SEVME BENİ / EKKAN

-aşkın melodisi-

"Ne bir mey unutturur seni "
...

" ekim," hazalin bana seslenişi ile arkamı döndüm.elinde tuttuğu çiçekler dikkatimi ceksede ona değinmeden " efendim?" Dedim. Bana doğru yaklaştı.
Birşey söylemek isteyipte çekiniyor gibi bir hali vardı. Hazali 3 yıldır tanıyordum ve söyleyeceği her neyse dayanamaz söylerdi. Bu yüzden üstelemedim " şey ya kanatın arabasından indin ya "

Kanat ve arabasından inmek. Ne yani arabadan inince ne oluyor? " yok birşey hazal, affetmeyi düşünmüyorum ama," dedim düşünceli bir şekilde " affedebilirim " hazal ellerini belime sardı
Sarılarak ne olursa olsun yanımda olduğunu söyledi. Bu kızı seviyordum, onu diğerlerinden ayıran birşey vardı.
En yakın arkadaşım olması bu ayrımın önemli parçalarındandı.

Hazal kantine gideceğini söyleyip yanımdan ayrılmıştı. Kirli üstlerimi beden kıyafetlerim ile değiştirip günü kurtarmayı düşünüyordum." İyiki..." diye bir ses duydum kabinlerin arkasından, bir erkek sesiydi. Ince sesi kim olduğunu gizleyen bir maske gibiydi.
Yanında bir kız olduğunu ve bu kızın melisa olduğunu gelen ses ile anladım." Seni seviyorum" demişti. Peki kime? Melisa bu zamana kadar kanata takık bir kızdı. 2 günde başka birini mi bulmuştu?
Belkide o kanattir.

Olasılıklar...

Kapının açılacak olduğunu anlamamla odadan çıktım. Onlara görünüp birde onlarla uğraşmak istemiyordum. Kapının girişinde bir yerlerde saklanıp kimin çıktığına bakmaya başladım ilk olarak o havalı yürüyüşüyle melisa cıktı ve sonrasında... ozan. Ozan melisanın en iyi arkadaşıydı. Belkide öyle değildi? Kim en yakın arkadaşıyla kız soyunma odasında," seni seviyorum " derdi ki.
Aralarında ne vardı bilmiyordum. Ama birşey vardı.

"Ekim," bugün bu ikinci kez oluyor. Birileri illa adımı seslenmek zorunda.sinirli  bir şekilde arkamı döndüğümde kanatı gördüm. " kanat," bana yaklaşıp , kolumu tuttu . " Gel benimle," sayende geliyorum zaten! Cevap vermeden kanatın beni sürüklediği yere doğru gittik. Müzik odasına girdiğimizde, bakışlarım kanata döndü. Eline gitar aldı " bu bizim aşkımızın melodisi olsun...

Belkide yanlıştı doğrularım
Aşkını sevgini sorguladım.
Yolların kapalıydı zorlamadım
Öldürdüm çiçeğimi...yaşatamadım×2
~şarkı biter~
Kanat yanıma  gelip ellerimi tuttu " herşey için, bütün seni üzdüğüm,kırdığım anılar için özür dilerim ekim"  gözlerim dolu bir şekilde kollarımı bedenine sardım. Sesim çok iyi değildi, ama yinede iyiydi. Göndermeli şarkı işini bir düşünmeliydim. " affediyorum... ama sende beni affet olur mu?" Kanatın gözlerine baktım,aşık olduğum gözler, ayrı bir hüzünlüydü.
Yaşadıklarımız epey yormuştu bizi
" affedilecek hiç birşey yapmadın ki ekim, hep ben yaptım. ben üzdüm ben acıtdım canını çok özür dilerim" gözlerinden akan yaşlar artmaya başlamış, oturarak ağlamaya başlamıştı.
" kanat, birşey mi oldu?"   Ellerimi tuttu." Hiç birşey olmadı ekim" kollarımı ona doladım " o zaman ağlama, ağlamama  dayanamıyorum "
...
" ateş ben-" dedim üzgün bir şekilde, çocuga umut vermem tam bi mallıktı.
Gözünde ne olduğu anlar bir ifade vardı.
Biliyordu, bilmesi canını yakıyordu
" arkadaş kalabilir miyiz? Ekim." Diye sordu ben cümlemi tamamlamadan, ellerini tuttum." Tabikide ama fazlası olamayız ateş" anlar gibi basını sallayıp uzaklaştı.