𝗦𝗮 𝗠𝘂𝗻𝗱𝗼𝗻𝗴 𝗮𝘁𝗶𝗻 𝗟𝗮𝗺𝗮𝗻𝗴 || 𝗟𝘂𝘅𝗶𝗲𝗺

008

y.i.r

nagising ako sa sikat ng araw. lumingon ako sa tabi ko at nakita ko sa yael. sabay nga pala kaming natulog.

nakita ko siyang dumilat. ngumiti siya, "good morning mahal" bati niya sakin. ngumiti din naman ako, "good morning din, mahal"

"i'd love waking up beside you every morning soon"

stop me, kinikilig nanaman ako. kagigising ko lang.

"ewan ko sayo yael, sa cr lang ako" sabi ko bago tumayo.

no, walang nangyaring kababalaghan kagabi. i told him that i'd give him my first time after we got married. wala pa eh, kaya no muna.

he understood, hindi naman siya namumwersa kapag ayaw ng isang tao. its nice having someone who respects you and your decisions.

after kong lumabas sa cr, i saw him doing stretchings. "mahal, what if magtooth brush kana" sabi ko.

kumuha naman ako ng suklay at hinawi iyon sa buhok ko. "alright" rinig kong sinabi niya bago pumasok ng cr.

moments after, we're now eating on the table kasama si mama. wala pa rin si kuya, angas ng out of town nila wala na ata balak magsi-uwi.

"yael anak, masaya naman ako at bumalik kana dito. halos di kasi nakakain yang si y/n kakaiyak tungkol sayo" sabi ni mama habang nakangiti.

nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay mama. lumingon naman sa akin si yael, "you were crying?" tanong niya.

tumango naman ako, " syempre, iwan kaya kita..matutuwa kaba?" sabi ko sakanya.

umiling siya. aba dapat lang na hindi namo ka.

nabulabog nanaman ang pamamahay namin dahil sa malakas na sigaw at katok sa pinto.

"ako na, kain nalang kayo diyan" sabi ng mama bago tumayo.

binuksan ng mama ni y/n ang pinto, nagulat siya sa nakita niya. "where's my son fahara?!" sigaw ng dad ni sebastian.

"what do you mean? stop interrupting our meal-" pumasok ang dad ni sebastian sa pamamahay nila y/n ng walang pahintulot ng misis reyes.

agad agad itong pumunta sa dining area nila, kung saan kumakain ang dalawa.

y.i.r

may narinig akong nagdadabog na mga yapak habang papalapit sa dining area namin.

agad naming nasilayan ang dad ni yael. minsan ko lang siya matawag na tito dahil hanggang ngayon, hindi niya parin ako matanggap.

"sebastian yael tolentino, how dare you be with that woman again!" rinig kong sigaw ng dad niya.

nakita kong kumunot ang noo ni yael.
"dad what the hell is your problem? pati sa pamamahay ng girlfriend ko nasascandalo kayo?!" sagot ni yael sakanya.

lumapit kay yael ang dad niya ng may galit. "i told you to not be with her, yet here you are. natututo kang sumagot sagot sakin dahil sa babaeng yan!" sabi ng dad niya habang nakatingin sakin.

"im talking back because you can't hear my opinions! ayoko nga sa america! kayo nalang magpakasal dun sa meibelle nayon-"

nasampal siya ng dad niya ng malakas which caused his lips to bleed.

"don't you dare shout at me! wala kang kwentang anak!"

humarang ako sakanilang dalawa para hindi niya masaktan pa si yael.

"mas wala kang kwentang ama! kahit kailan hindi mo nagawang pakinggan at suportahan si yael!"

"isa kapa! pera lang ang habol mo sa anak ko!" sabi niya bago ako sampalin ng malakas. nahulog ako sa tabi ni yael na ngayon ay naka-alalay sa ulo ko.

"stop it! saktan mona lahat wag lang mga ang anak ko paul" sabi ng mama ko habang tinutulak siya palabas ng dining area.

"at kung mananakit kalang sa loob ng pamamahay ko, then just leave! baka ma-sampahan pa kita ng trespassing" narinig kong sinabi ni mama habang nakatingin sakanya ng masama.

hindi talaga ako makapaniwala sa personality ng dad niya. buti nalang nag-mana siya kay tita.

"mahal, i'll treat you. saan ba nakalagay ang med kit niyo?" tanong niya habang naghahanap.

"its in my room" sabi ko.

ganon ba talaga ang tingin sakin ng dad ni yael? gold digger? i can't believe na ganon siya ka-tanga. can't he see na rich din kami? or is he just plain blind.

we love each other. pero bakit hindi niya yun makita?

"stop overthinking what my dad said about you. para lang mapilit niya ko sa america kaya sinabi niya yun" comfort sakin ni yael.

ngumiti nalang ako at tumayo. "mga anak, i'll just go to the barangay. kakasuhan ko dad mo yael anak, i can't tolerate his behavior towards my daughter" sabi ng mama ko habang hawak ang bag niya.

"do it tita, ganyan din kasi siya kay mom kapag nag-aaway sila. laging nananakit" rinig kong sinabi ni yael.

"then, i'll go na" sabi ng mama bago umalis sa dining.

"ingat ma, baka nasa kanto lang si tito" sabi ko habang sinusundan siya palabas. lumingon siya at ngumiti bago umalis.

dumiretsyo naman kami ni yael sa kwarto. he treated my wounds and i treated his.

i can't believe na pinakasalan ni tita ang katulad ni tito. i think yael's mom deserves someone better, she shouldn't settle for less.

ang bait bait at ang ganda pa naman ng mom ni yael tas kay tito lang siya napunta?

"laging nagaaway sila mom at dad tuwing gabi dati" rinig kong sinabi ni yael habang nakatulala sa hangin.

napalingon ako sakanya. "i heard na lagi daw nambababae si dad. at kung hindi siya nambababae, lagi namang uuwi ng lasing" he continued.

"one time i asked her kung bakit hindi niya magawang hiwalayan si dad"

"ano daw sagot niya?" tanong ko.

"she said she loves dad so much. she wanted a happy family kasi wala siyang dad figure nung lumaki siya. sabi niya sakin na ayaw niyang hiwalayan si dad kasi gusto niyang lumaki ako ng may tatay na nag-aalaga sakin"

"pero hindi naman naibigay yun ng dad ko sa amin. atensyon at pagmamahal na dapat binibigay niya samin ni mom, wala. lagi nalang si mom nagsasakripisyo para sa kanilang dalawa. para sa pamilya namin"

"in fact, kay mom yung company na hawak niya. binigay niya kay dad yun into thinking na hindi na sila mag-aaway"

nakita kong unti-unting tumutulo ang luha ni yael galing sa mga mata niya. tumabi ako sakanya at yinakap siya.

"mom did everything yet hindi yun nakikita ni dad. i said to myself na hindi ko yun gagawin sa future family ko. i hated dad's attitude towards us, parang hindi niya kami pamilya. kaya nga hindi kami magkasundo ni dad. lagi kong pinagtatanggol si mom tuwing nag-aaway sila kasi ayokong nasasaktan si mom"

naluha rin ako sa mga sinabi niya. hindi ko alan na ganon pala ang mga pinagdaanan niya. ang sakit din namang makita na umiiyak ang mahal mo sa buhay, hindi ba?

umiyak na ang lahat, wag lang mga mahal ko sa buhay. hindi ko na-experience ang alaga ng isang tatay. i grew up na si mama lang ang nagtaguyod samin ni kuya.

namatay daw si papa dahil sa isang car accident na nangyari sa batangas. sabi ni mama paalis na daw sana sila noon kasi binisita nila yung kapatid ni mama na si tita emilia hermadilla.

hindi kopa siya nakikita pero sa tingin ko, close sila ni mama.

"tell me when someone hurts you mahal, i'll protect you even if my life is on the line"