"Sessiz kaldın?" Kalın kara kaşlarını çatmış bana bakıyordu.
"Şaşırdım çünkü."
"Nedir seni şaşırtan?"
"Düşüncemi sorman." Sözlerim açıktı. Ondan hala daha çekincem olsada karakterimin açık tarafını gizleyemiyordum.
"Dediğim gibi seninle sözlendik. Düşüncelerin benim için önemli. Sadece düşüncelerinde değil, artık seninle ilgili her şey benim için önemli." Bakışları derince daldı gözlerime.
Sözleri ve dürüstlüğü karşısında yavaşça yutkundum. Lakabını aldığı kara gözleri içime bir yerlere dokununca da gözlerimi gözlerinden ayırmak zorunda kaldım. "Tamam o zaman dediğin gibi yazın olsun düğün." Dedim kısık bir sesle.
Yaza kadar bir çıkar yol bulur kaçarım bu evlilikten diye düşündüm içimden. Kaderin geleceği nasıl yazacağını bilemeden...
"Tamam o zaman." Oturduğu yerden ayaklandığında bende ne yapacağımı bilemediğim için onunla beraber ayaklandım. Benden daha uzun ve iriydi. Yavaşça başımı kaldırıp ona baktım, aynı şekilde başını hafifçe eğmiş bana bakıyordu. "Bu konuda anlaştığımıza göre ben artık gideyim."
Yavaşça başımı salladım. "Tamam." Nedenini bilmediğim bir sersemlik hissettiğimde ellerimi önümde sıkıca kavuşturdum birbirine.
Ömer duraksadı. Ardından kalbimin teklemesine, nefesimin aksamasına neden olan bir şey yaptı. İki eliyle yüzümü kavrayıp dudaklarını alnıma bastırdı. O odadan çıkana kadar dut yemiş bülbül gibi öylece olduğum yerde kalakaldım. Bana bu şekilde yaklaşmasını beklemiyordum o yüzdendi böyle bir tepki vermem. Kendimi toparlayıp sanki maratona çıkmış kadar yorulan bedenimi yatağımın köşesine attım. Yatağımın karşısında ki ayndan gözlerim yüzüme çarparken yanaklarımın al al olduğunu fark ettim.
Evden gürültülü sesler geldiğinde misafirlerin gittiğini anladım. Biraz sonra odamın kapısı aniden açılıp içeri heyecanlı bir şekilde Sedef girince de misafirlerin kesin olarak gittiğinden emin oldum. Sedef odama girdikten sonra kapıyı ardından kapattı. Hemen yanıma gelip oturdu.
"E ne oldu?"
"Ne ne oldu Sedef?" Yüzüme düşen bir bukle saçı alıp kulağımın arkasına sıkıştırdım.
Sedef abartılı bir şekilde gözlerini devirdi. "Ya işte Kara Ömer'le ne konuştunuz nasıl geçti?"
"Hiç öylesine havadan sudan."
Ona göre yavaş, ama aslında tamamen orantısız olan bir güçte omzuma vurduğunda öne doğru savrulup yataktan düşmekten son anda kurtuldum. "Yavaş be kızım!"
"Anlat işte! Birazdan abim beni almaya gelecek zaten."
"Peki peki." Vurduğu omzumu ovuşturup ona doğru döndüm. "Düğünün yazın olması ile ilgili konuştuk."
Sedef'in gözleri heyecanla irildi. Yüzünde ki ifade mutluydu çünkü benim böyle mutlu olacağıma inanıyordu. "Yani şimdi yazın evleniyor musunuz?"
"İnşallah hayır." Diye mırıldandım. İçimde ki isteksizlik sesime yansıdı. Ben evlenmek istemiyorumdum, okuyup kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyordum. Evlilik bu isteğime vurulan bir keleçepe olurdu.
"Niye öyle diyorsun, Kara Ömer'le okul işini konuşsan belki-"
Aniden oturduğum yerden kalktım. "Sakın ha!" Diye sesimi yükselttim. "Asla bilmeyecek yoksa okumak için verdiğim savaşın sonu hüsran olacak."
Sedef umutsuz gözlerle bana baktı. "Peki ne yapacaksın?"
"Yaza kadar vaktim var." Dedim düşünceli bir sesle. "O zamana kadar kesin bir yolunu bulurum. Bulmak zorundayım."
Sedef'le odamdan çıkıp mutfağa geçtiğimde ablamlar hala bizdeydi. Babam misafirler gittikten sonra rakı içmeye başlamıştı annemde onun yanındaydı. Sedef'i abisi almaya geldiğinde yolcu ettim. Eniştem hafta sonu olduğu için dükanını geç kapattığından ablam gece yarısına kadar yegenimle bizde kalmıştı eniştem onları gelip alıncaya kadar.
Karanlığın sessizliği eve düştüğünde annemle babam odasına geçmiş çoktan uyumuştu. Bende kendi odama giderek kapımı ardımdan kapadım. Önce uyumak için yatağıma girmiş ama gözüme uyku girmeyince yataktan kalkmıştım. Düşüncelerim henüz yeni sözlendiğim adam tarafından istila edilincede kafamı biraz olsun dağıtır diye yatağımın altına sakladığım kitaplarımdan birini çıkardım. Gece lambam olmadığı için masamın üzerinde ki küçük el fenerini kitabıma tutarak gün ağarıncaya kadar düşüncelerimde ki adamdan kaçarak kitabımı okudum.
İleride kaderim bana ne getirirdi bilmiyordum. Ama emin olduğum bir şey vardı ki ben okumaktan asla vazgeçmetecektim.
🖤
3. Bölüm: "Kırmızı Kurdele"
Start from the beginning
