve karube arisuya bir yumruk geçirdi chota karubenin yanına koştu "yapmayın!" dedi karubeyi tutmaya çalışıyordu ve arisu aklına bir şey gelmiş gibi ayağa kalktı ve "bir çözümü olabilir!" dedi "kağıt ve kaleminiz var mı?" Kağıt ve kalem verdiler arisu kağıdı aldı bir şeyler çizmeye başladı ve cevabı buldu son 10 saniyemiz kalmıştı içeride dumanlar vardı arisu "cevap yaşa!" Dedi hepimiz yaşa yazan kapıya girdik böyle son odaya kadar arisunun cevaplarıyla geldik son odaya geldiğimizde süremiz ilerledikçe azaldığı için 50 saniyemiz vardı ve arisu bir sorun varmış gibi durdu "sorun ne?" Dedim arisu "karşıda kapı yok ve benim tahminimce kapı tam karşıda olmadı ama kapılar yanlarda yani dışarıya açılan kapıya mı gitmeliyiz diğerine mi bilmiyorum ama dışarıya açılana gitmemiz daha mantıklı geliyor" dedi shibuki konuştu "süremiz az kaldı çabuk olsanıza!" Karube "madem zamanımız az kaldı ve korkuyorsun git birini aç ne duruyorsun!" Dedi shibuki hiç bir şey demedi bir köşeye geçti bekliyordu aklıma arisunun bahsettiği kapının liseli kızın öldüğü oda olabileceği geldi ve "bekle! O galiba liseli kızın öldüğü oda" arisu "nereden biliyorsun?" Dedi. Chotadan çektiği videoyu istedim ve arisuya "bak kızın öldüğü oda dikdörtgen yani burası o oda oluyor bu durumda cevap öl!" Bir ses yükseldi "son beş saniye' hemen kapıya koştuk en son chota geldi ve ayağı yanmıştı karube hemen chotayı kaldırdı yürümesine yardım etti arisuda aynı şekilde yaptı shibuki en arkadan geliyordu ben ise önden gittim ve dışarıda bir kart gördüm arkama baktım daha gelmemişlerdi bende kartı aldım ve kimse görmeden oradan uzaklaştım.

Merhaba bu benim ilk kitabım. kitap bir chishiya fanfic kitabı olacak konuşmalar tam olarak dizideki gibi olmayacak yazmaya üşendiğim sahneleri atlayabilirim biraz üşengecim umarım seversiniz ve okunur bölümler gelmeye devam edecek bu bölümü gece ikide atıyorum artık yatıcam jdjsksjkeejke iyi geceler.

𝑻𝒉𝒂𝒕𝒔 𝑴𝒚 𝑩𝒐𝒚- 𝑪𝑯𝑰𝑺𝑯𝑰𝒀𝑨 𝑺𝑯𝑼𝑵𝑻𝑨𝑹𝑶Where stories live. Discover now