ថ្នមស្នេហ៍ក្បែរកាយ(ចប់)

ភាគ៥:យើងនឹងទទួលខុសត្រូវលើឯង

<<សូមទោស>> Jungkook

*ខ្វោក ថាហើយនាយក៏ចាប់ហែកអាវកម្លោះតូចតែម្ដង

<<អាយ៎!លោកឆ្កួតមែនទែនហើយ លោកចនអ្ហឹក>>

<<មែនយើងឆ្កួតចឹងឯងកុំប្រកាន់មនុស្សឆ្កួតអី>>

<<អាឡប់សតិ>> Taehyung

<<ថេហ៍ជេរយើង?>> Jungkook

<<អឺ! ឆាប់លេងយើងទៅអាឆ្កួត អាឡប់ អាបែកឱសថ
អាល្មោភ អា...អឹម>>មិនចាំស្ដាប់ពាក្យជេរប្រមាថទៀតនាយក្រាស់ក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ថើបបំបិទមាត់នាយតូច

បន្ទាប់ពីនេះអ្នកនៅក្រោមទ្រូងក៏ស្ងាត់មាត់ជ្រាបហើយក៏លេងកម្រើកដែរ ថេយ៉ុងបានត្រឹមតែទ្រាំយំនឹងឯងព្រោះធ្វើអ្វីមិនបានទេ រាងកាយគេទាំងមូលត្រូវនាយកម្លោះម្នាក់នេះគ្រប់គ្រងជាប់ទៅហើយ ។
....

ចំណែកឯកូនចៅទាំងពីររបស់ជុងហ្គុកដែលជិះតាមចៅហ្វាយខ្លួនឯណេះវិញ អ្នកទាំងពីរគឺតាមមិនទាន់ជុងហ្គុកទេ ដោយគិតថានាយប្រហែលជាទៅភូមិគ្រឹះហើយទើបពួកគេក៏មកភូមិគ្រឹះវិញ

<<ឃើញចៅហ្វាយមកទេ?>> យ៉ុងកាងសួរទៅអង្គរក្សប្រុសម្នាក់ដែលយាមការនៅនឹងមុខរបងភូមិគ្រឹះនេះ

<<មិនទាន់ឃើញទេបាទ>>

<<អញ្ចឹងបានន័យថាចៅហ្វាយមិនបានមកទេ>>

<<ប្រហែលគាត់ទៅខន់ដូរ>>

<<យើងទៅមើលហើយមិនឃើញគាត់ទេ>>

<<មកពីឯងនឹងឲបើកឲលឿនអត់ទេ>> យ៉ុនជូន

<<យើងបើកលឿនណាស់ហើយគ្រាន់តែចៅហ្វាយគាត់បើកលឿនលើសយើង>> យ៉ុងកាង

<<បើបើកលឿនទាន់បាត់ហើយ>>

<<ឯងចង់បន្ទោសយើងតែម្នាក់ហ្ហេស៎?>>

<<ចុះឲបន្ទោសអ្នកណា?>>

<<ឯង!>>

<<យ៉ាងមិច?>>

<<ដាក់ឲដឹងគ្នាល្អទេវើយ>>

<<ម៉ោះខ្លាច>>

<<ហៃយ៉ា.ពួកឯងអីក៏អត់ប្រយោជន៍ថ្នាក់នេះ អ្នកប្រុសបាត់ខ្លួនទៅទាំងមូលមិនគិតនាំគ្នាតាមរកទេនៅមកឈ្លោះប្រកែកគ្នា ចង់វាយគ្នាអញ្ចឹងឬ? បើសិនអ្នកប្រុសជុងមានរឿងអីពួកឯងច្បាស់ជាត្រូវមាត់របស់លោកស្រីធំជាមិនខានទេ>> អ៊ំម៉ែដោះដើរចេញមកពីភូមិគ្រឹះមកស្ដីឲពួកអង្គរក្ស គាត់ប្រៀបដូចជាមេពួកគេចឹងព្រោះគាត់នេះហើយជាអ្នកនៅមើលថែរាងក្រាស់ជំនួសម៉ាក់របស់នាយ