66.Bölüm;

243 21 1
                                    

Kısa bir süre sonra vagon tapınağın önüne geldi. Elisha, Richard'la birlikte tapınağa girdi. Aynı zamanda, geçen bir rahip Elisha'yı tanıdı ve ona sıcak bir gülümsemeyle yaklaştı.

"Seni tekrar gördüğüme sevindim Düşes."

"Merhaba, Rahip Silika."

"Ama yanındaki kişi..."

"Ah. Dük, lütfen merhaba de."

Bu sözler üzerine rahip Richard'ı tanıdı ve onu Elisha'yla konuşurken olduğundan farklı, gergin bir ifadeyle karşıladı.

"Hoş geldin Dük."

"Tanıştığımıza memnun oldum."

İkisi hafifçe selamlaştılar. İkisi selamlaşmayı bitirince Elisha sordu.

"Leon'un nerede olduğunu biliyor musun?"

"O çocuk muhtemelen doğu şapelinde."

"Peki ya Hazretleri?"

"Kutsal Baba batı şapelinde bir ayine rehberlik ediyor."

O anda rahip konuşmayı bitirir bitirmez küçük bir gölge Elisha'ya doğru koştu. Richard refleks olarak küçük figürü yakaladı.

Tombul yanakları, sarı saçları ve alev alev yanan güneş gibi parıldayan kırmızı gözleri olan genç bir çocuktu. Elisha çocuğu gördüğünde parlak bir şekilde gülümsedi.

"Leon?"

"Noona!"

Richard şaşkın gözlerle çocuğa baktı. Elisha, çocuğun görünüşte Christian'a benzediğini açıkça söyledi. Ama önündeki çocuk sarışındı.

Richard, Elisha'ya sordu.

"Aynı olduklarını söylemedin mi?"

“Ah… bu bir peruk. Şüphelenmemek için onu takması gerekiyor, Kutsal Baba onun uzaktan akrabası olduğunu söyledi.”

Elisha, Richard'a fısıldadı ve Leon'un küçük elini tuttu.

"Leon, nasılsın? Sorun çıkarmadın, değil mi?

"Nhh!"

Elisha, Richard'ın elinde tuttuğu paketi, şiddetle başını sallayan Leon'a uzattı. Onun için paketlediği ekmek ve kurabiyelerdi.

Bunu gören Leon, dünyadaki her şeye sahipmiş gibi parlak bir yüzle gülümsedi. Leon'a gülümseyerek bakan Elisha, durumu rahibe anlattı.

"O zaman batı kilisesine gideceğim, rahip."

"Sana rehberlik etmemi ister misin?"

"Hayır, tapınağın coğrafyasını şimdiye kadar ezberledim. Meşgul olduğunu biliyorum, merak etme."

Rahip Silika ikisine veda etti ve ortadan kayboldu. Batı kilisesine giden Elisha, onu takip eden Richard'a baktı.

"Richard, Leon'la salona gitmelisin."

“…Seninle gelmiyor muyum?”

"Leon'la tanışmak istediğin için geldin, değil mi? Kutsal Babamızla konuşmam gereken bir şey var.”

Başlangıçta bu bahaneyle Elisha'yı takip etti. Sonunda, Richard'ın Elisha'yı batı kilisesine doğru ilerlerken uzaktan izlemekten başka seçeneği yoktu. O anda pantolonunun eteğini çeken bir şey hissetti.

Leon'du.

"Leon seni odaya götürecek."

Richard şaşkınlıkla önündeki çocuğa baktı. Genellikle, dört ya da beş yaşındaki çocuklar, Richard'ı gördüklerinde içgüdüsel olarak korkar ve ondan kaçınırlardı. Bu yüzden önündeki bu veletin korkmadan konuşması garipti.

I Am Trying To Divorce My Villain Husband, But We Have A Child  Where stories live. Discover now