GİRİŞ 0. (SIFIR) BÖLÜM

10 2 0
                                    

Görsel Almiraya aittir.

Umarım yeni kitabımızı beğenirsiniz. İyi okumalar dilerim.

Not: Her bölümde tek bir karakterin fotoğrafı yayınlanacaktır.

Başlama tarihlerini alalım.

                   Ölüm üzüntüsü

(Geçmiş)

(Almiranın anlatımıyla)

Hayatımın en gereksiz aylarından biriydi. sonbahar, annemizin ölüm yıl dönümüydü. Fakat beni dışlayan kadına neden üzüleyim? ama abim ve küçük kardeşim... onlar böyle şeylerde çok duygusallar. Bir tek onlara üzülüyorum. Ben Almira soyadım... soyadıma gerek yok. Küçük kardeşim Ekin, abim Kunt. Koskoca evde ben Ekin ve sadıcım Eftelya Yaşıyoruz. Eftelya ile çocukluk arkadaşıyız. Zamanında lokmalarımız ve giydiklerimiz aynıydı.

Tanışmamızı sağlayan babalarımızdı. İkimizde babalarımızı sevmiyoruz, tabii ben zamanında babamı süper kahraman olarak görürdüm. Nedenini bilmediğim bir şey var. Babam bana diğer kardeşlerimden daha sıcak kanlıdır. Babamı sevmemem zamanında Kunt'a tokat atmasıyla başlamıştı. Daha küçüktük ben o kadar etkilenmemiştim fakat... Ekin için aynı şeyi söyleyemiyorum. 10 yaşındaydım.

Kunt babamın olmadığı bir gün evden kaçarken bize yakalanmıştı. El ele tutuşmuş olduğum Ekin belime sarıldığı sırada ikimizin gözüde Kunttaydı. Abim bize yaklaştı "babama çaktırmadan hazırlanın,bir kaç gün sonra sizi almaya geleceğim." Dedi. 16 yaşındaydı,bize nasıl bakabilirdi? Subaylık sınavlarına girecekti o ne oldu? Babam zaten eve pek uğramaz Kenan (Eftelya'nın babası) abinin yanına gider içerdi.

Kunt'un ilk kaçış planı olumsuz olarak sonuçlandı. Odadan çıkması yasaklanmııştı. Ekinle abimi göremiyorduk bile. Bu olaydan sonra babam daha sık eve gelmeye başlamıştı. Abimle kaldığımız odalar yan yanaydı. O tokat olayından sonra Ekin korkmuş bu yüzden onun odasına geçmiştim. Odaya özel balkonlarımız vardı. Ben ordan geçer abime kağıttan uçaklar fırlatırdım. Ekin bunu çok severdi.

2 hafta daha böyle geçmişti. Cezası bittikten sonra Kenan abi bize gelmişti. Ekin ile deli gibi seviniyorduk çünkü Eftelya ve Rüzgar (ikizler) geleceklerdi. Ama Ekin Rüzgarın kim olduğunu görmemişti bile. Anın heyecanı ile ondan hoşlanmıştı. Rüzgar'a gelip "ben çok büyüğünce senin karın olucam!" Demişti ki şuanlık durum böyle gözüküyor. Kunt'un beni belimden kavrayıp omuzlarına almasıyla Eftelya ile göz göze geldiler. Kunt, Eftalya'ya elini uzatıp kendini tanıtmıştı. Eftalyanın gözlerinin içi parlıyordu. Ekin ile kıkırdayıp ortamın havasını bozduk.

Kunt beni aşağı indirmişti. İkizlerin elinden tutup benim asıl odama gitmiştik. Ben bir sebepten dolayı aşağıya inmiştim. Babamın ofisin önünden geçerken abimin bağrışlarını duymuştum. Küçük bi' kapı aralığından bakmıştım. Gördüklerim beni şok etmişti. Abim yere sülük gibi yapışmıştı. Kenan abi bir şeyler demiş fakat anlamamıştım. Abim bir çok kez evden kaçmayı denedi ama her seferinde olumsuz oldu.

Bunları ne kadar kardeşime belli etmemeye çalışsamda anlıyordu beni. Yaşam sevinçlerimdendi Ekin. Hayranlıkla onu örnek almaya çalışırdım çünkü o mutluluğun vücut bulmuş haliydi. Bense onun tam tersiydim... Ekin alıngan ama bi' o kadar da sosyaldi. Tabi bu sosyal oluşu 5. Sınıfta sona erdi. Annemiz olmadığından küçük kardeşimle dalga geçilmiş üstelik ş!ddet görmüştü.

Bunu bana söylememişti ama kolundaki morluklar ve yazın uzun kollu kazak giymesi her şeyi anlatıyordu. Öğretmeni abime, "Aileniz çocukları korkutuyor, mağdur olan o değil biziz. Zenginsiniz diye kendinizde bu hakkı göremezsiniz."demiş. Abim bunu bana söylediğinde deliye dönmüştüm. Bir öğretmen bunu nasıl düşünebilirdi? Umrumda değildi çünkü anlamıyordum bir sene geç başlamıştım, babam sağolsun.

Özel okula gitmiyorduk her sorduğumda bunu geçiştiriyordu. Bir gün ciddi bir şekilde oturup babamla konuşmaya çalıştık. Ben kendimi koruyordum ama Ekin için geçerli değildi. Her zaman yanında olamiyordum. Babam bana "okula gitmeyi sen istedin biliyorsun evde eğitim görmen gerektiğini" klasik lafıydı bu.

Ekin kimseyle konuşmuyordu o yıllar onun için çok zordu. Her yardımımı geri çeviriyordu. Daha sonrasında olanlara alıştı ve biraz daha dışa dönük olmaya başladı. Rüzgar ve Eftelya her zaman bize gelirdi o yıllarda Rüzgar ona çok destek olmuştu. Ne yalan söyleyim Ekin'in hoşuna gidiyordu. Eftelya her zamanki gibi bana Kunt'u anlatıyordu. Sıkılmıştım. İki dakika su almaya gidiyorum diye geçiştirip mutfağa inmiştim . Bir erkek çocuğu. Rüzgar değildi, Kunt değildi, kimdi bu? Babamın eski arkadaşının oğlu ,bu çocuğu biliyordum. İlkokuldaydık çocuğa ilgiliydim fazlasıyla. Kalbim deli gibi atmaya başlamıştı. Neden şimdi burdaydı? O zamanlar bilmiyordum o tanışma benim için büyük bir kelebek hissiyatı oluşacağını.

Bu Almira'nın hikayesi...

İlk bölüm nasılsı? ( düşüncelerinzi alalım)

Oy vermeyi unutmayın!

Aşk RuletiWhere stories live. Discover now