" သူေလးက Oh Sehunပါ ကြၽန္ေတာ့ဝမ္းကြဲတူေတာ္ပါတယ္ "
အိမ္ေတာ္ထိန္းKim ေျပာျပခ်က္အရ ထိုေကာင္ေလးမိဘေတြက မီးေလာင္တဲ့ထဲပါသြားတာမို႔ မေနႏိုင္တဲ့အိမ္ေတာ္ထိန္းKimကသူေခၚေမြးစားၿပီး ဒီမွာေနခိုင္းဖို႔လာခြင့္ေတာင္းတာျဖစ္သည္။
သခင္ႀကီးကခြင့္ျပဳေပမယ့္ အိမ္ရဲ့အရွင္သခင္လို႔တင္စားရေလာက္တဲ့ သခင္ေလးBaekhyunကေတာ့ ဘာမွေျပာမလာေသးပါ။
" ေျမးငယ္ ေနခြင့္ေပးမယ္မလား? "
ေျမးစကား တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္းနားေထာင္အလိုလိုက္တတ္သူမို႔ အိမ္ထိန္းႀကီးမွာခြင့္ျပဳပါေစလို႔သာ ႀကိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။
ဧည့္ခန္းထဲေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာ မဂၢဇင္းစာအုပ္ဖတ္ေနေသာ သခင္ေလးကသူတို႔ကိုေစာင္းငဲ့ၾကည့္ကာ
" အင္း ထားေလ "
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သခင္ေလးရယ္ Sehunေလး သခင္ေလးကိုျမန္ျမန္ေက်းဇူးတင္လိုက္ "
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ် "
အိမ္ထဲစဝင္လာတည္းက အိမ္ေတာ္ထိန္းKimလက္ထဲပါလာေသာ ကေလးကိုျမင္ၿပီး သခင္မႀကီးမွာခ်စ္ေနၿပီ။သူ႔မွာေနာက္ထပ္သားေလး ထပ္လိုခ်င္ေပမယ့္က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။သားေလးကလည္းခြင့္ျပဳေပးလိုက္တာမို႔ သူအနားလာဖို႔ေခၚေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းKimကိုျပန္ၾကည့္သည္။
ေခါင္းၿငိမ့္ခြင့္ျပဳမွ သူမအနားကိုလာေလသည္။
" ဗိုက္ဆာၿပီလား.. ပိန္လိုက္တာကြယ္ သားမိဘေတြကိုလြမ္းေနမွာေပါ့ "
" ဟင့္~ေမေမ "
ေျပာေနရင္းသူ႔မိဘေတြကိုသတိရသြားလို႔ထင္ပါတယ္ သူမကိုဖက္ၿပီးေအာ္ငိုေတာ့သည္။သူမလည္း ေက်ာျပင္ေလးကိုပြတ္သပ္ေပးရင္းေခ်ာ့ျမဴေပးမိသည္။
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔မိဘေတြဆံုးရႉံးထားရတာသူမနားလည္ပါတယ္။ငိုေနသူကိုေခ်ာ့ေနတဲ့ သခင္မႀကီးကိုေတာ့ စူးရွတဲ့မ်က္လံုးေတြႏွင့္ၾကည့္ေနသူတစ္ၪီးထပ္ရိွေလသည္။
" Oh Sehun!! "
" ဟင့္~~ရႊတ္ ဗ်ာ~~ "
" ဒီအိမ္မွာေနရင္ ငါ့စည္းကမ္းကို လိုက္နာရမယ္! ငါမႀကိဳက္တာမလုပ္ရဘူး! ငါ့ေျပာစကားဘဲနားေထာင္ရမယ္ ၾကားလား!! "