ပြောရင်းကနောက်တစ်ခါငိုပြန်သည်။
" ဘာဖြစ်တာလဲကိုချမ်း "
အနားကိုရောက်လာတဲ့ဘုဏ်းမိုရ်ကထွေးမလက်ကလေးကိုကိုင်လိုက်ရင်းဝင်မေးသည်။
" သူ့အမေနေမကောင်းဘူးဆိုလို့မေးနေတာပါကွာ "
" တမီးရဲ့မယ့်အဲကရူးတာမဟုတ်ပါဘူးဆရာလေး "
" အေးပါ… ဆရာလေးတို့ကလည်းသမီးရဲ့အမေကိုရူးတယ်လို့မပြောပါဘူး၊ ရူးတယ်လို့လည်းမထင်ပါဘူး၊ ကျောင်းဆင်းရင်ဆရာလေးတို့လည်း သမီးတို့အိမ်ကို အိမ်လိုက်ခဲ့မယ်လေ၊ သမီးရဲ့အမေနေမကောင်းတာကိုကြည့်ရင်းပေါ့၊ လိုက်ခဲ့လို့ရတယ်မို့လား "
ခေါင်းကလေးကိုညိတ်ပြနေတဲ့ထွေးမရဲ့မျက်လုံးလေးတွေလက်ခနဲဖြစ်သွားတာမြင်လိုက်သည်။ငြိမ်းချမ်းတို့ကသူ့အမေကိုဆေးကုပေးနိုင်လိမ့်မယ်လို့ထင်နေဟန်တူသည်။
ကျောင်းဆင်းချိန်လည်းနီးနေပြီမို့ကလေးတွေကိုကျောင်းဆင်းပေးလိုက်ကာ ငြိမ်းချမ်းတို့နှစ်ယောက်သားထွေးမနဲ့အတူတူ ထွေးမတို့အိမ်ဆီထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
" သမီးထွေးမ… "
" အမ်… "
ရှင်မထူးတတ်သေးတဲ့ထွေးမမျက်နှာကဟန်ဆောင်ခြင်းကင်းမဲ့လျက်။
" သမီးထွေးမအမေကအသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ "
" မယ့်အဲလား… '
" အေးလေ… "
" တိဘူး… "
" ဟောဗျာ… "
ထွေးမရဲ့အဖြေအဆုံးမှာ မေးလိုက်သူဘုဏ်းမိုရ်ရောငြိမ်းချမ်းပါရယ်မိကြသည်။ကလေးမသိလောက်တာကိုငြိမ်းချမ်းတို့ကလည်းမေးမိတာကိုး။
" ကိုချမ်းတို့ရွာက ကလေးတွေကလည်း တစ်ချိုကကြတော့အမေကိုမယ့်အဲတဲ့၊ တစ်ချို့ကကြတော့လည်းအမေတဲ့၊ ခေါ်ပုံချင်းလည်းမတူကြဘူးနော် "
" အင်း… ဟုတ်တယ်… ဒါပေမဲ့အသက်ငယ်ငယ်ကလေးတော်တော်များများကတော့မယ့်အဲလို့ပဲခေါ်ကြတာများပါတယ်၊ နည်းနည်းကြီးလာရင်တော့အမေလို့ပြောင်းခေါ်ကြတယ်၊ ဆရာတော်ကသင်ပေးတာရော၊ စာသင်ကျောင်းကသင်ပေးတာရောကြောင့်နေမှာပေါ့ "
YOU ARE READING
💕 ချစ်သောအမောင်
Romanceနဖူးစာမှန်ပြီဆိုရင် သိကြားမင်းဆင်းခွဲတောင် မကွဲတော့ဘူးတဲ့ ❤️❤️ yawthawemaung နဖူးစာမွန္ၿပီဆိုရင္ သိၾကားမင္းဆင္းခြဲေတာင္ မကြဲေတာ့ဘူးတဲ့ ❤️❤️
💕 Twenty-two
Start from the beginning
