ချစ်မိပြန်ပြီ မမမြိုင် ( Complete )

အခန္း ၂၁

မမႀကီးဟာ ၾကမ္းျပင္ေအာက္တြင္ထိုင္ေနေသာ ၿမိဳင့္ဆီသို႔ ခါးကိုအနည္းငယ္မ်ွကုန္းလ်က္ ၿမိဳင့္အား စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ အေသးစိတ္သင္ေပးေနေလသည္ ။

ၿမိဳင္ဟာ ခ်ည္ထိုးျခင္းအတတ္ကို စိတ္ဝင္စားျခင္းမရိွပါ ။ မ်ိဳးရိုးျမင့္ျဖစ္လာသည္နွင့္အမ်ွ ထိုအတတ္ပညာကို မျဖစ္မေန သင္ယူရမည္ဆိုေသာ စံအိမ္ေတာ္ရဲ႕စည္းကမ္းကို ၿမိဳင္ သေဘာမက်ပါ ။ ဆန္႔က်င္ခ်င္သည္ ။

ၿမိဳင္ဟာ ဖူးေဝဆာေနေသာ နႈတ္ခမ္းေလးကို အနည္းငယ္မ်ွစူလ်က္ ခ်ည္လံုးနွင့္တုတ္ေခ်ာင္းမ်ားကို ခံုေပၚသို႔ လွမ္းတင္လိုက္ေလေတာ့သည္ ။

" ခက္ရခ်ည္ရဲ႕ မမႀကီးရယ္ ။ ၿမိဳင္ ခ်ည္မထိုးခ်င္ပါဘူး ။ အင္မတန္မွ အလုပ္ရႈပ္တဲ့ အရာေတြ ၿမိဳင့္ကို လာမလုပ္ခိုင္းပါနဲ႔ေတာ့ ။ "

" ေဟာ ။ ၿမိဳင္ ။ ကိုယ္ဟာ ဒီစံအိမ္ေတာ္မွာ အရွင္သခင္ေလ ။ အရွင္သခင္က အားလံုးသိထားတတ္ထားမွ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို ဘယ္လမ္းကိုဘယ္လိုခ်ိဳးေနသလဲဆိုတာ သိမွာေပါ့ကြယ္ ။ "

" ဟြန္႔ ။ မဆိုင္တာေတြ ။ လံုးလံုးကို မဆိုင္တာေတြပါ မမႀကီးေနာ္ ။ ဒီခ်ည္ထိုးတာ မတတ္လည္း ရသားကို ။ "

" ဟင္ ။ ေမၿမိဳ႕က ဥတုရာသီမေ႐ြး ခ်မ္းျမျမေလကြယ္ ။ အကယ္၍ ၿမိဳင္ဟာ ခ်စ္တဲ့သူကို ေတြ႕ၿပီပဲထားဆို႔ ။ ၿမိဳင္ခ်စ္တဲ့သူ ခ်မ္းေအးေနတာကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနေတာ့မလို႔လား ဟင္ ။ "

" ေဈးႀကီးထဲမွာ အေႏြးထည္ေတြ အမ်ားႀကီး သြားဝယ္လိုက္မွာေပါ့ မမႀကီးရဲ႕ ။ ခက္တာလည္း မဟုတ္ဘဲကို ။ "

" ဒါျဖင့္လည္း ၿမိဳင့္လက္ထဲမွာ အသျပာ မရိွဘူး ၊ ခ်ည္လံုးသာရိွတယ္ပဲ ဆိုပါဆို႔ ။ ဒါဆို ၿမိဳင္ ဘာလုပ္မလဲ ။ "

ၿမိဳင္ဟာ ခံုေပၚမွာ ထိုင္ေနေသာ မမႀကီးအား မ်က္ဝန္းညိဳမ်ားနွင့္ တည္ၿငိမ္စြာ ၾကည့္ေတာ့သည္ ။ ၿမိဳင့္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြဟာ စကားမ်ားနွင့္ ခံစားခ်က္ေတြ ျပည့္နွက္ေနၿပီ ။ ခ်စ္တဲ့သူေႏြးေထြးဖို႔ ခ်ည္ထိုးျခင္းအတတ္ကို သူမ ႀကိဳးစားသင္ယူခဲ့ေတာ့သည္ ။ ဒါသည္ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့မွ ကေလးစကားျဖစ္ေသာ စကားအမွန္ေတြ ျဖစ္ခဲ့သည္ ။