CAPITULO 3 - Boys

Start from the beginning
                                    


Ang dalawang lalaking sikat sa school namin sa Sto. Cristo dahil sa mukha at pag-uugali. Si Kit na guwapo, suplado at basagulero at si El na guwapo, palangiti at matalino.


Binansagan silang Yin at Yang ng Sto Cristo. Magkasalungat. Parang liwanag at dilim.


Same year sila. Pareho pang tumigil at nag-repeat ng year level. Si El ay dahil nga sa na-coma, si Kit ay walang may alam ng dahilan. Posibleng tinamad lang.


Hindi na sila masasabing Yin at Yang ngayon. Si El ay nagbago na, guwapo at matalino na lang. Wala na iyong palangiti. Si Kit naman ay ewan ko. Hindi ko pa naman siya nakakausap kahit kailan. Kilala ko lang sa mukha at pangalan.


Nagtuloy na ako sa paglalakad hanggang sa makauwi na. Isang up and down na bahay na ang pintura ay dark red, iyon ang bahay ng kinakasama ni Mama na si Tito Randy. Bahay na rin namin dahil dito kami nakatira ilang taon na.


Pagpasok ko sa sala ay nakaupo si mama sa sofa. Nagpapa-pedicure siya sa nasa mid fifties naming kapitbahay na si Aling Tetay.


May inaalok si Ate Tetay kay Mama. "Karen, dumating iyong pinsan ko galing ng abroad. May binibentang mga gold na kwintas, iyong may palawit na evil eye. Bumili ka, bibigyan kitang discount."


Sumimangot si Mama. "Hindi ako naniniwala sa ganyan. Wala naman bible 'yan."


Sumimangot din si Ate Tetay. "Wala namang mawawala kung maniniwala, eh. Pang iwas lang iyon sa masasamang loob. Pangtaboy sa mga taong may inggit."


Hindi kumibo si Mama. Nilalagyan na ng nail polish na kulay pula ang mga kuko niya sa paa.


"Subukan mo lang, Karen. Uso na kasi ang ganoon ngayon. Baka kailangan mo, lalo na at ang daming naiinggit sa pamilya niyo."


Tumikhim ako at doon na pumasok sa pinto. Napatingin sa akin si Ate Tetay. Napangisi nang mapatingin sa bandang dibdib ko.


"Nandito na pala ang anak mo, Karen. Dalaga na pala itong si Kena. Malaking bulas. Parang noong nakaraang taon lang, walang pang dede 'yan."


Sinulyapan lang naman ako ni Mama. "Kena, may tinapay sa kusina. Magmerienda ka na lang."


"Dalaga na talaga si Kena." Nakaabot pa sa pandinig ko ang boses nito kahit hininaan na. "Ayos lang naman ba siya rito? Mga lalaki na 'di niya kaano-ano ang mga kasama niya."


Walang sagot mula kay Mama.


Pagpasok sa kusina ay hinanap ko ang sinasabi ni Mama na tinapay. Nagmamadali ang mga kilos ko. May sampung Spanish bread sa supot, kinuha ko agad ang lima at inilagay sa ekstrang supot. Wala naman nang kakain niyon kaya kukunin ko na.


Pumunta ako sa ref at naglabas ng pitsel. Hinanap ko ang aking tumbler para salinan ng tubig, kaya lang ay hindi ko iyon makita.

Beware of the Class PresidentWhere stories live. Discover now