" တောပန်းကလေးများနဲ့... လှချင်တိုင်း လှနေပါတယ်.... လမ်းလေးကွေ့ကောက်ရာ ...ဘေး တစ်ဖက်မှာ.....
အဆင်းအတက် ခရီးဆက်လို့ ဖြတ်ကျော် မြင်ကွင်းးး ရှေ့မှာ... တောင်ပြာတန်းတွေ... ဆီးးးး..လို့ကာ "
သီချင်းကို ခပ်တိုးတိုးလိုက်ညည်းရင်း အေးအေးဆေးဆေး သာ မောင်းလာခဲ့သည်။ ဆေးရုံကားပါကင်မှာ သေချာ နေရာယူပြီးနောက် တာဝန်ကျရာ အဆောင်ဆီသွားသည်။ ပြင်ပလူနာဌာနရှိ ဝန်ထမ်းတွေအကုန် အေးအေးဆေးဆေး စကားတွေပြောနေရာမှ သူ့ကို မြင်တော့ နှုတ်ဆက်လာကြသည်။
" ဆရာ မိုးသောက် မင်္ဂလာပါ "
" ဆရာ မင်္ဂလာပါ "
" မင်္ဂလာပါ အေးဆေးဖြစ်နေကြတယ်ပေါ့ "
" ဟာ ဆရာ့ "
သူ့ရဲ့နှုတ်ဆက်စကားကြောင့် အကုန်လုံးဟာ အထိတ်တလန့်နဲ့ တစ်ပြိုင်တည်း အော်ဟစ်လာတော့သည်။ အပြာဝတ်ဆရာမလေး နန်းချယ်ရီကတော့ ခေါင်းလေးကို ရမ်းရင်း ငြီးတွားလာသည်။
" ဟူးး တို့ဆရာကတော့ဟေ့.... တို့တွေကို ရန်လာစနေတာပဲ မနေ့ကလည်း နှင်းဆီပန်းကြီး ယူလာတယ် အခုလည်းကြည့် "
ဆေးရုံမှာ အေးအေးဆေးဆေး ပဲနော် ဆိုသော စကားကို ပြောခွင့်မရှိပေ။ ထိုသို့ပြောလိုက်လျှင် လူနာရှုပ်တတ်သည်တဲ့လေ။ ကဲ ဒါဟာလည်း ဆေးရုံဝန်ထမ်းတွေရဲ့ အစွဲတစ်ခု။
" sorry ပါဗျာ နောက် သတိထားပါ့မယ် "
ပြောနေဆိုနေတုန်း ဆေးရုံရှေ့မှာ ကားတစ်စီးဆိုက်လာသည်။ လူနာကို ပွေ့ချီကာ အထဲဝင်လာသည့် လူတွေကြောင့် ထိုင်နေသည့် ဝန်ထမ်းတွေအကုန်လုံး လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားကာ ကိုယ်စီကိုယ်စီ လုပ်ဆောင်ရမည့်တာဝန်တွေကို သေချာ လုပ်ကိုင်ကြတော့သည်။ ခွဲစိတ်ဆောင်ဆီ ဆက်သွားရန်ပြင်ပေမယ့် နန်းချယ်ရီက လှမ်းအော်သည်။
" ဆရာမိုးသောက် မသွားနဲ့ဦး ဒါ ဆရာ့လူနာ "
အမှန်စင်စစ်တော့ တာဝန်ကျ လက်ထောက်ဆရာဝန် သာ ကြည့်ပြီး လူနာကို ဆေးရုံတက်ခိုင်းလျှင်ရသည်။ ခွဲစိတ်ဆောင်ရောက်မှသာ သူ တစ်ချက်ပြန်ကြည့်ရုံပင်။ ယခုတော့ အေးဆေးပဲလား ဟု နှုတ်ဆက်မိသည့်အပြစ်ကြောင့် ဆရာမလေးပြောသည့်အတိုင်း လူနာကို တစ်ခါတည်းဝင်ကြည့်သွားရတော့သည်။
YOU ARE READING
မောင့်ချယ်ရီ ဝေသောမြေ (Emergency Love Story)-Completed
Romanceခွဲစိတ်ဆရာဝန်နဲ့ အထွေထွေရောဂါကုဆရာဝန် ကြားက ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ပါ မတူညီတဲ့ပြိုင်မျဥ်းတွေဟာ လားရာတစ်ခုတည်းအတူသွားကြတဲ့အချိန်မှာ မတော်တဆ ဆုံစည်းမိတတ်ကြတာပဲ မဟုတ်ပါလား အရေးပေါ်အခြေနေတွေကြားကနေ ဖြစ်ပေါ်လာမယ့် အချစ် Emergency Love Story ပါပဲ
