"Ya kötü bi şey yapmamışta Ekin'in psikolojisi iyice yıprandı."

Görkem:"Hadi ya..Valla Batuhan gitsin diye demedim bebek sağlıklı haber vermek amcıyla söylemiştim çocukta merak ediyo babası sonuçta."

"Tamam tamam."

Görkem:"Kızmadın di mi ya."

"Yok da ne biliyim bulundukları durum çok zor zaten."

Görkem:"Seninle öyle bi ilişkimiz olduğunu düşünsene."

"Yok hayır asla hamile kalıp çocuğu doğuramam ben."

Görkem:"Eh işimi sağlama alıyorum zaten ben o kadar kız kolay mı.."dediğinde bi tane yapıştırdım yanağına.

"Öldürürüm seni çocuk."

Görkem:"Acıdı ama."

"Acısın."

~Ekin~

Eve geldiğimde çok açtım o yüzden kendime hamburger söyledim ve buzdolabından çilek çıkartıp bir tabağa koydum.Salona geçtim ve koltukta televizyon izlemeye be çilekleri tek tek yemeye başladım.Birden aklıma takıldı acaba kız mı olur erkek mi olur diye.Yorgundum o yüzden biraz gözlerimi kapadım ve koltuğa uzandım.

Zilin çalışıyla uyandım kapıda ödemeyi yapıp paketi mutfak tezgahına bıraktım.Kolumdaki saate baktım daha ikiyi gösteriyordu.Paketten yemekleri çıkartıp yemeye başladım.Televizyonun reklama girince sesini kapadım hiç sevmem çünkü o sesi.Şu an duyduğum tek şey kendi yemek yeme sesimdi ne annem nede babam vardı evde.Tamam normalde de yoktular zaten ama ne biliyim Batuhan'laydım en azından her gün.Eğer ayrılmasaydı şu anda bende okulda olurdum evde bu şekilde yalnız değil.Ama artık eskiye bi şey diyemiyorum.Çünkü ne desem boş.Yemek yemeyide hallettikten sonra üst kata çıkıp kalan şeyleri kutulara yerleştirmeye başladım.

...

Kolumdaki saate baktığımda saat 2.30 olmuştu ve ben çok yorulmuştum.Çoğu şey de bitmişti zaten.Kapı çaldı büyük ihtimal Zeynep ve Görkem'di.Aşağı indin açtım kapıyı.

"Hoşgeldiniiz."

Zeynep:"Hoşbulduk da yorgun musun sen noldu ya?"

"İşleri hallettim ya çoğunu ondan."

Görkem:"Ee biz boşuna mı gelicez dedik Ekin sen otur biz hallederiz."

"Sağolun ya."derken Görkem'in tişörtümden taşmış olan göbeğime baktığını gördüm."Noldu ya neye bakıyosun sen?"diyip kapadım ellerimle.

Görkem:"Görmeyeli göbeğin büyümüş de."

"Öyle garip garip bakma ama."dedim çünkü hala göbeğime bakıyodu.

Görkem:"Sevgilim bizde yapalım."diyip Zeynep'e gülümsedi.Kahkaha atmıştım.

Zeynep:"Allah aşkına yürü Görkem.Zeynep sende istediğin yere yat bebeğim baksana haline yorulmuşsun zaten şu taşıma şeyleri saat 4-4.30 da gelmiycek miydi?"

"Evet.."

Zeynep:"İyi o zaman sen bi güzel dinlen biz halledicez bitanem."diyip sarıldı bana.Gerçekten çok yorulmuştum ve acıkmıştım.

"Çok sağolun gerçekten."diyip salondaki koltuğa kıvrılmıştım çok hızlı yoruluyordum artık bu yüzden gözlerimi kapayıp üstüme battaniyeyi çekip kendimi uykuya bıraktım..

~Zeynep~

Görkem:"Ekin için çok üzülüyorum ya."

"Bende hemde çok ama bir kere of demedi biliyo musun?"

Bizim BebeğimizWhere stories live. Discover now