The Assassin Servant (Under Immac Printing Publishing House)

Kabanata 49

"I can't kill them"sagot ko, mukha naman syang nainis dahil sa narinig mula sa'kin"but i can make them suffer"dugtong ko na sya naman nyang kinatawa.

Tumayo sya at lumapit sa'kin.

"Hindi talaga ako nagkamali na piliin ka"tinapik nya ang balikat ko.

This is not my first time. Kaya kong pumatay ng isang tao pero hindi ko ginagawa.

Alam ni Mr. Villarreal lahat ng galaw ko sa mga taong pinapatay nya kaya umuutos rin sya ng iba para kitilin ng lubusan ang mga taong ayaw niya.

Sa isang tao lang naman ako nahihirapan.

"What do you think your doing, Blare?"sigaw ko sa kanya.

F*ck! Almost kill her.

Hindi ko mawala ang sama ng tingin ko sa kanya.

"Ngayon lang ako nagkaroon ng body guard na tatlong araw pa bago magpakita sa Amo, at sya pa ang galit"nakuha pang tumawa.

"Uncle, mas lalo kang tatanda nyan"dagdag nya pa.

Kumunot ang nuo ko.

Lumapit sya sa'kin at tinapik ang balikat ko, alam ko na rin kung saan ka talaga nagmana.

"Hindi ko alam kung bakit kailangan pa kumuha ni Dad ng magbabantay sa akin, mukhang wala ka naman silbi"

"Hindi mo alam ang trabaho ko Miss. Blare"

"Bukod sa bantayan ako, 'yun lang naman ang trabaho mo"

"Bata ka pa, wala kang ang alam sa ginagawa ko"

Ang hirap talaga makipag-usap sa bata.

"Anong sabi mo, bata ako?"

Mas lalo lang talaga lumala ang galit nya sa'kin.

"Hoy Venezio, 21 na ako may dugo ng dumadalaw sa'kin buwan buwan tapos sasabihin mong bata ako, how dare you, Uncle"sinapak nya ang braso ko.

Wala akong magagawa kung hindi gawin ang dapat.

Kinuha ko ang posas sa loob ng damit ko at sinuot sa kamay nya ng hindi namamalayan.

"Ano to?"

"Masyado kang maingay Miss. Blare"sabi nya, pinakita ko sa kanya ang susi.

Kapag nasa bahay lang naman sya hindi na ako nagbabantay, kahit paglabas sa kwarto nya hindi ginagawa para makipag-usap sa ibang tao.

Kailangan lang mag-ingat tuwing gabi dahil palaging tumatakas.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ng makita syang umiyak dahil lang nakita nya ang ex-boyfriend nyang g*go.

Unti-unti ko silang pahihirapan, wala akong pake alam kung ano man ang mangyari sa anak nila.

Napapansin kung kahit saan sya pumunta ang daming mata na nakatingin sa kanya.

Pero anong nangyari sa'kin ng barilin ko ang lalaking muntik ng pumatay sa kanya? F*ck! You have to kill her, Venezio.

Tiningnan ko sya mula ulo hanggan paa, kung alam mo lang talaga ang dadaanan natin, hindi ko alam kung kaya mo pang magsuot ng ganyan.

"Fashion pa"napangisi ako.

Hirap na hirap sya sa paglalakad dahil sa heels na suot.

Napabuntong hininga ako ng bigla syang madapa. Ang takaw nyang kumain, kaya pala sobrang bigat.

Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko?

Naiwan ko ang mga gamit namin sa bukid.

"Venezio!"isang malakas na hampas ang natamo ko kay Nanay.