"ဦး ဘာ ဘာလုပ်တာလဲ ချ ချပေးနော် ခုချ"
"ဘာတွေလောနေတာလဲ မွေ့ယာပေါ်ကျမှချပေးမယ်"
"ဟာ ဦး အရှက်မရှိဘူး အောက်ကိုချပေးလို့ပြောနေတာ"
"ဆောရီးပဲ ဒီနေ့ ယုန်သားစားကိုစားရမှဖြစ်မယ်"
"အာ့ဆိုဈေးသွားဝယ်မယ်လေ"
"မလိုဘူး ယုန်ကဒီမှာ။ ဒီယုန်ကိုစားမှာ အသားမကျန်အောင်ကိုဝါးစားပစ်မှာ"
"ဟင့် ဦး မကောင်းဘူး"
"ကောင်းပါတယ် ဦး ကောင်းတာကိုကလေးမကြာခင်သိရတော့မှာ"
စကားများရန်ပြင်ဆင်နေသောယုန်ပေါက်ကို မွေ့ယာဖြူဖြူ ပေါ်ကျာခင်းစေလိုက်ပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပေးပစ်လိုက်၏။
ကြယ်သီးတစ်လုံးစီကိုမြန်ဆန်စွာဖြုတ်လိုက်တော့ ပေါ်လာသောရင်ဘတ်ဖြူဖြူလေးပေါ်မှာနေရာယူထားတာက ပန်းနုရောင်စတော်ဘယ်ရီသီးလေးနှစ်လုံး.......။
ယောကျာ်းလေးသာဆိုတယ်.....သူ့ယုန်ပေါက်ကလည်စိလုံးဝမရှိ။လည်တိုင်တစ်လျှောက်ကို လျှာလေးဖြင့်ယက်လာခဲ့ရင်း ညှပ်ရိုးလေးကိုတတိတိကိုက်လေတော့ ညည်းသံပိစိလေးထွက်ကျလာ၏။
"အာ့ အင့် ဟင့် အာ့ မကိုက်နဲ့ အင့် မကိုက်နဲ့လို့"
ဒီညည်းသံလေးတွေကအားဆေးတစ်ခွက်ဖြစ်သလို ရှေ့ဆက်ဖို့ကိုလည်းသတိပေးလိုက်သလို။
စတော်ဘယ်ရီသီးလေးတစ်ဖက်ကိုအာငွေ့ပေးကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ကလိလိုက်ကော်တင်လိုက်စိတ်ကြိုက်ပြုမူနေပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကိုလည်းလက်ဖြင့်ကစားပေးလိုက်၏.....။
"အ အာ့ အင့် ဟင်း ဦး မနေ မနေတတ်ဘူး။ အာ့ အာ့လိုရီး မလုပ် အာ့ မလုပ်နဲ့လို့ ဟင်း"
မွေ့ယာခင်းစကိုကိုင်ကာထွန့်ထွန့်လူးနေမိတော့သည်......။
အချိန်အတော်ကြာစုပ်ယူနေမှုကြောင့် ရှောင်းကျန့်စိတ်တွေက ထူးဆန်းလာခဲ့သည်။
သူဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။
အရမ်းတွေဖြစ်ပြနေရင် ဦး စိတ်ပျက်သွားမလား။
စိတ်ထဲကပြင်းပြတဲ့ဆန္ဒတွေကို ချုပ်ထိန်းသည်။ အတန်တန်ချုပ်တည်းထားသည့်ကြားက နှုတ်မှလွှတ်ထွက်သွားတဲ့စကားလေးက ကြားရတဲ့သူတော့မသိ။ ပြောမိတဲ့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် ရှက်မိတယ်။
YOU ARE READING
ဦး ချစ်ရတဲ့ ဂျစ်ကန်ကန်ယုန်ကလေး (Completed)
Fanfictionလွဲမှားသံသယတွေနဲ့ စတင်ခဲ့သော ပတ်သတ်မှုလေး။ ထိုမှတစ်ဆင့် တိုးပွားလာသော ခံစားချက်လေးတွေ။ သူမတူအောင် ချစ်ပြမှုတွေမှာ ပျော်ဝင်ခဲ့ရလေတော့။ အနောက်က တောက်တဲ့ပမာကပ်တွယ်မိလေတော့။ သန့်စင်သောအချစ်တို့ ပေါက်ဖွားရှင်သန်ခဲ့ရလေ၏။ လြဲမွားသံသယေတြနဲ႕ စတင္ခဲ့ေသာ ပတ္သတ...
