გამარჯობა!მე მარიამი ვარ.მე მყავს ორი საუკეთესო მეგობარი:ანანო,ნინო.
ერთხელ ჩვენ წავედით სამოგზაუროდ დიდ გამოქვაბულში.როცა მივდიოდით ძალიან რთული გზა გავიარეთ,როგორც იქნა მივაგენით უზარმაზარ გამოქვაბულს.მე ცოტა მეშინოდა შესვლა რადგან მხოლოდ ერთი გამოსასვლელი იყო იმხელა გამოქვაბულში და შეიძლება ვერ გამოგვეგნო.გაგონილი მაქ ამ გამოქვაბულს ვიღაც იცავს და შეიძლება სამუდამოდ იქ დარჩე. ბევრი ფიქრის შემდეგ მაინც შევედით ბევრი უცნაური რამ იყო ჩვენ განძის ძებნა დავიწყეთ,უცბად გვესმის ხმა აქ რას აკეთებთ? მივიხედ მოვიხედეთ მაგრამ იქ არავინ არ იყო.შორიდან მოდის მაღალი ადამიანი ჩვენ ძალიან გვეშინოდა.ის მოვიდა და გვითხრა:თქვენ თუ სამ კრისტალს იპოვით და მზის ჩასვლამდე ხის ნატეხებზე დადებთ კარები გაიხსნება და თავს დაახწევთო,თუ ვერ იპოვით სამუდამოთ აქ დარჩებითო.ჩვენ დავნაწილდით და კრისტალების პოვნა დავიწყეთ.ანანომ იპოვა,ნინიმაც იპოვა.მე კი როცა ვიმალებოდი გავიგე ადამიანის ხმა,რა დებილი ბავშვები არიან თუ ამ კრისტალებს დადებენ მე გავალ აქედან ხოლო ისინი სამუდამოდ აქ დარჩებიან.
მე შევატყობინე ჩემს მეგობრებს და მოვიფიქრეთ რომ:დაგვედო ორი კრისტალი და ერთი ქვა კრისტალის ნაირი ასე ჩვენ გადავრჩებოდით.როცა მოვიდა დრო კრისტალების დადების დავდეთ და მას ეგონა რომ ჩვენ აქ დავრჩებოდით თქვა:მადლობა ბავშვებო ახლა თაქვენი წყალობით მე ამ გამოქვაბულს თავს დავაღწევ,მაგრამ უცბად ის გაქრა და ჩვენ გამოქვაბულს გარეთ აღმოვჩნდით.
ჩვენ თურმე ძალიან დიდხანს გვეძებდნენ ეს ამბავი რომ მოვუყევით არავინ დაგვიჯერა.ახლა არ ვიცი ის ადამიანი კიდევ იქ არის თუ არა,მაგრამ დანამდვილებით ვიცი რომ ასეთ გამოქვაბულებში აღარ შევალთ
