တစ္ခါတစ္ေလ စာ လုပ္ရင္းေငးေနတတ္သည့္ ညီီီ့ကို ကြၽန္ေတာ္ခိုးၾကည့္
ရတာခုံမင္လာသည္။ ညီကမသိရွာပါဘူး ။
ညီ ကိုေငးၾကည့္ေနရင္းႏွင့္ပင္ အလွမ္းေဝးေနသည့္ ေအာ္သံတစ္ခုလိုလို ... ေသခ်ာနားေထာင္ၾကည့္မွ ကြၽန္ေတာ့နာမည္ေခၚသံေလး ျဖစ္ေန သည္။ ထိုအခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္အသိဝင္လာသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ညီဟာ
ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ထဲရွိ ညီ ျဖစ္ေနသည္။
လက္ေတြ႕ဘဝတြင္မဟုတ္ခဲ့။

" ေဇၿဖိဳး ...... ေဇၿဖိဳး သားေရ ထေတာ့ ....ေဆးေသာက္ရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီးေလ "

" အား ... ကြၽတ္ ... ကြၽတ္...ငါ့ေခါင္းေလးနာလိုက္တာ "

ကိုက္ခဲေနေသာ ပတ္တီးစည္းထားသည့္ ေခါင္းကိုဖိကိုင္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ အိပ္မက္ထဲရွိညီဟာ ဘယ္သူလည္းေတာ့ကြၽန္ေတာ္မသိ။
လက္ရွိမွာ ေဆး႐ုံတစ္ခုေပၚ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေနသည္မွာ တစ္ပတ္ခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။
ညီ ဆိုသည့္ ထိုေကာင္ေလးကို ညတိုင္းအိပ္မက္မက္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ရင္ႏွီးသည့္
လူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။

" သား သက္သာရဲ႕လား ... ဘယ္လိုေနေသးလဲ "

" ေခါင္းကနာတယ္အေမ .... "

" သားေဆးေသာက္ၿပီးရင္ အေမ ဆရာဝန္ သြားေခၚေပးမယ္ေနာ္ "

ေခါင္းၿငိမ့္ လိုက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အေမကမ္းေပးသည့္ ေဆးကိုေသာက္ၿပီး ထပ္မံလဲ ေလ်ာင္းလိုက္သည္။အိပ္မက္ထဲတြင္...

" ညီ ... ညီ... ခဏေနအုံး ... "

ညီဟာ ကြၽန္ေတာ္ေခၚေနသည္ကို တစ္ခ်က္သာလွည့္ၾကည့္ၿပီး ခံစားခ်က္မရွိေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ တစ္ဖက္သို႔ ျပန္လွည့္သြားသည္။ ဒါဟာ ညီကြၽန္ေတာ့္အိမ္ေဘး ေျပာင္းလာၿပီး ၃လၾကာမွ ပထမဆုံး ညီႏွင္ၾလမ္းထိပ္မွာ ညီ့အိမ္ကတစ္ေယာက္ေယာက္မပါပဲ လမ္းေပၚဆုံေတြ႕ျခင္းျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ေခၚမိသည္။သို႔ေသာ္ ညီဟာ အဖက္လုပ္ေဖာ္မရွိခဲ့။

" ညီ... ခဏေနပါအုံးကြာ "

ညီ၏လက္ေမာင္းကို ကြၽန္ေတာ္အေနာက္မွလွမ္းဆြဲရင္း တားလိုက္ရသည္။ထိုအခါမွသာ ညီဟာ ေျခစုံရပ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။ထိုအၾကည့္ ..... ထိုအၾကည့္ဟာ ခက္ထန္ေသာလည္းမဟုတ္သလို ႏူးညံ့ေသာလည္းမမည္သည့္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို တိုးဝင္လာသည့္ အၾကည့္ ၊ သာမန္ အၾကည့္ေတာ့ မဟုတ္သာေသခ်ာသည္။

   ညီရှိရာရပ်ဝန်း... (one shot)Where stories live. Discover now