လွတ်လပ်ခွင့် ( Uni + Zaw)

Part -11(Uni + Zaw)

ခင်သိန်းမယုံတာကို အေးမြ ၀င်ပြောလိုက်တော့မှ ခင်သိန်း ခဏကထက် ခေါင်းပိုကြီးသွားတယ်။ ရင်တွေလည်း ခုန်နေတာ ပေါက်ထွက်သွားမလားပဲ။ဟုတ်သားပဲ။ ဒီနေ့ မိနွယ်လည်း မလာပါ့လား။ အကို ခင်သိန်းကို ပြောသွားတာတော့ အလုပ်တဲ့။ ဘယ်အလုပ်လဲ ခိုးပြေးတယ့် အလုပ်လား။ ပန်းရံလောက အကြောင်း ခင်သိန်း သိပ်သိတာပေါ့။
လင်ရှိ မယားရှိပေမယ့် အလုပ်ထဲဆို မယားပြော သားပြော ပြောတယ့်ပန်းရံဆရာတွေလို
မိနွယ်တို့လို့ ဒလတ်မတွေ ရှိတယ်။
ပြောကြ ၊စကြ ၊ထိကြ ၊တို့ကြနဲ့ တကယ်ခိုးပြေးသွားကြတာလည်း အများကြီး။
ကိုယ့်စည်းကို လုံအောင်မထိန်းရင် သူတကာထွေးတယ့် ကွမ်းခွက်လို ပလက်ပိုင်လိုက် နေမှာ။
အခုက လုံး၀ မထင်ထားတဲ့အရာကြီး ။ ပန်းရံဆရာနဲ့ အရည်တွဲနေပြီး ခိုးပြေးတော့ကျ အကိုနဲ့တဲ့။ မိနွယ် သေနာမ ၊ မသာမ ။
ခင်သိန်း အကို့ကိုမှ လုရက်တယ်။
ပန်းရံဆရာ သက်ကြားအို တောင်ရိပ်ခို ငမည်းခြောက် ဗိုက်ပူနဲ့ အကို လို မင်းသားမျိုးလေးကို ဘယ်သူက ပန်းရံဆရာကို ရွေးမှာလဲ။ ခင်သိန်းဆိုရင်လည်း အကို့လို တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကိုပဲ ရွေးမှာပေါ့။
အခုတော့ ခင်သိန်းမရွေးခင် မိနွယ် အဲ့ကောင်မက ရွေးသွားပြီ။ ခင်သိန်း အသည်းကွဲပါပြီ အကိုရယ်....။

================================

Zaw

(အပိုင္း - ၁၁)

အေမနဲ႔ ခင္သိန္း ခ်ဥ္ေပါင္ေရက်ဲနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားေနရတာ ရက္ေတြၾကာေနၿပီ။ အကိုက ဟိုဟာေလး စားခ်င္လို႔ဆို "ေရာ့ အင့္" ၊ ဒါေလး လိုခ်င္လို႔ဆိုရင္လည္း "ေရာ့ အင့္ "ပဲ ။
အကို႔ေရ႔ွမွာေတာ့ သူေဌးမႀကီးလုပ္ၿပီး လိုခ်င္တာ မွန္သမ်ွ ၀ယ္ေပးေနတာ အိမ္မွာေတာ့ အေမ့ကိုလည္း အားနာလွၿပီ။အရင္ကဟင္းေကာင္းမစားႏိုင္ေပမဲ့ ၀မ္းေလးစိုေအာင္ေတာ့ စားႏိုင္ေသးတယ္။ အိုးထဲလည္း ဆန္ကမရိွေတာ့ဘူး။ ဆီကလည္းကုန္ၿပီ။
ခင္သိန္းမ်က္ႏွာေတာင္ ပရိုမီနာ မကပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သနပ္ခါးပဲ လိမ္းေနရၿပီ။

အကိုကလည္း အရင္နဲ႔မတူေတာ့ဘူး။ အခ်ိဳးေတြေျပာင္းကုန္ၿပီ။ အရင္က လိုခ်င္တာ မရရင္ ေၾကာင္ေလးလို ခြၽဲတာ ခြၽဲတာ။ အခုက်ေတာ့ လိုခ်င္တာ (မ၀ယ္ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး) ပိုက္ဆံ ခ်ိန္ေနရလို႔ ခဏေလးေစာင့္ခိုင္းတာပါ။ အဲလို ေစာင့္ခိုင္းရင္ " ေတာက္" ေခါက္ၿပီး ေဒါသတႀကီး ခင္သိန္းကို ေအာ္တက္တယ္။ ခင္သိန္း သိပ္ေၾကာက္တာပဲ။ေအာ္ခံရမွာထက္ အကို႔ ခင္သိန္းကို မခ်စ္ေတာ့မွာ ေၾကာက္တာပါ။