ArLin | SadGül Tahiri Evren

👑 1 bölüm 👑

O gün gelinden bile daha heyecanlı biri vardı o sarayda. İsmi Sevda Sultan. Sultan Abildevranşahın kardeşi kızı, Valide Sultanın sevimlisiydi. Bu gün onun ablası Hatice Sultan Pargaliyla evlenerek o saraydan göç ediyordu. Ablasını kayb edeceği üçün bir tarafdan çok üzgündü. Ama o gün çok sevdigi birini Şehzade Mustafanı tekrardan görecekdi. Yıllar sonra tekrardan...

Sevda Sultan ablasının odasına dahil olarak: Abla gire bilirmiyim?

Hatice Sultan: Gel tabi gel, başımın belası :)

Sevda Sultan gözlerinin yaşını silerek ablasına taraf koşup ona sarılarak " abla senin için demesi kolay ama ben şimdi bu koca sarayda yapa yalnız ne yapacağım sensiz ablam" değerek hıçkıra hıçkıra ağladı.

Hatice Sultan: Şişşst — değip  Sevdanın gözlerinin yaşını silerek "Ablam ben seni yalnız burakırmıyım hiç. Bak sana söz veriyorum elimden geldiğince saraya gelip seni göreceğim"

Sevda Sultan: Abla bağışla beni senin en mutlu gününde, düğün gününde ağlayarak senide üzmek değildi amacım. Ama korkuyorum. Ben yalnızlıkdan çok korkuyorum abla. Sende beni burakıp gidersen benim kimsem kalmaz diye korkuyorum"

Hatice Sultan: Yok öyle bir şey. Sen yalnız değilsin. Hem bak Leyla var. Her daim sana abla gibi oldu. O seni çok sever , daima yanında olur merak etme ablam...Bak bana... bak yüzüme...sen gerçek bir sultansın. Sana kimse bir şey yapamaz. Bu hanedanlığın kızısın sen. Seni bizi kimse yenemez. Göreceksin biz hep en güclü olacağız. Hem bak bir gün sende evlenip mutlu olacaksın. O zaman yalnızla bağlı tüm hislerin dağılacak boncuklu sultan :)

Sevda Sultanın ağlayan gözleri bir anda ablasının bu sözleriyle gülmeye başlasada içindeki boşluk hissi onun yüzünü tekrardan kaplamaya başladı.

Hatice Sultan: Etrafına bir bak bakalım. Görmezden geldiğin biri varmı diye.

Sultan Sevda: Ne demek şimdi bu abla?

Hatice Sultan: Ah benim saftrik ablam. Görmuyormusun etrafında pervane dolanan şehzadeni?

Sevda Sultan: Ne? Ne şehzadesi?

Hatice Sultan: Aptal ablam benim. Hayle fark etmedinmi şehzade Vural sana deli divane aşık. Aşkından pervane tekin peşinde dolanıp geceler sarayda senin odanın hemen yanında keman çalıyor. Taş gibi sert adamın kalbini senin sevdan yumşaltdığının farkında değilmisin hayle Sevdam? Başına talih kuşu konmuş

Sevda Sultan sinirden bir an içinde deliye döner. " Abla sen ne dediğinin farkındamısın? Sevgisi, ne aşkı ne pervanesi ne talih kuşu? Şehzade Vural benim abim ya abim abim. Anlamiyormusun ben onu sevemem. Sevmiyorumda. Kardeşim o benim!

Hatice Sultan: Akılsız! ...Peki öyle olsun bakalım. Kardeşin ha demek Vural? Kardeşin...hıh...bakalım Şehzade Mustanı bu akşam yıllar sonra gördüğünde de onada kardeş gibi davrana bilecekmisin?!

Sevda Sultan sesi titreyerek: Ne.e..ee..ne? Anlamadım? Ne Mustafası abla?

Hatice Sultan: Bana bak Sevda ben aptalmıyım sanıyorsun? Ben senin ablanım ablan. Çocuklukdan beri Şehzade Mustafaya tutkulu olduğunun farkında olmadığımı mı sanıyorsun? Ben senin ciğerini bilirim ciğerini. Bu kalp bu gözler uzun zamandan sonra niye yine güldü ha? Bu akşam Şehzade Mustafanın Manisadan geri döneceği için olmasın? O gittiyi günden beri yüzün gülmez oldu. Onun sana çocukken hediye etdiği mavi  boncuklu kolyeyi hayle yatağının baş ucunda sakladığından malum değilmi her şey?