gecenin yarısı

462 15 88
                                    

Öncelikle bizim karakterimiz bir kız yani erkekseniz kız olduğunuzu hayal edin..

-karanlığı bir incinin pürüzsüzlüğü ile aydınlatan ayın altında büyük bir ağacın altına uçurumun kenarında dinleniyorsun , güzel rüzgar saçlarını okşayıp geçiyor , bitter çikolata rengindeki gözlerini kapatiyorsun-

-ÇAT!!-

-irkildin-

-orada , güzel soluk gözleri ile seni inceleyen beyaz ve sarı karışımı saçları olan yakışıklı ama bu o kadar zübbe bir tavır takın mış genç bir adamla karşılaştın-

Douma :Ah~ merhaba

-ona anlamlı bir şekilde baktın-

Douma : adın ne seni güçsüz köle (zübbece iç çeker) yoksa yeni oyuncağım mı demeliydim?

Sen : kimsin. (Atarlı bir şekilde sordun)

-yakışıklı adam inledi ve o güzel beyaz yüzünde rahatlatıcı bir gülümseme beliriverdi-

Douma : ben Douma ama sen efendim diyebilirsin..

Sen : ha?- kendini bir şey mi sanıyorsun sen?

Douma : kendimi bir şey sanmıyorum çünkü eğer bu dünyadaysam ben teknik olarak bir şeyim. (Çok zeki olduğunu düşünerek altın yelpazesini çıkarıp ağzını kapatacak şekilde tutup küçük bir kahkaha attı)

Sen : niye buradasın ve beni rahatsız ediyorsun..

Douma : sadece canım sıkıldı aslında siz zayıf ve cahil insanlarla oynamak çok eğlenceli. (Renkli gözlerini kısıp seni uzunca bir süre süzdükten sonra konuşmaya karar verdi)

Douma : hayatım boyunca senin kadar çirkin bir kız görmedim hah- kaç yaşındasın 12? 13? Belki 14? Hangisi küçük köle? Hadi ama cevap ver , kaşlarını çatman bir anlam ifade etmiyor..

Sen : yaşımdan sana ne ve ayrıca sana güveniyorum benden ne istiyorsun?Senin gibi gereksizlere ayıracak tek bir saniyem yok aptal!

-seninle bu şekilde konuşması seni sinirlendirdi ama su damlasının birikintiye düştüğü andaki çıkardığı o güzel melodiyi andıran güzel sesi , senin sinirlenmene engel olsada onun aptal olduğuna inaniyorsun-

Douma : aptal? Ah~ senin gibi güçsüz birinden bekle meyeceğim bir hareket aslında bu ağacın dalından inip seni parçalarına ayırabilir dim fakat seninle oynamayı tercih ediyorum lütfen bu düşüncemi değiştirme yoksa canın yanacak (şirin bir şekilde gülümsedi)

Sen : umrumda değil , sen beyinsel fonksiyonlarını yitirmiş sin.

Douma : bu bir iltifat mı? Ah~ ne kadar şeker. (Yüzü kızardı ama seninle dalga geçiyor)

Sen : beni yalnız bırak neden burdasın?

Douma : sen bana bu kadar soru sordun fakat cevap vermedim çünkü sen benim soruma cevap vermedin adın ne? Küçük köle.

Sen : adım Candan şimdi benim sorularıma cevap ver.

-ağacın dalından indi ve senin arkana oturdu seni kendine çekip sorularını yanıtlamaya başladı sana yakın olması hoşuna gitti ama onun bir iblis olduğunu düşündükçe kendini alıkoymak için çalıştın fakat vücudun reddetti bir kaç dakika sonra kendini Doumanin koynuna yaşanırken buldun-

Douma : bu hoşuna mı gidiyor? Aaah~ ne kadar şirinsin belki de seni yememeliyim. (Yüzünde tatlı bir gülümseme beliriverdi)

Sen : hoşuma gitti çünkü insanlar beni dışlıyor ve diğer varlıklara temas etmeyi seviyorum....
Douma : ah~ seni zavallı şey , sen uykuya dalmadan gitmeliyiz.

Sen : gitmeliyiz?

Douma : seni bırakıp gitmemi mi istiyorsun? Karnın kan içindeyken? Katiyen.

-senin burda olma nedenin Birlikte eğitim gördüğün arkadaşların tarafından dövülerek kaldığın yerden atılman-

Sen : peki... (Gidecek yerin olmadığı, yalnız ve diğer iblisler karşı korumasız olduğun için ister istemez kabul etmek zorunda kaldın)

-douma seni kucakladı ve bir an duraksayıp sana anlamsız bir şekilde baka baldı anlamsız bı şekilde bakıştıktan sonra zıpladı ve bir yere doğru koşmaya başladı sende o sırada kafan onun boynunun altındaydı ve çok rahattın yaralarının ve yorgunluğun etkisiyle kucağında uyuya kaldın-

-gözlerini penceresi kapalı mum ışığı ile aydınlanan bir odada yatakta uyurken buluyorsun-

douma seninle dalga geçiyor Where stories live. Discover now