The rain and eclipse (Highschool Series #1)

chapter 32

Lumapit ako sakanya at niyakap sya mula sa likuran, pawis na sya ngunit mas dinikit ko pa ang ilong ko para maamoy ang pawis nya, napaka bango.

"How can i be sure, you are ok?" He lowered his voice.

"Let's do round 2." I whispered.

Nakita kong dahan dahan niyang inikot ang ulo niya saakin, nakayakap padin ako dito.

"Sol." I heard his voice, nakapikit parin ako at inuubos ang amoy nya

"Ano g ka?" I chuckled.

"I think, okay kana nga." Muli siyang bumalik sa ginagawa nya

We bond together, sabay lang kaming nanuod ng netflix movies, I hate watching anything I just want to liwaliw but this time enjoy na enjoy pa ako.

"Coffee tayo?" He asked.

Hindi ko agad sya nasagot dahil nga busy ako kakapanood.

"Hi, Solaine. You want coffee?" He repeated

"Wait lang be, nasa climax na oh!"

Narinig ko ang pag buntong hininga nya, kaya tinignan ko ito sandali. Kung kelan nasa exciting part na kasi tsaka mang gugilo

"Why?" I asked.

"That's just a nursery movie, Sol."Mababa pa sa pinaka mababa ang boses nya

So what? This is what I want, he want an action paulit ulit lang naman mangyayare, mag babarilan syempre magpapabugbog sa una ang bida then after nyan gaganti tapos ayun mamamatay na ang kontrabida. Eh itong pinapanood ko inaabangan ko pa kung mahuhuli ba sya ng mother niya na nagnanakaw ng sugar, kaya shut up ka dyan sis.

"Your so childish, solaine." He whispered. "Ayaw mo nalang akong bigyan ng anak." Dugtong niya pa.

Rinig na rinig ko yun kahit gaano pa kahina ang bulong niya, wow, ang bilis ha! Nabulunan tuloy ako sa sarili konh laway, I think we need to drink a coffee nga, kailangan niya ng kabahan.

Mabilis akong tumayo at nilapag sa lamesang mababa sa harapan namin ang remote, nakita ko pang tinitignan niya ako.

"Where are you going?" He confusedly asking

"Maliligo, 'di ba sabi mo mag ko-coffee tayo? Oo tama, mag kape tayo. Para kaba-kabahan kanaman, stephano."Ngiti kong mapang insulto

"Sama." He pouted

Wow akala mo madadala mo ako sa ganyan ganyan mo ha, kahit mag beautiful eyes kapa! Dala kalang sarili mong tuwalya.

"Sira." I laughed, hinampas ko sya ng unan na hawak hawak ko kanina at umalis na

Kunti nalang ang sakit ng pagkababae ko, sabi ko na kailangan lang nito ng kaunting relax, oa lang talaga 'tong si stephano

Simple lang ang binihis ko, I'm just wearing a white fitted cami jumpsuit, and ofcourse my LV bag. 2inch black heels lang ang suot ko, masakit pag mataas. Hinayaan ko lang lumugay ang straight hair ko at nag lagay ng some makeup.

Nang makalabas ako sa kwarto ay natagpuan ng mata ko ang lalaking naka clean brown slacka and classic Korean men polo, mukha talaga syang koreano sa bihis niyang 'to. Inaayos nya ang wristwatch niya at sandaling binutones ang polo sa ibaba. Hinayaan niya lang na nakabukas ang dalawang botones sa itaas.

"Binata na ang anak ko ha, siguro may girlfriend na 'to. Aral muna naka ha."pang aasar ko dito ng lapitan sya, pinagpag ko pa ang polo niya kahit ayos naman.

"Ganda mo naman, Sol." I saw his face he was staring at my face.

Sobrang kapal ba ng makeup ko? Or binobola nya lang ako?

"Syempre ako na 'to." Pabiro ko pa, hinampas ko sya para bumalik sya sa katinuan. I heard his chuckled.

"Are you ready?" He asked.

"Saang coffee shop ba tayo?" I asked

"Dyaan lang sa Starbucks Tagaytay Downhill, where do you want ba?"

"Dyaan din, taray parehas tayo ng iniisip" I joked

"Hindi kaya." Ani nga habang inaayos ang sapatos.

"Anong hindi?" I raised my brows

"Uhm I'm thinking for our future family, but I feel na iniisip mo lang kung nakaligtas ba yung bata sa tv kanina." He laughed.

Napatawa nalang din ako, nanunuod din naman pala sya ayaw nya pa, dami talagang alam nito.

Tumayo na sya, parang tinanggalan tuloy ako ng karapatang tumayo, tangkad mo naman 'te.

He hold my chin, tumingala lang ako sakanya, walang emosyon, but sa kaloob looban ko, I felt nervous, I don't know why, sa tuwing didikit ang balat nya saakin kung anong goosebumps ang nararamdaman ko, at kung didikit naman ang labi nya sa tenga ko ay kung anong ligalig sa tyan ang dulot ng malamig nyang boses.

Inilagay nya sa tenga ko ang kaunting buhok na sinadya kong lumaylay sa mukha ko, ibinaba nya ang labi nkya sa noo ko at tinapunan ng malambot na halik. Nanghihina talaga ang mga tuhod ko sa tuwing ginagawa niya 'to.

"I loveyou to the beautiful girl on my front right now, I loveyou, love." He said. Nakadikit parin ang noo niya sa noo ko.

"I loveyou, mister bulero." Kissed his lips, agad nya namang ginantihan ng halik yun.

Binawi ko na agad ang labi ko dahil imbes sa Starbucks coffee shop ang punta namin, kung saan pa 'to mapunta.

"Hep hep, alam ko na 'to. Last na lumalim yung halik mo, nagising nalang ako ng sobrang sakit na ng pagka babae ko." I joked, I heard his chuckled.

Umayos na sya ng tayo at nginitian ako, hinawakan nya ang bewang ko at lumabas na kami papunta sa kotse nya.

Wala talagang makakapalit sa happiness na binibigay ng lalaking 'to ngayon, I never felt this moment before, ito lang talaga ang biyayang ibinigay saakin ng panginoon, na kahit anong sakit man ang maging consequences ay hinding hindi ko na bibitawan.